Κεφάλαιο 12: Αντίο 2015...

Κεφάλαιο: Δωδέκατο

Η ιστορία: Αντίο 2015...

Ήρωας/ες: Εγώ

Λίγες ώρες έμειναν για να μας αποχαιρετίσει το 2015 και να καλωσορίσουμε το νέο έτος. Και μαζί με το τέλος του 2015 κλείνει και μια στήλη, στην οποία δεν ήμουν και τόσο συνεπής. Πριν από ένα χρόνο περίπου άρχισα ένα ημερολόγιο, ένα βιβλίο που θα περιείχε 12 κεφάλαια,365 σελίδες και τους δικούς μου καθημερινούς ήρωες, προτρέποντας να κάνετε το ίδιο και εσείς. Κάθε τέλος του μήνα ανέβαζα και ένα κεφάλαιο...τους τελευταίους μήνες όμως για λόγους ανωτέρας βίας, αυτό ήταν αδύνατο. Αν και για τους μήνες Σεπτέμβριο έως Νοέμβριο δεν υπάρχουν κεφάλαια σήμερα μέσα από το τελευταίο κεφάλαιο, κλείνω αυτή τη στήλη, κάνοντας μια αποτίμηση της χρονιάς που φεύγει.

Το 2015 ήταν μια χρονιά που ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς, για μένα, όχι όμως και για τη χώρα, αφού ξεκίνησε με τις εκλογές και την μεγάλη νίκη του κ.Τσίπρα, που ωστόσο δεν κράτησε πολύ, παρά μόνο ένα εξάμηνο (το είχα προβλέψει), μιας που το καλοκαίρι επακολούθησε ένα ατυχές δημοψήφισμα και το Σεπτέμβριο για δεύτερη φορά εκλογές, πάλι με νίκη του κ.Τσίπρα. Τα ίδια Παντελάκη μου τα ίδια Παντέλη μου, που λέει και το άσμα. Ο αντιμνημονιακός μας πήγε σε τρίτο μνημόνιο, διαγραφή του χρέους δεν είδαμε, το όχι του λαού στο δημοψήφισμα το μετέτρεψε σε ναι και εμείς εκεί, τον ξαναψηφίζουμε. Μπράβο Ελλάς το μεγαλείο σου!!! Τόσα ψέματα και μυαλό δεν βάζουμε. Αλλά και τι να ψηφίσεις θα μου πεις...ένα ΠΑΣΟΚ το οποίο προσπαθεί να ορθοποδήσει, μια ΝΔ, που προσπαθεί μετά Βαΐων να εκλέξει πρόεδρο ηγεσίας, ένα Ποτάμι που ξαφνικά θέλει να κυβερνήσει από κει που έλεγε το αντίθετο. Ναι εγώ δεν ψήφισα τίποτα στις τελευταίες εκλογές αλλά ούτε και στο δημοψήφισμα...γιατί έγιναν χωρίς λόγο, όχι επειδή δεν είμαι πολιτικοποιημένο άτομο (που λένε μερικοί). Είμαι δυσαρεστημένη από όλους όλοι μόνο τη θεσούλα τους σκέφτονται πια (ε είναι και δύσκολοι οι καιροί). Τη χώρα έπρεπε να βάζουν πάνω απ΄όλα παρά τη βόλεψη τους.

Το 2015 ήταν μια χρονιά που ξεκίνησε βλέποντας άτομα που είχα πολύ καιρό να δω και να μου φτιάξουν περισσότερο τη διάθεση. Μια συνάντηση ήταν αιτία για πολλά πράγματα ακόμα και για αλλαγές. Και εκεί που είμαι στα "πάνω" μου, προσωπικά & επαγγελματικά, σκάει η είδηση που με συγκλονίζει. Ο θάνατος ενός παιδιού,που χωρίς να το γνωρίζω προσωπικά, στο άκουσμα και μόνο της είδησης, ανατρίχιασα, κάτι έσπασε μέσα μου και με έκανε να θυμηθώ πως κι εγώ κι οι περισσότεροι έχουν πέσει κάποια στιγμή θύμα bullying. Ο θάνατος ενός παιδιού, θύμα σχολικού εκφοβισμού ήταν το θέμα της χρονιάς που συγκλόνισε και όχι άδικα. Τουλάχιστον απ΄όλο αυτό και με τις τόσες εκστρατείες ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης που έγιναν, να βγήκε κάτι καλό. 

Το 2015 ήταν μια χρονιά που θυμήθηκα, με αφορμή την Πρωταπριλιά, πλάκες που κάναμε όταν ήμασταν στην παιδική ηλικία. Μια χρονιά που η ιδιωτική τηλεόραση γιόρτασε τα 25α γενέθλια της και εγώ με τη σειρά μου θυμήθηκα τα τηλεπαιχνίδια που άφησαν εποχή στην ελληνική τηλεόραση. Αλλά και μια γεμάτη χρονιά κατά την οποία διάβασα και πολλά βιβλία, με αφορμή και το Μαραθώνιο Ανάγνωσης Αστυνομικής Λογοτεχνίας. Ήταν μια χρονιά που πέρασα χρόνο με την οικογένεια μου, τους καλούς μου φίλους, γέλασα, πόνεσα και έκλαψα με την απώλεια ενός αγαπημένου μου προσώπου. Μια χρονιά που είχε και κλείνει με επαγγελματικές προτάσεις αλλά και συνεργασίες. 

Ήταν όμως και η χρονιά που έκανα και κάτι μοναδικό, κάτι για καλό σκοπό, κάτι που το ήθελα πολύ. Αρχικά μια πρωτοβουλία μου στην οποία συμμετείχαν όλοι και που χωρίς τη βοήθεια τους, δε θα κατάφερνα τίποτα. Ναι μοιράσαμε κι εμείς με τη σειρά μας χαμόγελα σε κάποιους που το έχουν πραγματικά ανάγκη και συνεχίζουμε. Τέλος έτρεξα κι εγώ για καλό σκοπό στο Run Greece που διοργανώθηκε στην πόλη μου και πήρα το πρώτο μου μετάλλιο. 

Ήταν όμως και μια χρονιά που δεν είχα χρόνο για τις δυο μεγάλες μου αγάπες και που με το νέο έτος έχουν δρομολογηθεί. Ο κινηματογράφος και το μπουζούκι μπορεί να είναι διαφορετικά μεταξύ τους αλλά έχουν ένα κοινό: εμένα. Μετά από καιρό άνοιξε κινηματογράφος στην πόλη μου και πλέον θα έχω τη δυνατότητα να βλέπω τις ταινίες που θέλω, χωρίς να περιμένω πότε θα κυκλοφορήσουν σε dvd ή στο διαδίκτυο. Ήδη για αυτόν το μήνα έχω δει δυο ταινίες και δή ελληνικές οι οποίες μάλιστα μου άρεσαν πολύ. Το Ουζερί Τσιτσάνης και το Ένας Άλλος Κόσμος είναι μόνο η αρχή... 
Με τη νέα χρόνια ξεκινάει όμως και το μουσικό μου ταξίδι, αφού επιτέλους θα έχω το χρόνο να τελειώσω και να δώσω την τελική ακουστική μορφή στη πρώτη μου σύνθεση. 

Μια χρονιά που είχε καλά και άσχημα φτάνει στο τέλος της, το βιβλίο με τα 12 κεφάλαια, τις 365 σελίδες και τους δικούς μου καθημερινούς ήρωες κλείνει εδώ. Όπως κλείνει οριστικά και μια στήλη που αγάπησα και αγάπησαν πολλοί, αυτή με τα Βιβλία σε pdf. Μια χρονιά φεύγει μια άλλη έρχεται...ελπίζοντας να μην είναι η ίδια, ελπίζοντας στα καλύτερα!!!

Καλή Χρονιά με υγεία & ευτυχία, ίσως τα πιο πολύτιμα!!!

Movie Review: Το Τανγκό των Χριστουγέννων

Είναι από τις ταινίες που ήθελα να δω πολύ καιρό τώρα και κάθε φορά που πήγαινα στο videoclub ενώ το έβλεπα κατέληγα να φύγω με άλλη ταινία στα χέρια μου. Είχα διαβάσει το βιβλίο που υπέγραφε μάλιστα ο συντοπίτης μου Γιάννης Ξανθουλης και ήθελα να παρακολουθήσω την ταινία για να μεταφερθώ σε εκείνα τα χρόνια. Αυτή λοιπόν την ευκαιρία μου την έδωσε πριν μια ώρα ο Alpha, αφού μετέδωσε την ταινία για πρώτη φορά στη τηλεόραση. Μιλάω φυσικά για "Το Τανγκό των Χριστουγέννων".

