#Photo-A-Day: Summer 2015

Λίγο πριν φύγει το καλοκαίρι, μαζεύω τις λίγες αλλά όμορφες φωτογραφικές μου στιγμές και σας τις παρουσιάζω. Ένα καλοκαίρι γεμάτο πολλά βιβλία, μιας που συμμετέχω στο Μαραθώνιο Αστυνομικής Λογοτεχνίας, και λίγες προσωπικές στιγμές μέσα από το φωτογραφικό φακό μου. 

Παρασκευή 19 Ιουνίου

Οι κρέμες που περίμενα

Με λίγη καθυστέρηση, οι αγαπημένες μου κρέμες από την AVON επιτέλους έφτασαν, μαζί με το δωράκι, τη ράσπα. Δείτε εδώ και σχετική ανάρτηση που ανέβασα αργότερα.  

Σάββατο 4 Ιουλίου

Καφές με την καλύτερη θέα

Από τις καλές στιγμές με καλή παρέα που μου άλλαξε όλη τη διάθεση, που δεν ήταν η καλύτερη εκείνες τις μέρες.

Κυριακή 5 Ιουλίου

Καφές στο χωριό

Λόγω δημοψηφίσματος και ασχέτως αποτελέσματος, ο ελληνικός καφές από τα χεράκια της θείας, μια στο τόσο πίνεται...έστω και σκέτος. Πάντως δεν ήταν καφές της παρηγοριάς.

Παρασκευή 17 Ιουλίου  

Τρίκαλα by morning

Στη Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών στα Τρίκαλα, βρέθηκα για 2 μέρες για χάρη του αδερφού μου, που ορκίστηκε. Το ορκίσαμε το αγόρι μας και επίσημα Στρατιωτικός. Είδαμε και τα Τρίκαλα, που αποκόμισα πολύ καλές εντυπώσεις από την περιοχή, όπου τα ποδήλατα εκεί έχουν πάντα προτεραιότητα.

Κυριακή 26 Ιουλίου 

Ο Σκοτεινός Τόπος της Gillian Flynn

Τρεις μέρες ήταν αρκετές για να τελειώσω το βιβλίο, από μια συγγραφέα που γνώρισα από την ταινία "Το κορίτσι που εξαφανίστηκε". Εξαιρετικό βιβλίο που διαβάστηκε, στα πλαίσια του Μαραθώνιου Αστυνομικής Λογοτεχνίας

Δευτέρα 27 Ιουλίου

Στο χωρίον....

Το τραγούδι λέει "Στο χωρίον Μεταξάδες" στη φωτογραφία όμως η πανέμορφη αυτή θέα είναι από το χωριό μου, το Τριφύλλι Έβρου. Μια από τις πολλές ομορφιές του χωριού μου είναι οι πολλοί ηλιόσποροι που βγαίνουν τη περίοδο αυτή, του καλοκαιριού.

Τρίτη 18 Αυγούστου 

Διαβάζοντας το "Λυτρωτή"

Ο Jo Nesbo είναι από τους αγαπημένους μου ξένους συγγραφείς και σιγά σιγά ολοκληρώνω τη συλλογή από τα βιβλία του. Στα πλαίσια του Μαραθώνιου Αστυνομικής Λογοτεχνίας, και επι ευκαιρία ο Λυτρωτής δε θα μπορούσε να λείπει από τη συλλογή μου που οδεύει στο τέλος. Πόσο μάλλον ο νέος σελιδοδείκτης που φτιάχτηκε πολύ εύκολα από εμένα. 

Τρίτη 25 Αυγούστου

Αστυνομική Λογοτεχνία

Ήταν ένα καλοκαίρι όπου 14 απίστευτες, και η μία καλύτερη από την άλλη, αστυνομικές ιστορίες μου κράτησαν συντροφιά. Κάποια από τα βιβλία αυτά, 9 στο σύνολο, διαβάστηκαν λόγω του Μαραθώνιου Αστυνομικής Λογοτεχνίας, όπου και ανακάλυψα και μια Ελληνίδα συγγραφέα στο είδος αυτό που λατρεύω. Το χειμώνα έχουμε συνέχεια!!!

