15 Δεκ 2015

CineReview: «Ουζερί Τσιτσάνης» του Μ.Μανουσάκη

Έχει λίγες μόνο ώρες που βγήκα από το κινηματογράφο, με τα μάτια δακρυσμένα. Δάκρυα χαράς, θλίψης, συγκίνησης. Το μυθιστόρημα του Γιώργου Σκαμπαρδώνη μεταφέρεται στον κινηματογράφο και οι πρώτες κριτικές που διαβάζω δεν είναι και τόσο θετικές και ακόμα και τώρα που έχω δει την ταινία απορώ πως γίνεται να χαντακώσουν μια καταπληκτική ταινία με έναν Μανούσο Μανουσάκη στα καλύτερα του. Μια Ελληνική υπερπαραγωγή που διαδραματίζεται στη Θεσσαλονίκη το 1942-1943, στα χρόνια της Γερμανικής Κατοχής. Μια ταινία βασισμένη σε αληθινά γεγονότα που στιγμάτισαν την Ελλάδα με το κοινό να μεταφέρεται στα δύσκολα εκείνα χρόνια, όχι μόνο για τους Έλληνες, αλλά και για τους Εβραίους. 


ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ
Ταινία: Ουζερί Τσιτσάνης
Σκηνοθεσία: Μανούσος Μανουσάκης
Πρωταγωνιστούν: Αντρέας Κωνσταντίνου, Χάρης Φραγκούλης, Γιάννης Στάνκογλου, Χριστίνα Χειλά Φαμέλη, Βασιλική Τρουφάκου, Γεράσιμος Σκιαδαρέσης, Λάκης Κομνηνός κ.α
Είδος Ταινίας: Δραματική/Ιστορική/Αισθηματική
Έτος Παραγωγής: 2015
Διάρκεια: 116΄


ΥΠΟΘΕΣΗ: Στη γερμανοκρατούμενη Θεσσαλονίκη του 1942 ο Γιώργος δουλεύει μαζί με το γαμπρό του Βασίλη Τσιτσάνη σε ένα δικό τους ουζερί. Θα γνωρίσει και θα ερωτευτεί την Εστρέα, ο έρωτας μεταξύ ενός χριστιανού και μιας Εβραίας. Όμως ο έρωτας ανάμεσα σε έναν Χριστιανό και μία Εβραία είναι απαγορευμένος με κάθε τρόπο. Κι ενώ οι ναζί κλιμακώνουν τις διώξεις τους, οι δυο νέοι θα ζητήσουν τη βοήθεια του διάσημου συνθέτη για να μπορέσουν να ξεφύγουν.. Η περιπετειώδης ιστορία αγάπης, παγιδευμένη σε ένα απάνθρωπο ολοκληρωτικό καθεστώς και τον παραλογισμό των φυλετικών διακρίσεων, βρίσκει καταφύγιο στο ιστορικό Ουζερί Τσιτσάνης. Εκεί, ο μεγάλος Έλληνας συνθέτης Βασίλης Τσιτσάνης διανύει τα πιο δημιουργικά του χρόνια και συνθέτει τα πιο γνωστά του τραγούδια, ανάμεσα στα οποία και την καθοριστική Συννεφιασμένη Κυριακή.

Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ: Αν και έχω απογοητευτεί από τον ελληνικό κινηματογράφο, ήθελα να δω τη συγκεκριμένη ταινία λόγω του μεγάλου Βασίλη Τσιτσάνη. Σαν λάτρης της ρεμπέτικης μουσικής καθώς και του μπουζουκιού (αφού ασχολούμαι ερασιτεχνικά κι εγώ), δεν περίμενα ότι ο Μανούσος Μανουσάκης θα έκανε μια τέτοια ταινία που θα μπορούσε να με αγγίξει τόσο πολύ. Αν και περίμενα να δω μια ταινία πάνω στη ζωή του Βασίλη Τσιτσάνη ανταυτού είδα μια ταινία εξιστόρησης των γεγονότων εκείνης της περιόδου - κάτι που με ενόχλησε λιγάκι - αλλά απ΄ότι πληροφορήθηκα η ταινία ήταν σαν το βιβλίο. Μια ταινία που θίγει πολλά θέματα όπως ο ρατσισμός, οι φυλετικές διακρίσεις και φυσικά ο ναζισμός των Γερμανών. Μια ταινία που σε μεταφέρει σε μια περίοδο γεμάτη, διωγμούς και εκτελέσεις. Σε αυτή προστίθενται φυσικά ένας απαγορευμένος έρωτας, που δεν θα μπορούσε να λείψει, ενός Χριστιανού και μιας Εβραίας αλλά και ο 26χρονος τότε Βασίλης Τσιτσάνης που "ντύνει" με τα διαχρονικά τραγούδια του την ταινία. Σε συνδυασμό με την πολύ καλή σκηνοθεσία του Μανούσου Μανουσάκη, το καστ από καταξιωμένους αλλά και νεότερους και πολύ ταλαντούχους ηθοποιούς και τα έντονα συναισθήματα που σου βγάζει όλη η ταινία κάνουν την ταινία την καλύτερη ελληνική ταινία που έχω δει, για αυτό και η υψηλή βαθμολογία. Η καλύτερη ελληνική ταινία για το 2015. Μπράβο για το υπέροχο αυτό αποτέλεσμα, έχουμε ανάγκη και από τέτοιες ταινίες για να θυμηθούμε πως πρέπει να είμαστε άνθρωποι!!

ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΗ ΔΩ: Ναι φυσικά και πρέπει να τη δείτε. Δώστε μια ευκαιρία στον ελληνικό κινηματογράφο. Αξίζει και συστήνεται.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 8/10 

TRAILER:

_______________________________________________________________________
* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε ταινίες που έχω παρακολουθήσει

Δημοσίευση σχολίου