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ

Ταινία: Το Τανγκό των Χριστουγέννων

Σκηνοθεσία: Νίκος Κουτελιδάκης

Πρωταγωνιστούν: Γιάννης Μπέζος, Γιάννης Στάνκογλου, Αντίνοος Αλμπάνης, Βίκυ Παπαδοπούλου κ.α 

Είδος Ταινίας: Δραματική/Αισθηματική 

Έτος Παραγωγής: 2011 

Διάρκεια: 102΄

ΥΠΟΘΕΣΗ: Στη διάρκεια της δικτατορίας, σ’ ένα στρατόπεδο στον Εβρο, τέσσερις άνθρωποι βασανίζονται από τις κρυφές τους επιθυμίες. Ο Συνταγματάρχης Λόγγος είναι παντρεμένος κι ερωτευμένος με μια νεαρή γυναίκα που δεν τον αγαπά. Ο Υπολοχαγός Στέφανος Καραμανίδης τη διεκδικεί υπερβαίνοντας τον εαυτό του: θέλει να μάθει τανγκό για να τη χορέψει στη Χριστουγεννιάτικη γιορτή του στρατοπέδου. Τα βήματα θα του τα διδάξει ο στρατιώτης Λαζάρου, καλλιτεχνική φύση, που βλέπει στο πρόσωπο του Καραμανίδη την αλήθεια με την οποία δε θα έρθει ποτέ αντιμέτωπος.

ΚΡΙΤΙΚΗ: Αν κάποιος δεν έχει διαβάσει το βιβλίο θα νομίζει ότι η ταινία τελειώνει κάπως απότομα χωρίς πολλές εξηγήσεις. Η αλήθεια είναι από αυτά που παρακολούθησα και από αυτά που κατάλαβα ότι κόπηκαν πολλές σκηνές και μάλιστα σημαντικές για να φτάσει στο τέλος η ταινία. Η μεταφορά του βιβλίου στο κινηματογράφο ήταν εξαιρετική και ίσως από τις καλές ελληνικές παραγωγές και ταινίες που έχουν γίνει και μου άρεσε πολύ. Η όμορφη ιστορία, το εξαιρετικό κάστ ηθοποιών - χάρηκα με την παρουσία του άλλου συντοπίτη μου στην ταινία Γιάννη Στάνκογλου, η εξαιρετική σκηνοθεσία, η φωτογραφία και η καταπληκτική μουσική και το soundtrack κάνουν την ταινία υψηλού επιπέδου, η οποία δε θα απογοητεύσει κανέναν που θα την παρακολουθήσει. Αποτυχία οι μεταμφιέσεις του Α.Αλμπάνη και της Β.Παπαδοπούλου σε μεγάλη πια ηλικία - έκανε μπαμ από χιλιόμετρα - αλλά το προσπερνώ καθώς πρόκειται για μια ποιοτική και συνάμα ατμοσφαιρική ταινία. Για όποια κενά που ενδεχομένως να αφήσει σε κάποιους, ένας λόγος να πάρετε και να διαβάσετε το βιβλίο του Γ.Ξανθούλη. Μακράν το βιβλίο είναι πολύ καλύτερο. 

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 8/10

ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΗ ΔΕΙΣ: Εννοείται πως ναι.

Trailer:

_______________________________________________________________________

* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε ταινίες που έχω παρακολουθήσει

Book & Movie Review: Κάρολ/Carol - Patricia Highsmith

Πρώτα πρέπει να διαβάσεις το βιβλίο και μετά να δεις την ταινία ή το βιβλίο είναι πολύ καλύτερο από την ταινία ή η ταινία ήταν καλύτερη από το βιβλίο. Τέτοιου είδους εκφράσεις ακούμε πολλές κατά καιρούς για ένα βιβλίο το οποίο μεταφέρεται στον κινηματογράφο. Τις περισσότερες φορές μάλιστα το βιβλίο είναι καλύτερο από την ταινία, λίγες όμως είναι εκείνες οι φορές που θα γίνει το αντίθετο, δηλαδή η ταινία να ξεπεράσει κατά πολύ το βιβλίο, και μάλιστα το βιβλίο να γίνει επιτυχία εφόσον η ταινία πάει καλά. Λοιπόν για να μην πολυλογώ αναφέρομαι σήμερα για το βιβλίο αλλά και την πολυσυζητημένη ταινία Carol στα ελληνικά Κάρολ.

Η υπόθεση τόσο του βιβλίου όσο και της ταινίας είναι η εξής: Στη Νέα Υόρκη του ’50, η δεκαεννιάχρονη Τερίζ Μπέλιβετ νιώθει χαμένη στη σχέση της με τον φίλο της, για τον οποίον νοιάζεται, αλλά δεν νιώθει ερωτική επιθυμία. Όλα θα αλλάξουν, όμως, όταν γνωρίζει την κομψή, ευκατάστατη και μεγαλύτερή της Κάρολ Ερντη, μια παντρεμένη γυναίκα που κάνει την εμφάνισή της στο πολυκατάστημα όπου δουλεύει η Τερίζ για να αγοράσει δώρα για την κόρη της. Η Τερίζ θα νιώσει εκείνη τη στιγμή πως η προσωρινή δουλειά της ως πωλήτριας ―ίσως και ολόκληρη η ζωή της― δεν είχε άλλο σκοπό πέρα απ’ αυτή την αναπάντεχη συνάντηση. Οι δύο γυναίκες ερωτεύονται και η ερωτική τους σχέση μέλλει να εξελιχτεί άλλοτε με ήπιο και διστακτικό τρόπο και άλλοτε βουτηγμένη σε κρίσεις και αντεγκλήσεις. Παρά τα εμπόδια, όπως ο εκβιασμός που επιχειρεί ο σύζυγος της Κάρολ, αποφασίζουν να δραπετεύσουν μαζί από την πόλη. Θα καταφέρουν να ξεπεράσουν όλα τα εμπόδια για να είναι στο τέλος μαζί;

Το βιβλίο Κάρολ/Carol κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Μεταίχμιο με το εξώφυλλο που προωθήθηκε η ταινία. Ο λόγος που διάβασα το βιβλίο ήταν γιατί το υπέγραφε μια συγγραφέας που γνώρισα μέσα από την κλασσική αστυνομική λογοτεχνία αν και τα βιβλία της Patricia Highsmith θεωρούνται κυρίως μυστηρίου και ψυχοθρίλερ. Εν πάσει περιπτώση με το βιβλίο αυτό απογοητεύτηκα πλήρως και ευτυχώς που το δανείστηκα γιατί δε θα έδινα λεφτά για να διαβάσω για έναν λεσβιακό έρωτα ανάμεσα στην Κάρολ - μητέρα και σε διάσταση με το σύζυγο της - και την Τέρεζ - λίγο άβγαλτη και αρκετά διστακτική. Προσωπικά το βιβλίο το τελείωσα με δυσκολία και αυτό γιατί ήθελα να μην έχω κάποια κενά στην ταινία που θα έβλεπα αμέσως μετά. Στο βιβλίο η συγγραφέας δεν συμπεριέλαβε πολλές ερωτικές σκηνές και επικεντρώθηκε κυρίως στα συναισθήματα και τις επιθυμίες που μοιράζονταν μεταξύ τους οι δύο σύντροφοι προσεγγίζοντας το όλο θέμα και την όλη σχέση με κάποιο σεβασμό. Αναζητώντας κανείς πληροφορίες για τη συγγραφέα Patricia Highsmith η οποία είχε σχέση με γυναίκα μπορεί να καταλάβει για ποιο λόγο γράφτηκε αυτό το βιβλίο.

Βαθμολογία: 2/5

Η ταινία Κάρολ/Carol δεν είχε τίποτα να προσφέρει εκτός από τις πολύ καλές ερμηνείες της Κέϊτ Μπλάνσετ και της Ρούνι Μάρα οι οποίες ήταν και ο λόγος που είδα την ταινία. Η μεταφορά του βιβλίου στον κινηματογράφο ήταν καλή. Πολύ καλές ερμηνείες από τις πρωταγωνίστριες Κέϊτ Μπλάνσετ και Ρούνι Μάρα, πολύ καλή σκηνοθεσία, ωραία σκηνικά, ωραία μεταφορά σε εκείνη την εποχή αλλά τίποτα παραπάνω. Σε κάποια σημεία αρκετά κουραστική. Ανιαρή και πολύ χλιαρή για τα γούστα μου.