Παρασκευή 28 Αυγούστου 

Συνάντηση με τον Τριαντάφυλλο

Την Παρασκευή 28 Αυγούστου, στην πόλη μου βρέθηκαν για μία και μοναδική εμφάνιση οι τραγουδιστές Πέτρος Ίμβριος και Τριαντάφυλλος. Για τον δεύτερο μάλιστα τρέφω μια ιδιαίτερη συμπάθεια, μιας που έχουμε κοινή καταγωγή, το όμορφο νησί της Ρόδου. Δεν δυσκολεύτηκα μάλιστα καθόλου να του πιάσω τη κουβέντα και να συζητήσω μαζί του έστω και για λίγα λεπτά, για τη Ρόδο και τη χαρά μου που επιτέλους κάποιος Ροδίτης τραγουδιστής έρχεται στα μέρη μου καθώς είμαι φαν του από τα παλιά χρόνια. 

Ήταν ένα καλοκαίρι που τελείωσε όμορφα για μένα...Ραντεβού για περισσότερες για καλοκαιρινές στιγμές του χρόνου!!! 

Κεφάλαιο 7+8: Αντίο Καλοκαίρι...

Κεφάλαιο: Έβδομο & Όγδοο

Η ιστορία: Αντίο Καλοκαίρι...

Ήρωας/ες: Εγώ & οι άλλοι

Όπως θα έχει διαπιστώσει κανείς που διαβάζει το ιστολόγιο μου, τις δικές μου στιγμές, τον προηγούμενο μήνα δεν υπήρχε κεφάλαιο 7. Και δεν υπήρχε διότι ψυχολογικά δεν ήμουν καλά, σε συνδυασμό με κάποιες υποχρεώσεις που είχα και με άφησαν πίσω σε ότι αφορά και τις αναρτήσεις που είχα ετοιμάσει. Ένα καλοκαίρι που μόνο καλοκαίρι δεν ήταν με τα πολλά σκαμπανεβάσματα του καιρού....τα λίγα μπάνια που έκανα σε σχέση με άλλες χρόνιες, σχέδια που είχα και ανατράπηκαν τελευταία στιγμή, μια απώλεια ενός αγαπημένου μου προσώπου που ήταν ξαφνική και με τάραξε πολύ - ο καιρός λένε πως γιατρεύει - μια είσοδος άλλου αγαπημένου μου προσώπου στο νοσοκομείο, λάθος άτομα που θεωρούσα φίλους και ήταν γύρω μου και μου "έδωσαν" ακόμα μία για την τελική ψυχολογική κατάρρευση μου, ένα δημοψήφισμα που δεν είχε κάποιο αποτέλεσμα, ένα τρίτο μνημόνιο, μια ελπίδα που έσβησε ή μάλλον δεν ήρθε ποτέ και κάτι εκλογές που είναι στο προσκήνιο....ναι ήταν ένα καλοκαίρι γεμάτο άσχημα γεγονότα δεν μου πρόσφερε τίποτα...ένα καλοκαίρι που ελπίζω να μην ξαναζήσω.

Πόσο να αντέξει κάποιος και στην προκειμένη περίπτωση εγώ που βλέπω άτομα από το φιλικό μου περιβάλλον αντί να μου φτιάχνουν τη διάθεση, μετά από όσα μου συνέβησαν φέτος το καλοκαίρι, τελικώς λίγοι από αυτούς να στέκονται απέναντι μου εντάξει. Κι εκείνοι που δεν μου στάθηκαν όσο έπρεπε χωρίς λόγο να μου τη λένε και να με αποφεύγουν χωρίς εξηγήσεις, λες και τους έκανα κάτι, τους ευχαριστώ γιατί μου έδειξαν με τι άτομα είχα να κάνω όλο αυτό τον καιρό. Μου βγάλαν συναισθήματα που δεν είχα βγάλει ποτέ για άνθρωπο...πρώτα απογοήτευση και στενοχώρια και μετά, τώρα...θύμο, μίσος,απέχθεια. Όχι τους ευχαριστώ μου άνοιξαν τα μάτια...!!!

Κι επειδή κανείς και ποτέ και για τίποτα δεν θα μου ξαναχαλάσει τη διάθεση εγώ ανεβάζω στροφές, όπως στο τέλος ενός παιχνιδιού που μια ομάδα, ανεβάζει ρυθμό και πετυχαίνει το λυτρωτικό γκολ στις καθυστερήσεις. Έτσι κι εγώ αλλάζω...κάνω αλλαγές στη ζωή μου γιατί ποτέ δεν είναι ΑΡΓΑ. Κι αυτή η αρχή αρχίζει από Σεπτέμβρη. Για όσους με ξέρουν προσωπικά και με διαβάζουν, δεν θα μαι πια η ίδια - για κείνους. 

