Κεφάλαιο 4: Πάσχα στο χωριό

Κεφάλαιο: Τέταρτο
Η ιστορία: Πάσχα στο χωριό
Ήρωας/ες: Οικογένεια

Ένας ακόμη μήνας έρχεται στο τέλος και ένας μήνας μπαίνει για να καλωσορίσουμε το καλοκαιράκι και να απολαύσουμε βόλτες στην παραλία και μπόλικα μπάνια στη θάλασσα. Μέχρι τότε όμως έχουμε ένα μήνα. Ας δούμε τι κάναμε τον μήνα αυτό, τον Απρίλη μας.

Αυτός ο μήνας ξεκίνησε με μπόλικες πλάκες, φάρσες σε φίλους και γνωστούς κυρίως στην οικογένεια μας. Θυμήθηκα, επί τη ευκαιρία, και σας θύμισα παρόμοιες πλάκες που κάναμε όταν ήμασταν στην παιδική ηλικία. Ήταν όμως κι ένας μήνας, που παρά τις όποιες μου επαγγελματικές και οικογενειακές μου υποχρεώσεις, κατάφερα να διαβάσω τρία αγαπημένα μου βιβλία, τα οποία απέκτησα σε μορφή δανεισμού, το Μην πυροβολείτε τη νύφη, το Έρωτας - Πόλεμος και Το σπίτι δίπλα στο ποτάμι. Είδα όμως, επιτέλους, και το δεύτερο μέρος της τριλογίας, Divergent: Η απόκλιση, στον κινηματογράφο της Κομοτηνής. Γενικότερα ήταν ένας μήνας που έβαλα κάποιες δικές μου υποχρεώσεις πάνω πάνω στη λίστα μου. 

Συνέχισα, με την αγορά κάποιων βιβλίων, για την ακρίβεια εννέα αστυνομικών βιβλίων, από κατάστημα της περιοχής μου, σε αρκετά οικονομική τιμή και αυτό διότι συμμετέχω κι ΕΓΩ, όπως πολλοί άλλοι, στον Μαραθώνιο Αστυνομικής Λογοτεχνίας του ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ. Φυσικά και το ένα βιβλίο διαβάστηκε, το βιβλίο Για μια χούφτα βινύλια. Τα επόμενα θα διαβαστούν το καλοκαίρι, αφού για τον επόμενο μήνα, πρόκειται να διαβάσω δύο βιβλία του Dan Brown. Προσεχώς λοιπόν και κριτικές στα βιβλία αυτά. 

Αν εξαιρέσουμε τις επαγγελματικές μου υποχρεώσεις που αυτό το μήνα ήταν αρκετές θα έλεγε σε σύγκριση με τους προηγούμενους μήνες, το Πάσχα και η δεύτερη μέρα του Πάσχα ήταν καθαρά θέμα οικογενειακού χαρακτήρα. Μέχρι και Μ.Σάββατο αφού τακτοποίησα τις υποχρεώσεις μου, είχα δώσει στον εαυτό μου 2 μέρες ρεπό. Πάσχα λοιπόν, όπως γίνεται τα τελευταία χρόνια, στο χωριό. Πάσχα με τον παππού και τη γιαγιά. Πάσχα με τον παππού, που κάθε χρόνο έχει τα κουράγια, παρά τα χρόνια του και τα προβλήματα του, να βάζει το αρνί στη σούβλα και να μας περιμένει με ανυπομονησία. Τα πειράγματα από το πρωί μέχρι και το μεσημεράκι, συνεχίζονταν, όπως και το γλέντι, η μουσική και τα γέλια όλων μας. Γιατί κάτι τέτοιες στιγμές όλοι μας πρέπει να τις περνάμε οικογενειακά. 

Ο παππούς επιβλέπει το "έργο" του

Κατά τις 1:30 το μεσημέρι τα τσιμπολογήματα είχαν αρχίσει. Εγώ πρώτη και καλύτερη άρχισα να τσιμπάω την πέτσα από το αρνί. Γιατί καλώς ή κακώς όλη η νοστιμιά εκεί είναι κι ας παχαίνει, που λένε. Το τραπέζι στρώνεται με αυτά τα Πασχαλινά τραπεζομάντηλα που η γιαγιά θυμάται να τα βγάλει λόγω της περίστασης. Οι σαλάτες που έγιναν από τη μάνα μου και τη θεία μου. Το τζατζίκι που μόνο ο παππούς φτιάχνει με το μπόλικο σκόρδο που μόνο αυτός ξέρει να βάζει. Δύο μπουκάλια κρασί που τοποθετώ εγώ πάνω στο τραπέζι και αμέσως μετά να γεμίζω τρία ποτηράκια για το τσούγκρισμα με τα αδέρφια μου επιτόπου. Α κι ο μπαμπάς μου, τον οποίο έβαλε ο παππούς μου να σκάψει το μπαχτσέ του για να φυτέψει ντομάτες, πιπεριές, αγγούρια, κολοκυθάκια, μελιτζάνες και ότι άλλο λογής σκεφτεί κανείς να βάλει στον κήπο του. 

Η ώρα του μεσημεριανού φαγητού έφτασε και όλοι πέφτουμε σαν τα "καρτάλια". Είναι ένας δικός μου τρόπος έκφρασης για όποιον πεινάει πολύ και πέφτει στο φαγητό λες και δεν έχει φάει πόσο καιρό. Ευτυχώς για μένα, σε σχέση με άλλες χρονιές, δεν έπεσα σαν το καρτάλι, αλλά έφαγα με μέτρο. Άλλωστε όλο το Πάσχα με τα τσουρέκια κόντεψα να πάθω τσουρεκίαση. Εν πάσει περιπτώση, μπορεί να μην έφαγα πολύ αλλά ήπια πολύ. Το κρασί ήταν τέλειο που όμοιο του δεν έχω ξαναπιεί. Ακόμα απορώ αν είναι από τα αμπέλια του παππού μου ή όχι. Μετά το τέλος του φαγητού βγήκε το επιδόρπιο, το παγωτό, που δεν μπορώ να πω ότι το έφαγα με όρεξη. Είναι αυτά τα παγωτά της Γερμανίας τα Haagen Dazs, για τα οποία δεν τρελαίνομαι. Και με το παγωτό ήρθε και έδεσε το γλυκό. Η κοιλιά μου κόντεψε να σκάσει και να φανταστεί κανείς ότι έφαγα με μέτρο. Από αύριο αποτοξίνωση...!!! 

Και η αποτοξίνωση άργησε να έρθει μια εβδομάδα αλλά σημασία έχει ότι ήρθε. Καλοκαίρι έρχεται πρέπει να χάσουμε τα κιλά του Πάσχα. Πάντως φέτος έχω την εντύπωση, ότι το Πάσχα ήταν καλύτερο από πέρσι. Με καλύτερη παρέα. Οικογενειακά....και έτσι συνεχίστηκε κι ο μήνας. Οικογενειακά. Γιατί όπως προείπα τις γιορτές του Πάσχα τις περνάς με τους δικούς σου, την οικογένεια σου.