Βαθμολογία: 2/5

Trailer

* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε βιβλία που έχω διαβάσει

CineReview: «Ένας Άλλος Κόσμος» του Χριστόφορου Παπακαλιάτη

Ένας Άλλος Κόσμος ο τίτλος της νέας ταινίας του Χριστόφορου Παπακαλιάτη. Τρία χρόνια μετά το κινηματογραφικό ντεμπούτο του «Αν...», ο πολυτάλαντος Χριστόφορος Παπακαλιάτης επιστρέφει στη δεύτερη του ταινία και αφηγείται τρεις διαφορετικές ιστορίες στην Ελλάδα του σήμερα, στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης. Πολλοί ήταν αυτοί που πήγαν να παρακολουθήσουν την ταινία για τους εξής λόγους: πρώτον πρόκειται για ταινία του Παπακαλιάτη και δεύτερον για τους πρωταγωνιστές του: τον βραβευμένο με όσκαρ J.K. Simmons, τον πρόσφατα αποθανών Μηνά Χατζησάββα και για την ταλαντούχα Μαρία Καβογιάννη.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ

Ταινία: Ένας Άλλος Κόσμος/Worlds Apart

Σκηνοθεσία: Χριστόφορος Παπακαλιάτης

Πρωταγωνιστούν: Χριστόφορος Παπακαλιάτης, Andrea Osvárt, J.K. Simmons, Μαρία Καβογιάννη, Μηνάς Χατζησάββας, Νίκη Βακαλη κ.α

Είδος Ταινίας: Δραματική/Αισθηματική

Έτος Παραγωγής: 2015

Διάρκεια: 114΄

ΥΠΟΘΕΣΗ: Τρεις γενιές Ελλήνων αναζητούν τον έρωτα στο δύσκολο σήμερα. Τρεις γενιές ξένων βρίσκουν τον έρωτα στη χώρα μας. Οι άνθρωποι. Οι ματιές τους. Οι ιστορίες τους και η συνάντησή τους με την Ιστορία. «Ένας άλλος κόσμος». Μία σύγχρονη ερωτική τριλογία σε μία Ελλάδα που αλλάζει.

Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ: Αν το Ουζερί Τσιτσάνης που είδα την περασμένη εβδομάδα μου άρεσε αρκετά θα έλεγε ότι η ταινία του Χριστόφορου Παπακαλιάτη «Ένας Άλλος Κόσμος», με εξέπληξε ευχάριστα. Στην πιο ώριμη και ολοκληρωμένη του δουλειά, ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης εντυπωσιάζει παρουσιάζοντας μια δουλειά που δεν έχει σε τίποτα να ζηλέψει τις Ευρωπαϊκές αλλά και Αμερικανικές ταινίες. Ανώτερη από την πρώτη του ταινία, στο «Ένας Άλλος Κόσμος», ο ηθοποιός, σεναριογράφος και σκηνοθέτης καταφέρνει και θίγει πολλά επίκαιρα θέματα όπως η ανεργία και οι μαζικές απολύσεις, το μεταναστευτικό, ο ρατσισμός και ο φασισμός. αλλά και την κατάντια μας σε αναξιοποίητα και ανεκμετάλλευτα έργα. Η πρώτη ιστορία της ταινίας που μιλάει για τον έρωτα μιας Ελληνίδας φοιτήτριας με ένα Σύριο μετανάστη περιλαμβάνει σκηνές και από το παλιό αεροδρόμιο δείχνοντας για ακόμη μια φορά τα χάλια μας, τα χάλια από ένα ανεκμετάλλευτο και αναξιοποίητο πλέον οικοδόμημα. Περιττό να πω πως βλέποντας αυτές τις σκηνές, τα συναισθήματα μου ήταν έντονα. Οι τρεις ιστορίες αγάπης είναι διαφορετικές η μία από την άλλη, τα τρία ζευγάρια φαινομενικά δεν έχουν κανένα κοινό κι όμως όλα κάπως συνδέονται με μια ανατροπή στο τέλος. Καταπληκτική για ακόμη μια φορά σε ένα ακόμη ρόλο της, η Μαρία Καβογιάννη, εξαιρετικός ο Οσκαρικός J.K. Simmons αλλά και ο προσφάτως αποθανών και αγαπημένος Μηνάς Χατζησάββας, στην καλύτερη του ερμηνεία σε κινηματογραφική ταινία. Επιπλέον η πομπή του Επιτάφιου καθώς και η ιστορία του Έρωτα και της Ψυχής που ενώνουν τα ζευγάρια κάνουν την ταινία εξαιρετική και από τις πολύ καλές δουλειές του Χριστόφορου Παπακαλιάτη που έχω δει. Μια ταινία με μεγάλο ενδιαφέρον, με εξαιρετική σκηνοθεσία αλλά και μουσική, η οποία δικαίως συζητιέται και θα συζητηθεί και θα μπορούσε άνετα να σταθεί επάξια και στο εξωτερικό. Ελπίζω ωστόσο στην επόμενη του ταινία ο κ.Παπακαλιάτης να μείνει πίσω από τις κάμερες - δεν θεωρώ απαραίτητο ότι πρέπει να παίζει κιόλας στις ταινίες που υπογράφει ενώ θα μπορούσε να προωθήσει κι άλλους αρκετά υποσχόμενους ηθοποιούς. 

ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΗ ΔΩ: Εννοείται ότι πρέπει να τη δείτε. Η ταινία έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Ο ελληνικός κινηματογράφος είναι "ζωντανός". Αξίζει και συστήνεται.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 9/10 

TRAILER:

_______________________________________________________________________

* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε ταινίες που έχω παρακολουθήσει

Οι Δικές μου Στιγμές στο all4fun.gr

Το 2015 φεύγει και το ιστολόγιο μου «Οι Δικές μου Στιγμές» κλείνει τη χρονιά με μια συνεργασία - έκπληξη. Η συνεργασία αυτή ξεκίνησε με ένα μήνυμα από τη φίλη Αλεξία Βλαρά και την μετέπειτα πρόταση της για προώθηση του blog. Ένα blog σαν όλα τ΄άλλα. Έτσι ξεκινάει και το δικό μου δελτίο τύπου που της απέστειλα, και είχε πει και ένας αναγνώστης μου. 

Δείτε παρακάτω τη σχετική ενημέρωση όπως δημοσιεύτηκε από τη σελίδα all4fun.gr

ღΟι Δικές Μου Στιγμέςღ 

Καλωσορίσατε στον «Δικό μου κόσμο»

Ένα blog σαν όλα τ΄άλλα. Πλέον το blogging είναι ένα είδος έκφρασης και δημιουργίας, ένας προσωπικός χώρος που μπορείς να πεις και να μοιραστείς ότι θέλεις, ένας χώρος «συνάντησης» διαδικτυακά με άλλους ανθρώπους που μπορεί να έχουν κοινά ενδιαφέροντα, σκέψεις, προβληματισμούς. Έτσι κι εγώ εδώ καταθέτω τις δικές μου σκέψεις, απόψεις, προβληματισμούς, κριτικές, συνταγές…τις Δικές μου Στιγμές. Σκοπός του προσωπικού μου ιστολογίου να μοιραστώ πράγματα, να επικοινωνήσω με άλλους, να ανταλλάξουμε ιδέες, πράγματα, απόψεις και ότι άλλο προκύψει. Οι Δικές μου Στιγμές. Ένας τίτλος όσο πιο αντιπροσωπευτικός γινόταν. Ένας τίτλος που περιέχει την ποικιλία θεμάτων του ιστολογίου. Καλωσορίσατε στον «Δικό μου κόσμο». Σε ποιον ανήκουν «Οι Δικές μου Στιγμές»; Η υπογραφή του XP στις αναρτήσεις του blog, δεν είναι ψευδώνυμο. Είναι τα αρχικά του ονοματεπώνυμου Χυτούλα Παπάζογλου. Όσο παράξενο κι αν ακούγεται το όνομα – προέρχεται από το όνομα Χρήστος, αναγραμματισμός από το Χρήστουδα (όπως έλεγαν στα χωριά στη Θράκη) –στον Βόρειο Έβρο είναι ολίγον γνωστό αφού το όνομα έχει ρίζες από τα χωριά Σοφικό και Φυλακτό. Η αρχή του blog: Το καλοκαίρι του 2010, από περιέργεια και μόνο, άνοιξα το πρώτο blog με τίτλο εξ αρχής «Memories» όπου στη συνέχεια μετονομάστηκε σε «Είναι Στιγμές» όπου κι ανέβαιναν πληροφορίες για τα τραγούδια που είχαν ανέβει στο YouTube στο κανάλι μου. Από το 2012, μετά και τα πρώτα σχόλια σε αναρτήσεις, ο σκοπός του ιστολογίου αλλάζει. Πλέον το blog αποκτά ταυτότητα, σκοπό και όνομα «Οι Δικές μου Στιγμές». 5 χρόνια στη blogοσφαιρα. Πέντε ολόκληρα χρόνια πέρασαν που «Οι Δικές μου Στιγμές» βρίσκονται στην πλατφόρμα του Blogger. Με πλούσια θεματολογία που αφορά το βιβλίο, την τηλεόραση, τη μουσική, τον κινηματογράφο, τον αθλητισμό και άλλα πολλά καθώς και με νέες και ανανεωμένες στήλες. Κάθε χρόνο σε επαφή με τους αναγνώστες...Μοιράζομαι τις Δικές μου στιγμές.

XP

Δείτε εδώ την ανάρτηση από τη σελίδα του all4fun.gr

Σκαλτσούνια με λουκούμι ή/και μαρμελάδα

Είθισται στη Θράκη, τις γιορτές των Χριστουγέννων εκτός από τα γλυκά που είναι ως έθιμο όπως τα μελομακάρονα και οι κουραμπιέδες, να φτιάχνουμε και σκαλτσούνια. Τα σκαλτσούνια είναι ένα νηστίσιμο παραδοσιακό γλυκό το οποίο είναι εύκολο στην παρασκευή τους. Αν και νηστίσιμο γλυκό είναι και αυτοί που δεν νηστεύουν και φτιάχνουν τα σκαλτσούνια με παραλλαγές πχ. με ανθότυρο. Η παρακάτω συνταγή είναι δοκιμασμένη ουκ ολίγες φορές από τα χέρια της μαμάς μου φυσικά.