Ένα καλοκαίρι δύσκολο φεύγει...ένα φθινόπωρο έρχεται...Και όλων η διάθεση πρέπει να είναι στα ύψη, οι κακοί άνθρωποι δεν πρόκειται να φύγουν από τις ζωές μας, ούτε και οι κακοτοπιές που συμβαίνουν γύρω μας...Το καλοκαίρι σε λίγες ώρες φεύγει...και ναι επιτέλους να αρχίζει να χειμωνιάζει...μου έχει λείψει πολύ!!!

Αντίο Καλοκαίρι...

Κοτόπουλο αλά κρεμ με μακαρόνια στο φούρνο

Λίγο πριν φύγει το καλοκαίρι και μετά από καιρό που είχα να μπω στην κουζίνα, αποζημίωσα τους δικούς μου, με το καλύτερο τρόπο. Εύκολο και σχετικά γρήγορο φαγητό, χρησιμοποιώντας ότι είχα στο σπίτι. Ένα φαγητό που έγινε στα κουτουρού, όπως λέμε εμείς εδώ πάνω στα μέρη μου. Έβαλα δηλαδή ότι μου ήρθε και ότι είχα πρόχειρο. Σε κάποιους ίσως να φανεί βαρύ το φαγητό...τότε μην το φτιάξετε...αλλά εσείς θα χάσατε στην νοστιμιά είναι τέλειο. "Κοτόπουλο αλά κρεμ με μακαρόνια στο φούρνο" και πάμε να δούμε τι θα χρειαστείτε για να το φτιάξετε κι εσείς.

Υλικά:

Μακαρόνια ή πένες (ότι προτιμάτε, εγώ είχα μακαρόνια, με πένες γίνεται ακόμα καλύτερο)

1 κονσέρβα μανιτάρια

1 κόκκινη πιπεριά

1 πράσινη πιπεριά

1 κρεμμύδι

2 κουτάκια μικρά ή μέτρια κρέμα γάλακτος (τώρα τελευταία πετυχαίνω κάτι μικρά κουτάκια σε προσφορά)

Κοτόπουλο κομμένο σε μπουκίτσες (αν σας έχει περισσέψει από προηγούμενο φαγητό ακόμα καλύτερα)

Κασέρι σε φέτες ή τριμμένο τυρί/κεφαλογραβιέρα ή ότι έχετε.

Ελαιόλαδο για το τσιγάρισμα

Αλάτι/Πιπέρι/Ρίγανη/Κάρυ

Εκτέλεση: Βάλτε τα μακαρόνια σε μια κατσαρόλα να βράσουν. Μόλις γίνουν αποσύρετε και αφήστε τα μέσα στο στραγγιστήρι. Παράλληλα αρχίστε να φτιάχνετε τη σάλτσα. Σε ένα μέτριο κατσαρολάκι ρίξτε λίγο λάδι και ρίξτε το κρεμμύδι και τα μανιτάρια να τσιγαριστούν λίγο. Αμέσως ρίχνετε και το κοτόπουλο. Μόλις δείτε το κοτόπουλο να παίρνει λίγο χρώμα αφήστε το, σαν να κάνετε τηγανιά. Μετά ρίξτε αλάτι, πιπέρι, ρίγανη και κάρυ, ρίξτε τις πιπεριές που τις έχετε ψιλοκόψει και αφήστε το, ανακατεύοντας πάντα για να μην κολλήσει. Μόλις δείτε το κοτόπουλο να έχει ροδοκοκκινήσει και μαλακώσει ρίξτε και την κρέμα γάλακτος και αφήστε για 5 λεπτά και λίγο παραπάνω και αποσύρεται. Στην κατσαρόλα που βράσατε τα μακαρόνια, ρίξτε τη σάλτσα με τα μακαρόνια μαζί και ανακατέψετε για να πάει παντού η σάλτσα. Σ΄ ένα πυρέξ ρίξτε το μείγμα κι από πάνω καλύψτε όλη την επιφάνεια με φέτες κασέρι ή τριμμένο τυρί. Ψήστε το στο φούρνο στους 200 βαθμούς. Μόλις ροδίσει είναι έτοιμο. Αφήστε το να κρυώσει λίγο και σερβίρεται.

Έτοιμο το φαγητό.

