CineReview: «Ένας Άλλος Κόσμος» του Χριστόφορου Παπακαλιάτη

Ένας Άλλος Κόσμος ο τίτλος της νέας ταινίας του Χριστόφορου Παπακαλιάτη. Τρία χρόνια μετά το κινηματογραφικό ντεμπούτο του «Αν...», ο πολυτάλαντος Χριστόφορος Παπακαλιάτης επιστρέφει στη δεύτερη του ταινία και αφηγείται τρεις διαφορετικές ιστορίες στην Ελλάδα του σήμερα, στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης. Πολλοί ήταν αυτοί που πήγαν να παρακολουθήσουν την ταινία για τους εξής λόγους: πρώτον πρόκειται για ταινία του Παπακαλιάτη και δεύτερον για τους πρωταγωνιστές του: τον βραβευμένο με όσκαρ J.K. Simmons, τον πρόσφατα αποθανών Μηνά Χατζησάββα και για την ταλαντούχα Μαρία Καβογιάννη.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ

Ταινία: Ένας Άλλος Κόσμος/Worlds Apart

Σκηνοθεσία: Χριστόφορος Παπακαλιάτης

Πρωταγωνιστούν: Χριστόφορος Παπακαλιάτης, Andrea Osvárt, J.K. Simmons, Μαρία Καβογιάννη, Μηνάς Χατζησάββας, Νίκη Βακαλη κ.α

Είδος Ταινίας: Δραματική/Αισθηματική

Έτος Παραγωγής: 2015

Διάρκεια: 114΄

ΥΠΟΘΕΣΗ: Τρεις γενιές Ελλήνων αναζητούν τον έρωτα στο δύσκολο σήμερα. Τρεις γενιές ξένων βρίσκουν τον έρωτα στη χώρα μας. Οι άνθρωποι. Οι ματιές τους. Οι ιστορίες τους και η συνάντησή τους με την Ιστορία. «Ένας άλλος κόσμος». Μία σύγχρονη ερωτική τριλογία σε μία Ελλάδα που αλλάζει.

Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ: Αν το Ουζερί Τσιτσάνης που είδα την περασμένη εβδομάδα μου άρεσε αρκετά θα έλεγε ότι η ταινία του Χριστόφορου Παπακαλιάτη «Ένας Άλλος Κόσμος», με εξέπληξε ευχάριστα. Στην πιο ώριμη και ολοκληρωμένη του δουλειά, ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης εντυπωσιάζει παρουσιάζοντας μια δουλειά που δεν έχει σε τίποτα να ζηλέψει τις Ευρωπαϊκές αλλά και Αμερικανικές ταινίες. Ανώτερη από την πρώτη του ταινία, στο «Ένας Άλλος Κόσμος», ο ηθοποιός, σεναριογράφος και σκηνοθέτης καταφέρνει και θίγει πολλά επίκαιρα θέματα όπως η ανεργία και οι μαζικές απολύσεις, το μεταναστευτικό, ο ρατσισμός και ο φασισμός. αλλά και την κατάντια μας σε αναξιοποίητα και ανεκμετάλλευτα έργα. Η πρώτη ιστορία της ταινίας που μιλάει για τον έρωτα μιας Ελληνίδας φοιτήτριας με ένα Σύριο μετανάστη περιλαμβάνει σκηνές και από το παλιό αεροδρόμιο δείχνοντας για ακόμη μια φορά τα χάλια μας, τα χάλια από ένα ανεκμετάλλευτο και αναξιοποίητο πλέον οικοδόμημα. Περιττό να πω πως βλέποντας αυτές τις σκηνές, τα συναισθήματα μου ήταν έντονα. Οι τρεις ιστορίες αγάπης είναι διαφορετικές η μία από την άλλη, τα τρία ζευγάρια φαινομενικά δεν έχουν κανένα κοινό κι όμως όλα κάπως συνδέονται με μια ανατροπή στο τέλος. Καταπληκτική για ακόμη μια φορά σε ένα ακόμη ρόλο της, η Μαρία Καβογιάννη, εξαιρετικός ο Οσκαρικός J.K. Simmons αλλά και ο προσφάτως αποθανών και αγαπημένος Μηνάς Χατζησάββας, στην καλύτερη του ερμηνεία σε κινηματογραφική ταινία. Επιπλέον η πομπή του Επιτάφιου καθώς και η ιστορία του Έρωτα και της Ψυχής που ενώνουν τα ζευγάρια κάνουν την ταινία εξαιρετική και από τις πολύ καλές δουλειές του Χριστόφορου Παπακαλιάτη που έχω δει. Μια ταινία με μεγάλο ενδιαφέρον, με εξαιρετική σκηνοθεσία αλλά και μουσική, η οποία δικαίως συζητιέται και θα συζητηθεί και θα μπορούσε άνετα να σταθεί επάξια και στο εξωτερικό. Ελπίζω ωστόσο στην επόμενη του ταινία ο κ.Παπακαλιάτης να μείνει πίσω από τις κάμερες - δεν θεωρώ απαραίτητο ότι πρέπει να παίζει κιόλας στις ταινίες που υπογράφει ενώ θα μπορούσε να προωθήσει κι άλλους αρκετά υποσχόμενους ηθοποιούς. 

ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΗ ΔΩ: Εννοείται ότι πρέπει να τη δείτε. Η ταινία έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Ο ελληνικός κινηματογράφος είναι "ζωντανός". Αξίζει και συστήνεται.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 9/10 

TRAILER:

_______________________________________________________________________

* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε ταινίες που έχω παρακολουθήσει