Υλικά: 

1 κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις

2 ποτήρια σπορέλαιο

1 ποτήρι μπύρα (αν δεν έχετε προτιμήστε ρετσίνα)

2 κγ μπέικιν πάουντερ

250γρ καρυδόψιχα χοντροκομμένη

ζάχαρη άχνη για το πασπάλισμα

1 κουτάκι με λουκούμια (πουλάνε στο εμπόριο)

μαρμελάδα (της προτίμησης σας)

ανθόνερο (προαιρετικά)

κανέλα (προαιρετικά)

Εκτέλεση: Στην αρχή χτυπάμε στο μίξερ το σπορέλαιο και προσθέτουμε την μπύρα. Αφού ανακατευτούν καλά προσθέτουμε το αλεύρι κοσκινισμένο και το μπέικιν πάουντερ. Βάζουμε τη ζύμη στο ψυγείο "να ξεκουραστεί" για 30 λεπτά. Για τη γέμιση: Ανακατεύουμε την καρυδόψιχα με το λουκούμι ή τη μαρμελάδα. Στη συνέχεια μόλις βγάλουμε τη ζύμη από το ψυγείο παίρνουμε ένα κομματάκι ζύμης στη χούφτα μας και το πλάθουμε, βάζοντας μέσα του ένα κουτάλι γέμιση και κλείνουμε τη ζύμη σε μισοφέγγαρο. 

Ψήνουμε τα σκαλτσούνια για 20 λεπτά στους 180 βαθμούς μέχρι να ροδίσουν. Βγάζουμε από το φούρνο, τα ραντίζουμε με λίγο ανθόνερο (προαιρετικά) και πασπαλίζουμε με ζάχαρη άχνη. Μπορείτε να προσθέσετε και κανέλα για γαρνίρισμα. Τα σκαλτσούνια είναι έτοιμα. Καλή Όρεξη!!!

Φτιάξτε κι εσείς τη συνταγή αυτή και πείτε μου τα σχόλια σας!!!

Βιβλία σε PDF # Κλείσιμο στήλης

Κι όμως έφτασε αυτή η στιγμή όσο και αν δεν το ήθελα… Δυστυχώς οι αναρτήσεις της στήλης που ανέδειξε το ιστολόγιο μου, σταματούν κάπου εδώ, τέλη του 2015. Αν και υπήρχαν στιγμές που εκνευρίστηκα και ήθελα να το σταματήσω, μετά από κάποια περίεργα μηνύματα, διπλά e-mail που έκαναν κάποιοι για να τους στέλνω βιβλία, μηνύματα που μου ζητούσαν να τους στείλω ότι έχω κτλ, τελικώς με πρόλαβε ο ΟΣΔΕΛ για ακόμη μια φορά.

Την πρώτη φορά μετά από αίτηση του ΟΣΔΕΛ, για πνευματικά δικαιώματα η στήλη αυτή που κάποιοι την ανέδειξαν, δεν στάματησε. Σε όσους έγινε η αποστολή των βιβλίων με σύνδεσμο δε τίθεμαι θέμα προθεσμίας λήψης των βιβλίων, καθώς αποσύρονται οι αναρτήσεις (Stephen King, Jo Nesbo, Χ.Δημουλίδου, Λ.Μαντά, Κ.Οικονόμου, Φ.Πανταζή, Μ.Τσιρίτα, Ρ.Ρ.Ζαϊρη, Π.Τραυλού, Β.Στούφη, Νικολ Άννα Μανιάτη) και όχι οι σύνδεσμοι, που στην πλειοψηφία είναι δικοί μου καθώς είναι αγορασμένοι δηλαδή έχω αγοράσει το βιβλίο καθώς και την άδεια περιορισμένου διαμοιρασμού και δημιούργησα σύνδεσμο.

Οι δύο προγραμματισμένες και τελευταίες αναρτήσεις μου για τη νέα χρονιά σε βιβλία Ελλήνων συγγραφέων #2, καθώς και Σκανδιναβών αγαπημένων συγγραφέων, αστυνομικής λογοτεχνίας (Camilla Lackberg, Arne Dahl, Asa Larsson, Liza Marklund, Arnaldur Indridason) που είχα προαναγγείλλει στους περισσότερους, δε θα γίνουν.

Μια στήλη που ξεκίνησε δειλά, μια προσπάθεια από μέρους μου να μοιραστώ βιβλία που πλέον είναι δύσκολο, για κάποιους λάτρεις του βιβλίου, να αγοραστούν, φτάνει στο τέλος της. Μια στήλη που μου έκανε καλό, μιας που έκανε κάποιους να επισκεφτούν τη σελίδα μου, όχι μόνο για να δουν τα βιβλία μου και τις κριτικές μου για αυτά αλλά να δουν και άλλες στιγμές μου, φτάνει στο τέλος της.

Η φόρμα επικοινωνίας είναι ανοιχτή για όλους που με ακολουθείται τα τελευταία δύο χρόνια… Η επικοινωνία μας δεν σταματάει εδώ. Ανταλλάσουμε ιδέες και μοιραζόμαστε πράγματα, άλλωστε αυτός είναι ο σκοπός του ιστολογίου μου.

Εύχομαι σε όλους καλές γιορτές με υγεία και φυσικά πολλές αναγνώσεις. 

CineReview: «Ουζερί Τσιτσάνης» του Μ.Μανουσάκη

Έχει λίγες μόνο ώρες που βγήκα από το κινηματογράφο, με τα μάτια δακρυσμένα. Δάκρυα χαράς, θλίψης, συγκίνησης. Το μυθιστόρημα του Γιώργου Σκαμπαρδώνη μεταφέρεται στον κινηματογράφο και οι πρώτες κριτικές που διαβάζω δεν είναι και τόσο θετικές και ακόμα και τώρα που έχω δει την ταινία απορώ πως γίνεται να χαντακώσουν μια καταπληκτική ταινία με έναν Μανούσο Μανουσάκη στα καλύτερα του. Μια Ελληνική υπερπαραγωγή που διαδραματίζεται στη Θεσσαλονίκη το 1942-1943, στα χρόνια της Γερμανικής Κατοχής. Μια ταινία βασισμένη σε αληθινά γεγονότα που στιγμάτισαν την Ελλάδα με το κοινό να μεταφέρεται στα δύσκολα εκείνα χρόνια, όχι μόνο για τους Έλληνες, αλλά και για τους Εβραίους. 

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ

Ταινία: Ουζερί Τσιτσάνης

Σκηνοθεσία: Μανούσος Μανουσάκης

Πρωταγωνιστούν: Αντρέας Κωνσταντίνου, Χάρης Φραγκούλης, Γιάννης Στάνκογλου, Χριστίνα Χειλά Φαμέλη, Βασιλική Τρουφάκου, Γεράσιμος Σκιαδαρέσης, Λάκης Κομνηνός κ.α

Είδος Ταινίας: Δραματική/Ιστορική/Αισθηματική

Έτος Παραγωγής: 2015

Διάρκεια: 116΄

ΥΠΟΘΕΣΗ: Στη γερμανοκρατούμενη Θεσσαλονίκη του 1942 ο Γιώργος δουλεύει μαζί με το γαμπρό του Βασίλη Τσιτσάνη σε ένα δικό τους ουζερί. Θα γνωρίσει και θα ερωτευτεί την Εστρέα, ο έρωτας μεταξύ ενός χριστιανού και μιας Εβραίας. Όμως ο έρωτας ανάμεσα σε έναν Χριστιανό και μία Εβραία είναι απαγορευμένος με κάθε τρόπο. Κι ενώ οι ναζί κλιμακώνουν τις διώξεις τους, οι δυο νέοι θα ζητήσουν τη βοήθεια του διάσημου συνθέτη για να μπορέσουν να ξεφύγουν.. Η περιπετειώδης ιστορία αγάπης, παγιδευμένη σε ένα απάνθρωπο ολοκληρωτικό καθεστώς και τον παραλογισμό των φυλετικών διακρίσεων, βρίσκει καταφύγιο στο ιστορικό Ουζερί Τσιτσάνης. Εκεί, ο μεγάλος Έλληνας συνθέτης Βασίλης Τσιτσάνης διανύει τα πιο δημιουργικά του χρόνια και συνθέτει τα πιο γνωστά του τραγούδια, ανάμεσα στα οποία και την καθοριστική Συννεφιασμένη Κυριακή.

Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ: Αν και έχω απογοητευτεί από τον ελληνικό κινηματογράφο, ήθελα να δω τη συγκεκριμένη ταινία λόγω του μεγάλου Βασίλη Τσιτσάνη. Σαν λάτρης της ρεμπέτικης μουσικής καθώς και του μπουζουκιού (αφού ασχολούμαι ερασιτεχνικά κι εγώ), δεν περίμενα ότι ο Μανούσος Μανουσάκης θα έκανε μια τέτοια ταινία που θα μπορούσε να με αγγίξει τόσο πολύ. Αν και περίμενα να δω μια ταινία πάνω στη ζωή του Βασίλη Τσιτσάνη ανταυτού είδα μια ταινία εξιστόρησης των γεγονότων εκείνης της περιόδου - κάτι που με ενόχλησε λιγάκι - αλλά απ΄ότι πληροφορήθηκα η ταινία ήταν σαν το βιβλίο. Μια ταινία που θίγει πολλά θέματα όπως ο ρατσισμός, οι φυλετικές διακρίσεις και φυσικά ο ναζισμός των Γερμανών. Μια ταινία που σε μεταφέρει σε μια περίοδο γεμάτη, διωγμούς και εκτελέσεις. Σε αυτή προστίθενται φυσικά ένας απαγορευμένος έρωτας, που δεν θα μπορούσε να λείψει, ενός Χριστιανού και μιας Εβραίας αλλά και ο 26χρονος τότε Βασίλης Τσιτσάνης που "ντύνει" με τα διαχρονικά τραγούδια του την ταινία. Σε συνδυασμό με την πολύ καλή σκηνοθεσία του Μανούσου Μανουσάκη, το καστ από καταξιωμένους αλλά και νεότερους και πολύ ταλαντούχους ηθοποιούς και τα έντονα συναισθήματα που σου βγάζει όλη η ταινία κάνουν την ταινία την καλύτερη ελληνική ταινία που έχω δει, για αυτό και η υψηλή βαθμολογία. Η καλύτερη ελληνική ταινία για το 2015. Μπράβο για το υπέροχο αυτό αποτέλεσμα, έχουμε ανάγκη και από τέτοιες ταινίες για να θυμηθούμε πως πρέπει να είμαστε άνθρωποι!!

ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΗ ΔΩ: Ναι φυσικά και πρέπει να τη δείτε. Δώστε μια ευκαιρία στον ελληνικό κινηματογράφο. Αξίζει και συστήνεται.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 8/10 

TRAILER:

_______________________________________________________________________

* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε ταινίες που έχω παρακολουθήσει

REVIEW: 1ος Μαραθώνιος Αστυνομικής Λογοτεχνίας

Με το τέλος της χρονιάς, τελείωσε και αυτή της ανάγνωσης. Μια χρονιά γεμάτη πολλά βιβλία, κυρίως αστυνομικά, αφού συμμετείχα στο Μαραθώνιο Ανάγνωσης Αστυνομικής Λογοτεχνίας που διοργάνωσαν οι εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ. Παρά τα δώρα που δίνει σε κάποιους τυχερούς, δεν ήταν ο πρωταρχικός λόγος που συμμετείχα. Το να διαβάζεις βιβλία κάνει λένε καλό στο μυαλό και στην σκέψη και εγώ ανήκω στην κατηγορία αυτών που διαβάζουν πολύ, των βιβλιοφάγων. Έχω μια μανία με την αστυνομική λογοτεχνία - όσοι με διαβάζουν το έχουν καταλάβει - πόσω μάλλον να έχω ένα καινούριο βιβλίο στη βιβλιοθήκη μου - σημειωτέον δεν χωράει άλλο και έχουμε και Χριστούγεννα και τα δώρα-βιβλία έχουν αρχίσει.

Πάμε όμως στα κυρίως...Οι εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ πριν από περίπου 9 μήνες, κάλεσε τα μέλη της λέσχης Noir - στην οποία είμαι και μέλος - καθώς και όλους τους βιβλιόφιλους να συμμετέχουν σε Μαραθώνιο Ανάγνωσης Αστυνομικής Λογοτεχνίας «9 μήνες, 9 αστυνομικά μυθιστορήματα». Κάπου εκεί στα μέσα Μαρτίου έστειλα κι εγώ τη συμμετοχή μου την οποία και δέχτηκαν. Φυσικά εγώ σε 9 μήνες δεν διάβασα 9 αστυνομικά μυθιστορήματα, αλλά πολύ περισσότερα. Για την ακρίβεια από τον Μάρτιο μέχρι και τον Ιούλιο είχα διαβάσει συνολικά 14 αστυνομικά μυθιστορήματα τα οποία τα 9 ήταν για τον εν λόγω Μαραθώνιο Ανάγνωσης - είχαμε και νέες κυκλοφορίες από Nesbo, οπότε δεν μπόρεσα αντισταθώ. Τον Αύγουστο και το Σεπτέμβρη το έριξα στα πιο κοινωνικά, στο σύνολο 3 βιβλία. Από κει και πέρα δεν υπήρχε χρόνος για διάβασμα αλλά υπήρχε χρόνος για αγορές νέων βιβλίων συμπεριλαμβανομένων και τα νέα metaixmiopocket. Οπότε κι έχω αρκετά αδιάβαστα τα οποία με περιμένουν με το νέο έτος.

Ποια όμως ήταν τα 9 αστυνομικά μυθιστορήματα που επέλεξα να διαβάσω για το Μαραθώνιο και ποια η δική μου κριτική; 

1.Τυχαίο Θύμα - Arne Dahl: Ο συγγραφέας είναι ο καλύτερος στο είδος του και τα βιβλία του αξεπέραστα. Τα βιβλία του Arne Dahl είναι τα καλύτερα αστυνομικά που έχω διαβάσει. Έχοντας διαβάσει ήδη δύο βιβλία του συγγραφέα (Misterioso & Μίσος και Αίμα) δεν δυσκολεύτηκα να αποφασίσω ποιο θα διαβάσω από την κατηγορία «Φόνοι στον παγωμένο Βορρά» για το Μαραθώνιο Αστυνομικής Λογοτεχνίας. Το «Τυχαίο Θύμα» από τις πρώτες σελίδες με ψιλομπέρδεψε, με τους πολλούς χαρακτήρες και τις παράλληλες ιστορίες, ωστόσο, στη συνέχεια όλα μπαίνουν σε μια σειρά και ο συγγραφέας καταφέρνει με το μοναδικό του αριστοτεχνικό τρόπο να συνδέσει όλες τις ιστορίες και όλους τους χαρακτήρες μεταξύ τους. Έχει όλα εκείνα τα στοιχεία για να θεωρηθεί ένα καταπληκτικό, ενδιαφέρον και συναρπαστικό συνάμα αστυνομικό και πολύ καλά δομημένο βιβλίο, με έντονο ρυθμό – σε κάποιες περιπτώσεις κινηματογραφικός θα έλεγα – και ένα τέλος αντάξιο της όλης ιστορίας. Συστήνεται ανεπιφύλακτα. 5/5

2. Οι αναστημένοι - Ian Rankin: Ό,τι και να πει κανείς για τον Ian Rankin αλλά και τον επιθεωρητή Ρέμπους είναι πολύ λίγο. Καταπληκτικές ιστορίες με αγωνία, δράση, μυστήριο και πολλές ανατροπές μέχρι τέλος, σου κρατάνε αμείωτο το ενδιαφέρον. Στο βιβλίο «Αναστημένοι» οι διάλογοι είναι έξυπνοι και ρεαλιστικοί, ενώ ο συγγραφέας μαζί με τον Ρέμπους και τους υπόλοιπους της παρέας μάς ταξιδεύουν και μας γνωρίζουν τη Σκωτία. Σε συνδυασμό με τις πολλές ανεξιχνίαστες υποθέσεις που καταλήγουν να συνδέονται, σαν σταυρόλεξο και την κορύφωση, την «ανάσταση», το βιβλίο διαβάζεται εύκολα αν και υπάρχουν σκηνές που κατά την άποψη μου ήταν περιττές και λίγο σε μπέρδευαν. Αφότου τελείωσα το βιβλίο, το τέλος δεν ήταν αυτό που περίμενα και ότι κάτι έλειπε. Έχω διαβάσει προηγούμενα βιβλία του συγγραφέα, πολύ καλύτερα, ωστόσο το συστήνω, είναι αρκετά καλό για να περάσεις την ώρα σου.3/5

3.Σκοτεινός τόπος της Gillian Flynn: Παρά τον περίεργο τίτλο του βιβλίου, από τις πρώτες σελίδες η συγγραφέας σε βάζει κατευθείαν στο θέμα με αποτέλεσμα να μην μπορείς να το αφήσεις από τα χέρια σου, μέχρι να το τελειώσεις. Μια απίθανη υπόθεση με πολύ μυστήριο, αγωνία, συχνές εναλλαγές σε παρελθόν και παρόν, πολλές ανατροπές μέχρι τέλους και ένα φινάλε που δεν περιμένει κανείς. Το βιβλίο «Σκοτεινός Τόπος» είναι μη προβλέψιμο και οι περιγραφές της συγγραφέως αρκετά συγκλονιστικές ώστε οι σκηνές να μένουν χαραγμένες στο μυαλό σου. Καταιγιστικό, συναρπαστικό, σκοτεινό, κάποιες φορές ανατριχιαστικό, καλογραμμένο από μια συγγραφέα που γνώρισα μετά τη μεταφορά του βιβλίου της «Το κορίτσι που εξαφανίστηκε». Ένα ακόμη βιβλίο της Gillian Flynn – το δεύτερο που διαβάζω μετά το «Το κορίτσι που εξαφανίστηκε» – που δεν απογοητεύτηκα και μου άρεσε λίγο περισσότερο από το πρώτο. Συστήνεται ανεπιφύλακτα.5/5