Φτιάξτε κι εσείς τη συνταγή αυτή και πείτε μου τα σχόλια σας!!!

Λατινοαμερικάνικες παρέες που μεγαλώσαμε μαζί τους

Κατά την δεκαετία του '90, τους παρακολουθούσαμε με μανία, δε χάναμε επεισόδια, τα περισσότερα από τα οποία παίζονταν πάντα τις μεσημεριανές ώρες, κυρίως μετά την επιστροφή μας από το σχολείο. Παρέες που μεγαλώσαμε μαζί τους και που σήμερα σπεύδουμε στο Youtube για να ξαναδούμε κάποια επεισόδια και να νοσταλγήσουμε για λίγο, εκείνη την παιδική ηλικία. Ποιος ξεχνάει τους Ατρόμητους(Cebollitas), τους Τσικιτίτας(Chiquititas), τις Ανυπότακτες Καρδιές(Rebelde Way) και άλλες τέτοιες λατινοαμερικάνικες παρέες που μας πρόσφεραν γέλιο, τραγούδι και άλλα πολλά ακόμη. Σήμερα λοιπόν ανατρέχω σε εκείνα τα όμορφα χρόνια και ξαναθυμάμαι εκείνες τις παρέες που μεγάλωσα μαζί τους, με υλικό που μάζευα τότε από τα περιοδικά ΚΑΤΕΡΙΝΑ & ΑΦΙΣΟΡΑΜΑ, και ευτυχώς κάποια δεν πετάχτηκαν και μου θυμίζουν την παιδική μου ηλικία. Κάποιες από τις φωτογραφίες ίσως κυκλοφορούν στο διαδίκτυο. 

Πάμε να θυμηθούμε πέντε παρέες, πέντε λατινοαμερικάνικες παρέες μέσα από πέντε αγαπημένες σειρές. Κι αν υπάρχει κάποια που να ξέχασα, ας μου την θυμίσετε εσείς.

1.Οι Ατρόμητοι (Cebollitas)

Αν και κορίτσι, πάντα μαζί με τα αδέρφια μου, καθόμουν και έβλεπα τους Ατρόμητους, οι οποίοι παίζονταν μεσημέρι στην ET1, μετά την εκπομπή "Ουράνιο τόξο". Οι Ατρόμητοι, μια παρέα αγοριών από την Αργεντινή, ήταν μια ομάδα ποδοσφαίρου αποτελούμενη από τους Φέντε, Κόκκι, Κάρροτ, Ταρούσα, Μπόκα, Γκαστόν, ο Τόμας και άλλους που δεν θυμάμαι τα ονόματα τους. Και πάντα αυτήν την παρέα κάποιος ήθελε να τη χαλάσει. Γιατί πάντα υπάρχει και κάποιος κακός στην όλη υπόθεση και στη συγκεκριμένη σειρά ήταν ο Αλφόνσο. Έχουν περάσει πάνω από 10 χρόνια που παιζόταν η σειρά με μεγάλη επιτυχία για δύο σεζόν. Κι αν δε πανηγυρίζαμε όταν κέρδιζαν τους αγώνες κι αν δεν στενοχωριόμασταν με τις ήττες τους. Κι αν δεν στενοχωρηθήκαμε όταν πέθανε ο προπονητής της ομάδας κ.Λουτσέρο(ακόμα θυμάμαι πόσο είχα στενοχωρηθεί). Πολλά από τα τραγούδια της σειράς έγιναν γνωστά και τα άκουγα χιλιάδες φορές τότε. Κάποια από αυτά διασκευάστηκαν και στα ελληνικά και μετά από κάποια επεισόδια ακούγονταν στην ελληνική γλώσσα. Ακόμα και σήμερα τα θυμάμαι απέξω και τα σιγοτραγουδάω, βλέποντας τα επεισόδια στο youtube. Σήμερα υπάρχουν πολλές ομάδες και σελίδες στα social media, που δείχνουν πως έχουν γίνει οι ηθοποιοί και με τι ασχολούνται, επιπλέον είναι κι αυτές που θέλουν να ξαναδούν στην τηλεόραση την αγαπημένη τους ομάδα.

