Κεφάλαιο 2: Μια συνάντηση

Κεφάλαιο: Δεύτερο
Η ιστορία: Μια συνάντηση
Ήρωας/ες: Εγώ 

Σαν τελείωσε ο μήνας Ιανουάριος και σαν μπήκε ο Φεβρουάριος, είχα προγραμματίσει αρκετά πράγματα να κάνω, εφόσον τελείωνα με τις επαγγελματικές μου υποχρεώσεις. Ο Φεβρουάριος ήταν ένας μήνας για μένα, με λιγότερη δουλειά, κάτι που μου έδινε χρόνο να ασχοληθώ και με τον εαυτό μου. Το να ακούσω για αρκετή ώρα μουσική, να διαβάσω επιτέλους το Κελάρι της Ντροπής, βιβλίο που μου είχαν κάνει δώρο, η οικογένεια μου στις γιορτές των Χριστουγέννων, να τελειώσω ένα 3d Πάζλ που είχα αγοράσει πάλι τα Χριστούγεννα, να δώ επιτελούς τα τελευταία επεισόδια του 4ου κύκλου της σειράς The Walking Dead, μέσα από το διαδίκτυο ήταν για μένα μια χαλάρωση μετά από τις δουλειές μου. Ένας Φεβρουάριος φεύγει (σε λίγες ώρες) και φεύγει με τον καλύτερο τρόπο.

Ήμουν αρκετά ανυπόμονη για το πότε θα φτάσει η περιβόητη μέρα (Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου) που μετά από καιρό θα έβλεπα αγαπημένα πρόσωπα, που πέρσι τέτοιον καιρό δούλεψα και δέθηκα αρκετά μαζί τους. Η αλήθεια είναι ότι η συγκεκριμένη συνάντηση, μέχρι και τα μέσα του μήνα, δεν είχε κανονιστεί. Από τη στιγμή που κανονίστηκε και μετά, την περίμενα όσο καμία άλλη, λες και ήμουν μικρό παιδάκι που ανυπομονεί με μεγάλη χαρά να του δώσουν κάτι, μια σοκολάτα, ένα δώρο, ένα παιχνίδι. Μέχρι να φτάσει η μέρα, προσπαθούσα να γεμίσω το χρόνο μου και να μην το σκέφτομαι. (Που θα πάει, θα έρθει η Πέμπτη, δε θα έρθει;)

Και έφτασε. Ναι έφτασε. Η χαρά μου μεγάλη (όχι δε θα λεγα απερίγραπτη). Αν και η ώρα μετατέθηκε από τις 8:30 στις 9, η αγωνία μου, θα λεγα, μεγάλωνε άλλα άξιζε. Εννιά και πέντε, η πρώτη κάνει την εμφάνιση της. Μετά από λίγα δευτερόλεπτα, έρχεται και η δεύτερη. Προχωράμε και κοιτάμε που θα κάτσουμε - εκεί που έχει παραπάνω από μια παρέα θα κάτσουμε, λέμε - αποφασίζοντας τελικά να κάτσουμε στην "Αγορά", ένα μαγαζί που εδώ στην Αλεξανδρούπολη το αποκαλούμε αλλιώς και "βρώμικα" ή "λαδόκολλες". Καθόμαστε και παραγγέλνουμε, την πρώτη ρετσίνα (μετά ακολούθησαν κι άλλες), μια sprite και μια πορτοκαλάδα για την δεύτερη της παρέας (είναι έγκυος). Πιάνουμε την κουβέντα χωρίς να καταλάβουμε, πότε πήγε 9:30 και να έρθουν οι άλλες δύο. Φιλιά και αγκαλιές, λες και είχαμε να βρεθούμε χρόνια,(αν και κατά καιρούς βρισκόμασταν ωστόσο ανταλλάσσαμε κάποιες κουβέντες). Επιτέλους πίνουμε αυτή τη ρετσίνα, λέει η μία. Μέχρι να έρθει ο σερβιτόρος να παραγγείλουμε, έρχεται και η έκτη της παρέας. 

Μέχρι της 12:30, ξεσηκώσαμε όλο το μαγαζί, με γέλια και φωνές. Ήμασταν και η τελευταία παρέα. Εκείνη την ώρα ήρθε ο έβδομος της παρέας (λόγω Ολυμπιακού είχε αργήσει). Πιο πολύ πίναμε, μιλούσαμε και γελούσαμε παρά τρώγαμε. Νοσταλγήσαμε τον περσινό καιρό που ήμασταν όλες μαζί...κάτι τέτοιες στιγμές δε θα τις άλλαζα για κανένα λόγο. Και όταν ερχόταν η ώρα της πρόποσης εκτός από τα "στην υγειά μας" άκουγες κι ένα "δε θα σας ξεχάσουμε ποτέ". Στο τέλος του αποχαιρετισμού, πάλι φιλιά και αγκαλιές και ένα "τα λέμε" να αιωρείται. 

Μια συνάντηση βραδιάς, που σίγουρα ήταν η καλύτερη μου για φέτος. Μια συνάντηση όπως πέρσι, που ήταν κι άλλοι και περνούσαμε τέλεια και βγάζαμε άπειρες φωτογραφίες, λες και δε θα ξαναβρισκόμασταν. Μια συνάντηση με αγαπημένα πρόσωπα, που κάθε φόρα που τα βλέπω, μου αλλάζουν τη διάθεση. Μια συνάντηση που θα επαναληφθεί σίγουρα. Αφού αυτά τα άτομα, τα έχω και με έχουν στην καρδιά τους. Πολύ περισσότερο από κάποιους άλλους, που θεωρούσα φίλους μου.