4.Ο λυτρωτής - Jo Nesbo: Τα λόγια για τον Jo Nesbo και τα βιβλία του είναι περιττά. Γι΄αυτό το λόγο άφησα αυτό το βιβλίο για το κλείσιμο του φετινού Μαραθώνιου Αστυνομικής Λογοτεχνίας. Ο Λυτρωτής είναι ένα ακόμη εξαιρετικό βιβλίο που αν το ξεκινήσεις δεν μπορείς να το αφήσεις από τα χέρια σου. Ενδιαφέρουσα ιστορία, που ξεκινά με μια υπόθεση πριν από πολλά χρόνια και η οποία στο τέλος καταφέρνει να συνδέεται άμεσα με την υπόθεση δολοφονίας που προσπαθεί να λύσει ο αγαπημένος επιθεωρητής Χάρι Χόλε. Έντονη δράση, αγωνία, βία, συνεχείς ανατροπές, ένας Χάρι Χόλε διαφορετικός από τ’ άλλα βιβλία του, ένας θάνατος ενός χαρακτήρα που στενοχωρήθηκα και δεν περίμενα, μια λύτρωση που έρχεται στο τέλος για όλους σχεδόν τους πρωταγωνιστές και μια αποκάλυψη του προϊστάμενου του επιθεωρητή Χόλε στις τελευταίες σελίδες. Πιστεύω ότι από το Λυτρωτή και μετά τα βιβλία του Nesbo είναι ένα επίπεδο πιο πάνω. Γενικά «Ο λυτρωτής» κι όλα τα βιβλία του Nesbo συστήνονται ανεπιφύλακτα, μιας που το ένα βιβλίο είναι καλύτερο από το άλλο. 5/5

5.Ηλιακή καταιγίδα - Asa Larsson: Όταν πρωτοκυκλοφόρησε το βιβλίο, δεν μου τράβηξε το ενδιαφέρον όχι μόνο λόγω του τίτλου αλλά και έπειτα και λόγω του εξωφύλλου του. Έχοντας διαβάσει όμως δυο βιβλία της συγγραφέως, το Μαύρο Μονοπάτι και τη Λευκή Νύχτα, και με αφορμή το Μαραθώνιο Αστυνομικής Λογοτεχνίας βρήκα ένα λόγο να διαβάσω και πάλι, Asa Larsson και την Ηλιακή Καταιγίδα. Από τις πρώτες σελίδες, μπορούσα να υποψιαστώ τον δολοφόνο (αποφεύγω τυχόν spoiler) και περίμενα οι σχέσεις Ρεμπέκας-Σάνας έστω και στο τέλος να ήταν αίσιες. Ενδιαφέρουσα ιστορία με ωραία περιγραφή χαρακτήρων αλλά αρκετά προβλέψιμη στο τέλος θα έλεγα. Το βιβλίο είναι ευκολοδιάβαστο, η γραφή της Asa Larsson μοναδική – αν και στα επόμενα της είναι διαφορετική – όμως το τέλος μου άφησε μια πικρή γεύση. Εκτός αυτού το βιβλίο ήταν μέτριο στο είδος που γράφει η συγγραφέας και το περίμενα καλύτερο. Για πρώτο της μυθιστόρημα πάντως αξίζει την ανάγνωση του. Οποιοσδήποτε θέλει να ξεκινήσει να διαβάζει βιβλίο της συγγραφέως να ξεκινήσει με την Ηλιακή Καταιγίδα.2/5

6.Αιχμηρά αντικείμενα - Gillian Flynn: Μετά το «Το Κορίτσι Που Εξαφανίστηκε» και το «Σκοτεινός Τόπος» που έχω διαβάσει, δεν απογοητεύτηκα ούτε και με τα «Αιχμηρά Αντικείμενα», που είναι και το πρώτο βιβλίο που έγραψε η Gillian Flynn. Θεωρώ ότι πρόκειται για βιβλίο μυστηρίου-θρίλερ παρά αστυνομικό, με γρήγορη εξέλιξη, που διαβάζεται εύκολα και γρήγορα. Η ενδιαφέρουσα πλοκή χωρίς πολλές ανατροπές με εξαίρεση αυτή στο τέλος, τα μυστικά που έρχονται στο φως, η σκιαγράφηση των σχέσεων μητέρας - κόρης και κατοίκων της επαρχιακής πόλης καθώς και η λεπτομερής περιγραφή για την κοπή από την πρωταγωνίστρια κάνουν το βιβλίο αρκετά καλό που είναι όμως λιγάκι προβλέψιμο. Από τη μέση του βιβλίου μπορεί να προβλέψει κανείς το δολοφόνο αλλά δεν φαντάζεται την ανατροπή που έρχεται στο τέλος. Το τέλος μου άφησε ένα κενό, παρόλα αυτά το βιβλίο είναι ιδιαίτερο και αξίζει την προσοχή του καθενός.3/5

7.Για μια χούφτα βινύλια - Χίλντα Παπαδημητρίου: Ο φετινός μαραθώνιος αστυνομικής λογοτεχνίας μου έδωσε την ευκαιρία να διαβάσω για πρώτη φορά αστυνομικό βιβλίο και δη ελληνίδας συγγραφέως. Αν και από την αρχή είχα επιλέξει άλλο βιβλίο από την κατηγορία «Έλληνες Συγγραφείς», τελικώς η επιλογή για το βιβλίο της Χ.Παπαδημητρίου έγινε λόγω βινυλίων. Σαν λάτρης και ολίγον συλλέκτης βινυλίων, αγάπησα αυτό το βιβλίο. Ήταν ένα πολύ ωραίο βιβλίο, με μια καλή υπόθεση, πολλά εγκλήματα, δολοφόνους και πολλή μουσική. Ευχαριστήθηκα τις αναφορές σε τραγούδια που μάλιστα δεν γνώριζα και έψαξα στο youtube για να τα ακούσω και παρ' όλο που δεν είναι του στιλ μου, έδωσαν άλλη νότα στο να ολοκληρώσω το βιβλίο. Επιπλέον ταξίδεψα λίγο και γνώρισα το βροχερό Λονδίνο, το οποίο αναφέρεται μέσα στην υπόθεση. Το συστήνω ανεπιφύλακτα!!!2/5

8.Αυτή η γλυκιά αρρώστια - Patricia Highsmith: Το πρώτο βιβλίο που διάβασα της Patricia Highsmith και αυτό στα πλαίσια του Μαραθώνιου Αστυνομικής Λογοτεχνίας. Παρόλα αυτά το βιβλίο «Αυτή η γλυκιά αρρώστια» δεν θα το χαρακτήριζα αστυνομικό. Το βιβλίο ήταν αρκετά αργό, δεν είχε καθόλου δράση και αγωνία και γινόταν κουραστικό σε κάποια σημεία. Επιπλέον δεν είχε πολλούς χαρακτήρες και αυτούς που είχε δεν τους σκιαγραφούσε παρά μόνο τον κεντρικό ήρωα, που δεν διευκρίνιζε - κατονόμαζε σε κανένα σημείο του βιβλίου αν έπασχε από κάποια διαταραχή και έκανε όσα έκανε, με αποτέλεσμα το ενδιαφέρον του αναγνώστη να χαθεί από πολύ νωρίς - μαζί και το δικό μου. Καθόλου ανατροπές με ένα φινάλε προβλέψιμο και αναμενόμενο. Το μόνο θετικό είναι ότι το βιβλίο ήταν μικρό και διαβάστηκε γρήγορα από μέρους μου. Δεν θεωρώ το βιβλίο ανούσιο. Δεν έχει κάτι ιδιαίτερο σαν πλοκή, σου βγάζει όμως κάποια συναισθήματα. Ήταν απλά κάτω του μετρίου.1/5