2.Οι Τσικιτίτας (Chiquititas)

Άλλη μια σειρά που έβλεπα φανατικά, και τις περισσότερες φορές, ξεκινούσε μετά τους Ατρόμητους, ήταν και οι Τσικιτίτας. Μια παρέα παιδιών σε ένα ορφανοτροφείο ή την παρέα μέσα στον αχυρώνα. Δυο σεζόν που παίχτηκαν με μεγάλη επιτυχία. Βέβαια εγώ την πρώτη σεζόν, με το ορφανοτροφείο, την έβλεπα περισσότερο από τη δεύτερη. Μια παρέα παιδιών που προστάτευε το ένα το άλλο, δημιουργούσε μπελάδες στους ανώτερους του, κι αντιμετώπιζαν οποιοδήποτε πρόβλημα. Δεν θα μπορούσαν να λείψουν και τα πρώτα τους ερωτικά σκιρτήματα. Στην Ελλάδα παίχτηκαν και άλλες σεζόν από την εν λόγω σειρά, που προσωπικά δεν τις είδα ποτέ. Παρά μόνο τις δύο. 

3.Οι πεταλούδες ελεύθερες πετούν

Η τρίτη θέση ανήκει δικαιωματικά, στη αγαπημένη μου παρέα. Μια παρέα φίλων, που ζουν στο χωριό Verano Eterno ανακαλύπτει ότι τα παιχνίδια ανήκουν στον κόσμο των παιδιών και ότι ένα φιλί μπορεί να σε κάνει να γνωρίσεις έναν άλλο κόσμο. Οι εννέα νεαροί πρωταγωνιστές αναρωτιούνται συνεχώς "Εμείς θα αλλάξουμε". Ζουν ένα ατέλειωτο καλοκαίρι όπου συνειδητοποιούν ξαφνικά ότι έχουν περάσει στη δύσκολη ηλικία της εφηβείας. Με την εν λόγω σειρά ήμουν τόσο κολλημένη τότε και σήμερα δεν θυμάμαι καν τα ονόματα των πρωταγωνιστών καθώς αδυνατώ να τα θυμηθώ. Ευτυχώς έχω ακόμα κρατημένο το X-TRA αφιέρωμα για latin σειρές, που είχε κυκλοφορήσει με το περιοδικό ΚΑΤΕΡΙΝΑ, αν και κάποιες σελίδες μου λείπουν. 

  

 

4.Καρουζέλ (Carrusel)

Το Καρουζέλ ήταν μια σειρά που όταν πρωτοπροβλήθηκε στην Ελλάδα, δεν την είχα δει. Θα ήμουν πιο μικρή μάλλον. Ήμουν τυχερή όμως και την πέτυχα σε επανάληψη. Ωστόσο δεν την έβλεπα φανατικά. Η κλασσική εικόνα που φέρνω στο μυαλό μου είναι μια τάξη γεμάτη παιδάκια, χαρούμενα, που έκαναν ότι ήθελαν, αφού έβλεπαν το σχολείο μόνο σαν αγγαρεία. Και μια δασκάλα που αν και στην αρχή δεν τα άντεχε και δεν μπορούσε να διδάξει στο τέλος ήταν μαζί τους, συμμετείχε στις περιπέτειες τους και η αποχώρηση της, έφερε δάκρυα, μιας που τα μικρά κατάφεραν να τη συμπαθήσουν. Αστεία, κλάματα, πολλές γκάφες από όλους τους ήρωες και ένας επιστήμονας που μόνο επιστήμονας δεν ήταν. Το μοναδικό όνομα φυσικά που θυμάμαι από όλη τη σειρά αυτή, ήταν της Μαρία Χοακίνα, μετέπειτα Τίτα, στη σειρά "Μαρία της γειτονιάς". 

5.Ανυπότακτες Καρδιές (Rebelde Way)

Τη συγκεκριμένη σειρά, δεν την έβλεπα φανατικά όσο την έβλεπε ανελλιπώς η αδερφή μου, χάρη στην οποία και το πλούσιο υλικό που έχω στα χέρια μου. Από τις Ανυπότακτες Καρδιές, θυμάμαι τα τραγούδια, μιας που καθόμουν πάντα και έβλεπα τους τίτλους αρχής. Θυμάμαι όμως πως το αγαπημένο μου ζευγάρι ήταν, δυο παιδιά που τα είχα πρωτογνωρίσει στους Τσικιτίτας. Μιλάω φυσικά για τους Πάμπλο και Μαρίσα. Οι σχέσεις των ζευγαριών της σειράς περνά από σαράντα κύματα...η αγάπη όμως θα νικήσει όλα τα εμπόδια και το συγκρότημα Erreway θα φτάσει στην κορυφή. Η σειρά μεταδόθηκε από την κρατική τηλεόραση με μεγάλη επιτυχία και αποτελείται από δύο σεζόν ενώ κυκλοφόρησε και ταινία, με την περιοδεία του συγκροτήματος. 

Από το mini album με αυτοκόλλητα που κυκλοφόρησε από το περιοδικό ΚΑΤΕΡΙΝΑ

* Όλο το φωτογραφικό που παρουσιάζεται είναι μέσα από το προσωπικό μου αρχείο. Οποιαδήποτε αντιγραφή των εικόνων ανέβει κάπου αλλού, να αναφερθεί η πηγή του προσωπικού μου ιστολογίου. 
** Όλο το φωτογραφικό υλικό για τη σειρά "Ανυπότακτες Καρδιές" προέρχεται από τα περιοδικά ΑΦΙΣΟΡΑΜΑ και ΚΑΤΕΡΙΝΑ. 

Σκέψεις #3: Καταπολέμηση αρνητικών σκέψεων & άγχους

Οι επιβεβαιώσεις μπορούν να χρησιμοποιηθούν τη στιγμή που αντιμετωπίζετε συμπτώματα, αλλά είναι επίσης χρήσιμες μακροπρόθεσμα. Θα σας βοηθήσουν να αλλάξετε πεποιθήσεις που τείνουν να διαιωνίζουν το άγχος. Ο σκοπός τους είναι να μας βοηθήσουν να καλλιεργήσουμε μια πιο εποικοδομητική στάση απέναντι στην εμπειρία του άγχους, η οποία να χαρακτηρίζεται από μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Αντί να είστε παθητικό θύμα του άγχους, μπορείτε να καλλιεργήσετε μια στάση ενεργητικής κυριαρχίας. Αντί να νιώθετε κολλημένοι ή ακινητοποιημένοι από τον πανικό, το φόβο ή την ανησυχία, μπορείτε να καλλιεργήσετε μια στάση μεγαλύτερης σιγουριάς και πίστης στην ικανότητα σας να ξεπεράσετε το άγχος.

Οι επιβεβαιώσεις που ακολουθούν παρακάτω θα σας βοηθήσουν να αλλάξετε βασικές στάσεις και πεποιθήσεις που συντελούν στη δημιουργία άγχους και την καταπολέμηση των αρνητικών σκέψεων που κάνουμε. Αν τις διαβάσετε μία ή δυο φορές, δε θα δείτε μεγάλη διαφορά. Αν όμως τις επαναλαμβάνετε καθημερινά για μερικές εβδομάδες ή μήνες, θα σας βοηθήσουν να στρέψετε τη νοοτροπία σας για το φόβο προς μια εποικοδομητική κατεύθυνση. Ένας τρόπος για να το κάνετε αυτό είναι να διαβάζετε όλο τον κατάλογο αργά μια ή δύο φορές την ημέρα. Να σκέφτεστε κάθε δήλωση καθώς τη διαβάζετε. Ή ακόμα καλύτερα, γράψτε τις επιβεβαιώσεις σε μια κασέτα, αφήνοντας μερικά δεύτερα σιωπής ανάμεσα στην καθεμία. Ακούστε την κασέτα μια φορά την ημέρα όταν είστε ήρεμοι, για να ενισχύσετε μια πιο θετική και σίγουρη στάση απέναντι στον εαυτό σας και τη ζωή.

Αρνητικές σκέψεις & θετικές επιβεβαιώσεις για να τις καταπολεμήσετε

▶ Αυτή η κατάσταση είναι αφόρητη 

Μπορώ να μάθω να αντιμετωπίζω καλύτερα αυτήν την κατάσταση.

▶ Κι αν αυτό συνεχιστεί χωρίς σταματημό;

Θα αντιμετωπίσω αυτήν την κατάσταση μέρα με την μέρα. Δε χρειάζεται να σκέφτομαι το μέλλον

▶ Νιώθω τραυματισμένος, ανεπαρκής σε σχέση με τους άλλους.

Μερικοί από εμάς έχουμε να ανέβουμε πιο ανηφορικούς δρόμους από τους άλλους. Αυτό δεν σημαίνει ότι έχω μικρότερη αξία ως άνθρωπος, έστω κι αν καταφέρνω λιγότερα πράγματα.