9.Χιονοθύελλα με άρωμα πικραμύγδαλου - Camilla Lackberg: Η Lackberg τείνει να γίνει αγαπημένη μου συγγραφέας, μετά φυσικά από τον Jo Nesbo. Έχοντας διαβάσει την Παγωμένη Πριγκίπισσα και τα Οικογενειακά μυστικά της ίδιας συγγραφέως, θα έλεγα ότι μάλλον το βιβλίο «Χιονοθύελλα με άρωμα πικραμύγδαλου» δεν είναι και το καλύτερό της και περίμενα κάτι παραπάνω. Ενώ διαβάζεται πολύ εύκολα, μιας που είναι μικρό το βιβλίο, η υπόθεση διαδραματίζεται σε ένα συγκεκριμένο χώρο και δη ξενώνα, με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν πολλές "παραστάσεις χώρων", μάλλον επηρεασμένη από βιβλία της Αγκάθα Κρίστι. Εκτός αυτού θεώρησα πολύ φτωχή την όλη υπόθεση καθώς απουσίαζε η δράση και η αγωνία που έχει στα περισσότερα αστυνομικά που έχω διαβάσει. Δεν περίμενα τέτοια ανατροπή στο τέλος και μου άφησε μια γλυκόπικρη γεύση όπως αυτή του πικραμύγδαλου. Παρόλα αυτά τα βιβλίο διαβάζεται, δεν είναι άσχημο. Κατά γενική ομολογία οι Σκανδιναβοί λογοτέχνες του είδους δεν με έχουν απογοητεύσει ποτέ οπότε αυτό το βιβλίο το κατατάσσω ως μέτριο αστυνομικό μυθιστόρημα από μια συγγραφέα που έχει αποδείξει την αξία της.2/5

(Κριτική μου για το all4fun)

* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε βιβλία που έχω διαβάσει

Ελληνίδες συγγραφείς που ξεχώρισαν και μπήκαν στην καρδιά μας

Είναι από τις συγγραφείς που δεν ανήκουν στην dream team της ελληνικής λογοτεχνίας και κακώς, αφού τα βιβλία τους πουλάνε όπως των συγγραφέων Μαντά-Δημουλίδου. Είναι από τις συγγραφείς που έχουν μακρά πορεία στο χώρο της ελληνικής λογοτεχνίας απλά δεν ξεχώρισαν από την αρχή. Άλλες μετακόμισαν σε "μεγάλους" εκδοτικούς οίκους όπου και γνώρισαν την επιτυχία κι άλλες που παρέμειναν πιστές στον εκδοτικό οίκο που τους έδωσε την ευκαιρία να δημοσιεύσουν την ιστορία τους. Όλες έχουν ξεχωρίσει και όλες έχουν μπει στην καρδιά μας.

Σήμερα η κάθε μία έχει τους δικούς της αναγνώστες που την ακολουθούν. Όλες έχουν ξεχωρίσει και όλες έχουν μπει στην καρδιά μας. Τις αγαπήσαμε μέσα από τις ιστορίες τους, αγαπήσαμε τους χαρακτήρες των βιβλίων τους, μας έκαναν να κλάψουμε, να συγκινηθούμε και να γελάσουμε με τα βιβλία τους. Κάθε τους βιβλίο, πουλάει. Κάποιες μάλιστα πουλάνε "τρελά" και όχι άδικα. Δεν είναι και τόσο πολυδιαφημιζόμενες σε σχέση με άλλες. 

Ο λόγος για τις: Βίκυ Στούφη, Γιώτα Γούβελη, Γιώτα Φώτου, Ευαγγελία Ευσταθίου, Μαρία Τσιρίτα, Μεταξία Κράλλη, Νικόλ Άννα Μανιάτη, Πασχαλία Τραυλού, Πένυ Παπαδάκη, Ρένα Ρώσση-Ζαΐρη, Σοφία Βοίκου, Φανή Πανταζή. 

Στη δική μου καρδιά, η κάθε μία μπήκε με διαφορετικό τρόπο. Από τις παραπάνω συγγραφείς χώρο στη βιβλιοθήκη μου είχε και έχει η αγαπημένη Ρένα Ρώσση-Ζαΐρη. Ότι βιβλίο έχει κυκλοφορήσει έγινε δικό μου με κάθε τρόπο, ακόμη και όσα δανείστηκα μετά από καιρό πήγα και τα αγόρασα. Είναι ίσως η μοναδική Ελληνίδα συγγραφέας που έχω όλα της τα βιβλία, εκτός από το βιβλίο Τα Δίδυμα Φεγγάρια, τα οποία και έχω σε ηλεκτρονική μορφή (ebook & pdf). Το λήμμα της συγγραφέας στη Wikipedia, έγινε από εμένα και είμαι πολύ χαρούμενη για αυτό. Μπορείτε να το δείτε εδώ. 

Τη Βίκυ Στούφη, τη γνώρισα πρώτη φορά με το βιβλίο της, Η σφραγίδα του Ρόδου. Ένα βιβλίο όπου το αγάπησα και αξίζει να διαβαστεί από όλους...και να φανταστεί κανείς ότι όταν μου το δάνεισαν έλεγα "ελληνικό βιβλίο θα διαβάσω και ποια είναι αυτή". Πλέον όσα βιβλία έχει εκδώσει είτε τα έχω διαβάσει επειδή μου τα δάνεισαν είτε μου τα έστειλαν σε μορφή ebook/pdf. Τα βιβλία της έχουν εκδοθεί από τις εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗ. 

Η Γιώτα Γούβελη ήρθε στα χέρια μου ξαφνικά με το Κεντρί της πεταλούδας, το οποίο μου το δάνεισε μια φίλη μου. Για ελληνικό βιβλίο, μου άρεσε θα έλεγα και δεν το περίμενα, για τα δικά μου γούστα πάντα. Η συγγραφέας έγινε επιλογή μου χωρίς ωστόσο να έχω κάποιο βιβλίο στην βιβλιοθήκη μου. Η μουσική του κόσμου, βρέθηκε μέσω της δημοτικής βιβλιοθήκης της πόλη μου. Τα βιβλία της έχουν εκδοθεί από τις εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ. 

Τη Γιώτα Φώτου, τη γνώρισα πρόσφατα, μέσα από το βιβλίο της Το διώροφο της Τσιμισκή, που μου το έστειλαν σε μορφή ebook/pdf. Τα βιβλία της έχουν εκδοθεί από τις εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ.

Η Ευαγγελία Ευσταθίου είναι από τις συγγραφείς που εκτιμώ και αγαπώ πολύ. Έχω όλα της τα βιβλία στο tablet μου σε μορφή ebook/pdf και μου χάρισε όμορφες ώρες, όταν ήμουν στο νοσοκομείο για προσωπικούς λόγους. Τα βιβλία της μου έκαναν παρέα και πλεον η συγγραφέας είναι η καλύτερη επιλογή στις καλοκαιρινές διακοπές μου. Οι Δεσμώτες των σκιών, είναι το αγαπημένο και ίσως το καλύτερο της. Τα βιβλία της έχουν εκδοθεί από τις εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗ. 

Η Μαρία Τζιρίτα και το Όταν αγαπάς είναι για πάντα μπήκαν στη ζωή μου και στην καρδιά μου έτσι απλά. Όσο λάτρεψα αυτό το βιβλίο άλλο τόσο λάτρεψα και αγάπησα την συγγραφέα. Έκανα ότι μπορούσα για να έχω τα βιβλία της, τουλάχιστον σε ψηφιακή μορφή. Τα βιβλία της έχουν εκδοθεί από τις εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ. 

Η Μεταξία Κράλλη δεν τη γνώριζα μέχρι πρόσφατα, όπου και διάβασα τη Δεύτερη πράξη. Τα βιβλία της έχουν εκδοθεί από τις εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ.

Τη Νικολ Άννα Μανιάτη εγώ την γνώρισα μέσα από το βιβλίο της Πίσω απ΄τον καθρέφτη. Ο Έκπτωτος Άγγελος όμως είναι το καλύτερο της με διαφορά. Τα βιβλία της έχουν εκδοθεί από τις εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ. 

Αν και η Πασχαλία Τραυλού υπήρχε στη βιβλιοθήκη μου με τα Φτερά από Μετάξι το βιβλίο αυτό το ακούμπησα αφότου είχα διαβάσει το Ήθελα μόνο ένα αντίο, το οποίο και ήταν καταπληκτικό. Η Τραυλού έγινε επιλογή όχι μόνο στις καλοκαιρινές μου διακοπές αλλά και το χειμώνα. Τα βιβλία της έχουν εκδοθεί από τις εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ. 

Το Αντίο φιλενάδα ήταν το πρώτο βιβλίο που διάβασα από Πένυ Παπαδάκη...ένα βιβλίο που με συγκίνησε ιδιαίτερα και όταν το διάβασα μόλις είχαν τελειώσει οι σχέσεις μου με την κολλητή μου. Τα βιβλία της έχουν εκδοθεί από τις εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ.

Η Σοφία Βοϊκου και το βιβλίο της Πικρό γλυκό λεμόνι ήταν επιλογή του βιβλιοπώλη μου, που επέμενε μέχρι τέλους να το πάρω. Δεν το πήρα όμως. Όταν το είδα στη δημοτική βιβλιοθήκη της πόλης μου όμως το πήρα από περιέργεια. Πολύ καλό βιβλίο που με έκανε να βάλω τη συγγραφέα στις προτιμήσεις μου. Τα βιβλία της έχουν εκδοθεί από τις εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ. 