▶ Γιατί να έχω να αντιμετωπίσω κάτι τέτοιο; Οι άλλοι είναι ελεύθεροι να απολαμβάνουν τη ζωή τους.

Η ζωή είναι ένα σχολείο. Για κάποιους λόγους, προς το παρόν τουλάχιστον, έχω πιο ανηφορικό δρόμο - έχω πιο δύσκολο σχολικό πρόγραμμα. Αυτό δεν σημαίνει ότι είμαι λάθος. Στην πραγματικότητα, οι αντιξοότητες αναπτύσσουν τη δύναμη και τη συμπόνοια. 

▶ Είναι άδικο να έχω αυτό το πρόβλημα.

Η ζωή μπορεί να φαίνεται άδικη από την ανθρώπινη αντίληψη των καταστάσεων. Αν μπορούσαμε να δούμε την ευρύτερη εικόνα, θα βλέπαμε ότι όλα προχωρούν σύμφωνα με το σχέδιο. 

▶ Δεν ξέρω πως να τα βγάλω πέρα με αυτήν την κατάσταση.

Μπορώ να μάθω πως να τα βγάζω πέρα βήμα προς βήμα, με αυτήν την κατάσταση και με όποια άλλη δυσκολία φέρει η ζωή. 

▶ Νιώθω τόσο ανεπαρκής σε σχέση με τους άλλους.

Άσε τους άλλους να κάνουν ότι κάνουν. Εγώ ακολουθώ ένα δρόμο εσωτερικής ανάπτυξης και μετασχηματισμού που είναι τουλάχιστον εξίσου σημαντικός. Το να βρω εγώ γαλήνη μέσα μου μπορεί να είναι ένα δώρο και για τους άλλους.

▶ Κάθε ημέρα φαίνεται σαν μια μεγάλη πρόκληση.

Μαθαίνω να αντιμετωπίζω τις καταστάσεις με άλλον ρυθμό. Βρίσκω χρόνο για να προσέχω τον εαυτό μου. Βρίσκω χρόνο για να κάνω μικροπράγματα, για να φροντίζω τον εαυτό μου. 

▶ Δεν καταλαβαίνω γιατί είμαι έτσι - γιατί μου συνέβη αυτό.

Τα αίτια είναι πολλά, ανάμεσα τους η κληρονομικότητα, το πρώτο περιβάλλον και το συσσωρευμένο στρες. Η κατανόηση των αιτιών ικανοποιεί τη νόηση, αλλά δεν είναι αυτή που θεραπεύει. 

▶ Νιώθω ότι θα τρελαθώ.

Όταν το άγχος είναι μεγάλο, νιώθω σαν να χάνω τον έλεγχο. Όμως αυτό το συναίσθημα δεν οδηγεί κάποιον στο να τρελαθεί. Οι διαταραχές άγχους απέχουν πολύ από τις διαταραχές που έχουν σχέση με την "τρέλα". 

▶ Πρέπει να το πολεμήσω αυτό.

Το να παλεύω με το πρόβλημα δε θα με βοηθήσει τόσο πολύ όσο το να βρω περισσότερο χρόνο στη ζωή μου για να φροντίζω καλύτερα τον εαυτό μου. 

▶ Δεν έπρεπε να αφήσω να μου συμβεί.

Τα βαθύτερα αίτια αυτού του προβλήματος είναι η κληρονομικότητα και το παιδικό περιβάλλον. Δεν τα προκάλεσα εγώ. Τώρα μπορώ να αναλάβω την ευθύνη της προσπάθειας να καλυτερέψω.

Αγχολυτικές επιβεβαιώσεις 

▶ Μαθαίνω να απαγκιστρώνομαι από την ανησυχία

▶ Κάθε μέρα τα καταφέρνω όλο και περισσότερο να κυριαρχώ στην ανησυχία και το άγχος.

▶ Μαθαίνω να μην τροφοδοτώ τις ανησυχίες μου, να επιλέγω τη γαλήνη αντί για το φόβο

▶ Μαθαίνω να επιλέγω συνειδητά το τι σκέφτομαι και επιλέγω τις σκέψεις που είναι θετικές και εποικοδομητικές για εμένα. Όταν έρχονται αγχώδεις σκέψεις, βρίσκω το χρόνο να ηρεμήσω και να τις αφήσω να φύγουν. Η βαθιά χαλάρωση μου δίνει την ελευθερία της επιλογής να απομακρυνθώ από το φόβο.

▶ Το άγχος δημιουργείται από απατηλές σκέψεις, σκέψεις που μπορώ να τις αφήσω να φύγουν. Όταν βλέπω τις περισσότερες καταστάσεις έτσι όπως είναι πραγματικά, διαπιστώνω ότι δεν υπάρχει τίποτα να φοβάμαι.

▶ Οι φοβισμένες σκέψεις συνήθως είναι υπερβολικές και αποκτώ όλο και μεγαλύτερη ικανότητα να τις σταματώ όταν θέλω.

▶ Γίνεται όλο και πιο εύκολο να χαλαρώνω και να βγαίνω από την κατάσταση του άγχους, μιλώντας στον εαυτό μου.

▶ Απασχολώ συνέχεια το νου μου με θετικές και εποικοδομητικές σκέψεις και δεν έχω πια χρόνο να ανησυχώ.

▶ Μαθαίνω να ελέγχω τον νου μου και να επιλέγω τις σκέψεις που κάνω.

 

▶ Αποκτώ όλο και μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στον εαυτό μου, ξέροντας ότι μπορώ να χειριστώ οποιαδήποτε κατάσταση εμφανιστεί.

▶ Ο φόβος διαλύεται και χάνεται από τη ζωή μου. Είμαι ήρεμος, σίγουρος και ασφαλής.

▶ Καθώς ζω τη ζωή με πιο αργό τρόπο και άνετο ρυθμό, έχω περισσότερη ηρεμία και γαλήνη.

▶ 

Καθώς μεγαλώνει η ικανότητα μου να χαλαρώνω και να νιώθω ασφαλής, συνειδητοποιώ ότι πραγματικά δεν υπάρχει τίποτα να φοβάμαι. 

▶ Αποκτώ όλο και μεγαλύτερη σιγουριά, ξέροντας ότι μπορώ να χειριστώ κάθε κατάσταση που εμφανίζεται. 

AVON Review: Κρέμες Foot Works & Ράσπα

Είναι από τα πρώτα προϊόντα που παρήγγειλα μέσα από την AVON, και μέχρι σήμερα δεν τα αλλάζω. Η σειρά προϊόντων Foot Works είναι με διαφορά οι καλύτερες κρέμες, που έχω πάρει, για τα πόδια, για σκασμένες φτέρνες, για κάλλους που βγαίνουν, για πίλινγκ στα πόδια. Συνηθίζω μετά από ένα ποδόλουτρο, στο οποίο χρησιμοποιώ πάλι Foot Works με Θαλασσινό Αλάτι, να βάζω κρέμα για τα σκασμένα πέλματα και αμέσως μετά να φοράω τις ειδικές κάλτσες ενυδάτωσης, που είναι κι αυτές από AVON. 

Πολλές φορές θα υπάρξουν προσφορές όπου στις 2 κρέμες ή μία δώρο, ή πλήρωσε 2 στην τιμή του ενός. Καμιά φορά παίρνεις τις 2 κρέμες και σου δίνουν δώρο μια ράσπα. Αυτή η ράσπα εμένα προσωπικά με έσωσε. Ο καθένας μπορεί την ώρα που θα κάνει το ποδόλουτρο - καλό είναι 1-2 φορές την εβδομάδα, για το καλοκαίρι να γίνεται - να πάρει και τη ράσπα και να τρίψει τις φτέρνες. Στο τελείωμα και αφού στεγνώσετε τα πόδια, βάζετε τις κρέμες από τη σειρά Foot Works που έχετε, φοράτε και τις ειδικές κάλτσες - αν δεν έχετε δεν πειράζει, φορέστε τις κανονικές. Σίγουρα το αποτέλεσμα κάθε άλλο παρά ικανοποιητικό είναι. 

Στην δική μου την περίπτωση δέ, οι φτέρνες μου πάντα είναι πιο "σκληρές" και με τη χρήση των κρεμών αυτών "μαλάκωσαν". Η κρέμα για τις φτέρνες πάντα μου τελείωνε γρήγορα...ευτυχώς τώρα όμως βγαίνει και σε ΧΧL και έχω σωθεί. 

Από τη σειρά Foot Works κυκλοφορούν και σπρέι καθώς και πούδρα για τα πόδια. Για περισσότερα προϊόντα της σειράς δείτε κι εδώ...παραγγείλτε τα και θα μείνετε σίγουρα πολύ ικανοποιημένες.