Μια νύχτα των γιασεμιών γνώρισα τη Φανή Πανταζή. Νύχτα ήταν όταν άρχισα το βιβλίο και μέρα με βρήκε όταν το τέλειωσα. Εξαιρετικό βιβλίο που έδωσε πολλά points στη συγγραφέα από μέρους μου.Τα βιβλία της έχουν εκδοθεί από τις εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ.

1.Βίκυ Στούφη

Ηλέκτρα (2008, Εκδόσεις Λιβάνη) 
Λευκός Άγγελος (2008, Εκδόσεις Λιβάνη) 
Η Σφραγίδα του Ρόδου (2009, Εκδόσεις Λιβάνη)
Με τα μάτια της άλλης (2010, Εκδόσεις Λιβάνη) 
Το Αίνιγμα της Πεταλούδας (2011, Εκδόσεις Λιβάνη) 

Εσπερία (2015, Εκδόσεις Λιβάνη)LINK

2.Γιώτα Γούβελη
Η μουσική του κόσμου (2010, Εκδόσεις Διόπτρα)
Το σκίτσο (2011, Εκδόσεις Διόπτρα)
Το κεντρί της πεταλούδας (2013, Εκδόσεις Διόπτρα)
Το μαγεμένο ποτάμι (2014, Εκδόσεις Διόπτρα)
Η Πρώτη Κυρία (2015, Εκδόσεις Διόπτρα)

3.Γιώτα Φώτου

Τα βιολιά της χαράδρας (2008, Εκδόσεις Ψυχογιός)
Το δάκρυ του κρίνου (2010, Εκδόσεις Ψυχογιός)
Σβησμένα Φεγγάρια (2011, Εκδόσεις Ψυχογιός)
Το τίμημα της προδοσίας (2013, Εκδόσεις Ψυχογιός)
Το διώροφο της Τσιμισκή (2015, Εκδόσεις Ψυχογιός)LINK

4.Ευαγγελία Ευσταθίου
Προσωπικές Στιγµές (2001, Εκδόσεις Λιβάνη)
Πέτρινοι Κύκνοι (2004, Εκδόσεις Λιβάνη)
Μ’ Άλλα Λόγια Σ’ Αγαπώ (2008, Εκδόσεις Λιβάνη)
Αν τον Άνεµο Ρωτήσεις (2010, Εκδόσεις Λιβάνη)
Μετά την Καταιγίδα (2010, Εκδόσεις Λιβάνη)
Το Γυάλινο Ρόδο (2012, Εκδόσεις Λιβάνη)
Βαθύ, Βελούδινο Σκοτάδι (2013, Εκδόσεις Λιβάνη)
Ψίθυροι στις Φλόγες (2014, Εκδόσεις Λιβάνη)

Οι Δεσμώτες των Σκιών (2015, Εκδόσεις Λιβάνη)

5.Μαρία Τζιρίτα

Το παιδί της αγάπης (2008, Εκδόσεις Ψυχογιός)
Μάτια μου (2009, Εκδόσεις Ψυχογιός)
Αν δεν υπήρχε αύριο (2010, Εκδόσεις Ψυχογιός)

Ζωή από την αρχή (2012, Εκδόσεις Ψυχογιός)

Η γυναίκα που ήξερε μόνο να αγαπάει (2012, Εκδόσεις Ψυχογιός)

Όταν αγαπάς είναι για πάντα (2012, Εκδόσεις Ψυχογιός)

Κλεισμένη πύλη παραδείσου (2014, Εκδόσεις Ψυχογιός)
Ιόλη (2015, Εκδόσεις Ψυχογιός)

Το ταξίδι της ελπίδας (2016, Εκδόσεις Ψυχογιός)LINK

6.Μεταξία Κράλλη
Μια φορά κι ένα καλοκαίρι (2012, Εκδόσεις Ψυχογιός)
Η αγάπη φόβο φέρνει (2013, Εκδόσεις Ψυχογιός)
Δεύτερη πράξη (2014, Εκδόσεις Ψυχογιός)LINK

7.Νικόλ Άννα Μανιάτη

Και η ελπίδα γύρισε ξανά (2005/2015, Εκδόσεις Ωκεανίδα/Ψυχογιός)
Η κόρη του φεγγαριού (2007, Εκδόσεις Ωκεανίδα)
Οι Μούσες της σιωπής (2008, Εκδόσεις Ωκεανίδα)
Όταν κλαίνε τ΄αστέρια (2009, Εκδόσεις Ωκεανίδα)
Το τίμημα (2010, Εκδόσεις Ωκεανίδα)
Κομμένα λουλούδια (2012, Εκδόσεις Ψυχογιός)
Αόρατος δεσμός (2013, Εκδόσεις Ψυχογιός)
Ο ύπνος των χιλίων ημερών (2013, Εκδόσεις Ψυχογιός)
Πίσω από τον καθρέφτη (2014, Εκδόσεις Ψυχογιός)

Έκπτωτος Άγγελος (2015, Εκδόσεις Ψυχογιός)LINK

8.Πασχαλία Τραυλού

Με μπαλαντέρ τη μοναξιά (2002, Εκδόσεις Ψυχογιός)
Ήθελα μόνο ένα αντίο (2003, Εκδόσεις Ψυχογιός)
Η μάτζικα της αγάπης (2005, Εκδόσεις Ψυχογιός)
Κλειδωμένο συρτάρι (2006, Εκδόσεις Ψυχογιός)
Φτερά από μετάξι (2008, Εκδόσεις Ψυχογιός)
Έστω μια φορά (2009, Εκδόσεις Ψυχογιός)
Η γυναίκα του φάρου (2010, Εκδόσεις Ψυχογιός)
Τα ρόδα της σιωπής (2011, Εκδόσεις Ψυχογιός)
Οι εραστές της γραφής (2011, Εκδόσεις Ψυχογιός)
Γυάλινος χρόνος (2013, Εκδόσεις Ψυχογιός)
Η Μήδεια δεν χόρεψε ποτέ (2014, Εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ)LINK

9.Πένυ Παπαδάκη
Το ζεϊμπέκικο της Κατίνας, (2004/2012, Εμπειρία Εκδοτική/Εκδόσεις Ψυχογιός)
Αντίο φιλενάδα (2006/2014, Εμπειρία Εκδοτική/Εκδόσεις Ψυχογιός)
Φως στις σκιές (2008/2015, Εμπειρία Εκδοτική/Εκδόσεις Ψυχογιός)
Παιχνίδια ζωής (2010, Εκδόσεις Ψυχογιός)Οι κόρες της αυγής (2011, Εκδόσεις Ψυχογιός)

Χωρίς δίχτυ ασφαλείας (2014, Εκδόσεις Ψυχογιός)LINK

10.Ρένα Ρώσση Ζαίρη

Ο τελευταίος χορός της Σαλώμης (2005/2014, Εκδόσεις Μίνωας/Ψυχογιός)
Μην πιστεύεις στην αλήθεια (2007/2015, Εκδόσεις Ωκεανίδα/Ψυχογιός)
Βαθύ Γαλάζιο (2008, Εκδόσεις Ωκεανίδα)
Νομίζεις ότι τέλειωσε; Κάνεις λάθος (2009, Εκδόσεις Ωκεανίδα)
Αγαπώ θα πει χάνομαι (2010, Εκδόσεις Ψυχογιός)
Επάγγελμα Γονέας: Πανεύκολο (2010, Εκδόσεις Ψυχογιός)
Κόκκινο Κοράλλι (2011, Εκδόσεις Ψυχογιός)
Μικροί άγγελοι (2012, Εκδόσεις Ψυχογιός)
Άρωμα βανίλιας (2013, Εκδόσεις Ψυχογιός)
Δίδυμα φεγγάρια (2014, Εκδόσεις Ψυχογιός)
Στην αγκαλιά του Ήλιου (2015, Εκδόσεις Ψυχογιός)LINK

11.Σοφία Βοϊκου 
Το κόκκινο σημάδι (2009, Εκδόσεις Ψυχογιός)
Το ταξίδι της φωτιάς (2011, Εκδόσεις Ψυχογιός)
Πικρό γλυκό λεμόνι (2012, Εκδόσεις Ψυχογιός)
Στη σκιά του Αυγερινού (2013, Εκδόσεις Ψυχογιός)
Το μυστικό της καταιγίδας (2014, Εκδόσεις Ψυχογιός)LINK

12.Φανή Πανταζή
Ο κουρσάρος της καρδιά μου (2010, Εκδόσεις Ωκεανίδα)
Το κυνήγι της αλεπούς (2004/2014, Εκδόσεις Ωκεανίδα/Ψυχογιός) Το θρόϊσμα της λεύκας (2011, Εκδόσεις Ψυχογιός)
Από αγάπη (2012, Εκδόσεις Ψυχογιός)

Η νύχτα των γιασεμιών (2013, Εκδόσεις Ψυχογιός)
Το άγγιγμα της αμαρτίας (2014, Εκδόσεις Ψυχογιός)
Η εκδίκηση έσταζε μέλι (2015, Εκδόσεις Ψυχογιός)
Τραγούδι δίχως λόγια (2016, Εκδόσεις Ψυχογιός)LINK