Ο Φεβρουάριος μας αφήνει, και οι υπόλοιποι μήνες μακάρι να είναι σαν κι αυτόν!!!

__________________________________________________________ 

Το blog αποτελεί μια ερασιτεχνική προσπάθεια όπου εκφέρεται καθαρά η προσωπική μου άποψη. Επιτρέπεται η χρήση και η αναδημοσίευση άρθρων και φωτογραφιών του blog, με σαφή αναφορά στην αρχική πηγή τους. Ότι δημοσιεύετε σ΄αυτή τη σελίδα είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog Οι Δικές μου Στιγμές Copyright © 2010 XP All rights reserved

Σκέψεις #2: Χρόνο για τον εαυτό μας

Η ζωή έχει σκαμπανεβάσματα, ακόμα και προκλήσεις είτε είναι ξαφνικές και απρόσμενες είτε όχι. Παρόλα αυτά όμως μπορούμε να απαλλαγούμε από την ανησυχία και να δημιουργήσουμε μια αίσθηση εσωτερικής ασφάλειας κάνοντας καθημερινά μικρές πράξεις καλοσύνης προς τον εαυτό μας. Αυτό σημαίνει πως πρέπει πρώτα να βρούμε χρόνο για τον εαυτό μας, χρόνο για να φροντίσουμε τον εαυτό μας πέρα από τις ευθύνες της δουλειάς και του σπιτιού. Το να δημιουργήσουμε μια σχέση αγάπης με τον εαυτό μας - και συμπεριλαμβάνω και τον δικό μου εαυτό - χρειάζεται χρόνος, ενέργεια και αφοσίωση στην προσπάθεια. Ένας τρόπος για να το κάνουμε αυτό είναι να δίνουμε τακτικά στον εαυτό μας ευκαιρίες ανάπαυλας. Όποιος δεν κατάλαβε τι εννοώ, δίνω παρακάτω έναν μικρό κατάλογο που περιλαμβάνει μια σειρά από απλές δραστηριότητες - που σίγουρα κάποιοι κάνουν - με τις οποίες μπορούμε να φροντίσουμε τον εαυτό μας. 

ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ

1. Διαβάστε ένα βιβλίο που θα σας εξυψώσει

Ένας τρόπος για να ηρεμήσετε και να αναζωογονήσετε το πνεύμα σας είναι να διαβάσετε ένα βιβλίο που θα σας εξυψώσει.Μπορεί να είναι ένα εμπνευσμένο μυθιστόρημα, ένα καλό βιβλίο αυτοβοήθειας ή ίσως ένα βιβλίο που ασχολείται με πνευματικά θέματα. Καθώς θα μπαίνετε στον κόσμο του συγγραφέα μέσα από το βιβλίο, με μια σχετικά μικρή προσπάθεια θα περάσετε σε ένα διαφορετικό νοητικό χώρο. Μερικές φορές είναι αρκετό να διαβάσετε μερικές σελίδες για να φτάσει η συνειδητότητά σας σε ένα υψηλότερο επίπεδο.

  

2. Βρείτε χρόνο για αισθησιακές απολαύσεις (μην πάει ο νους σας στο σεξ)

• Κάντε ένα ζεστό μπάνιο
• Κάντε μια σάουνα
• Κάντε ένα μασάζ
• Κάντε ένα αφρόλουτρο
• Κάντε μανικιούρ ή πεντικιούρ
• Χαλαρώστε μέσα σε μια μπανιέρα με ζεστό νερό
• Αν κάνει κρύο έξω, καθίστε μέσα στο σπίτι, δίπλα στο τζάκι
• Καθίστε αγκαλιασμένοι με έναν άνθρωπο που αγαπάτε (τι κι αν δεν έχετε κάποιο σύντροφο, πάρτε μια αγκαλιά την μητέρα σας - ΜΑΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΜΙΑ άλλωστε - ή κάποια από τα αδέρφια σας ή και την φίλη σας)

3. Απολαύστε τον κόσμο γύρω σας

• Κάντε ένα περίπατο σε ένα γραφικό μέρος
• Βρείτε χρόνο για να δείτε την ανατολή ή τη δύση του ήλιου
• Κοιμηθείτε έξω, κάτω από τα αστέρια
• Πηγαίνετε σε ένα πάρκο ή σε μια παραλία, ή και στο βουνό. (ώρα για εξόρμηση)

4. Διασκεδάστε

• Νοικιάστε μια καλή κωμωδία
• Φάτε σε ένα καλό εστιατόριο
• Παίξτε την αγαπημένη σας μουσική και χορέψτε
• Τηλεφωνήστε σε ένα καλό σας φίλο - ή σε πολλούς καλούς σας φίλους
• Βγείτε έξω να δείτε τις βιτρίνες
• Αγοράστε καινούρια ρούχα (αλλά μην το παρακάνετε)
• Αγοράστε κάτι ξεχωριστό και οικονομικά προσιτό
• Δείξτε μια καλή ταινία ή μια καλή παράσταση
• Μπείτε και ψάξτε όση ώρα θέλετε σε ένα βιβλιοπωλείο ή σε ένα κατάστημα μουσικής
• Επισκεφτείτε ένα μουσείο ή κάποιο άλλο ενδιαφέρον μέρος
• Φτιάξτε ένα παζλ (από 1000 κομμάτια και πάνω - το καλύτερο μου)
• Αγοράστε λουλούδια για τον εαυτό σας (Ναι είναι κάπως αλλά γιατί όχι)
• Γράψτε γράμμα σε ένα παλιό φίλο (και ας μην του το δώσετε ποτέ)
• Μαγειρέψτε
• Παίξτε με το κατοικίδιο ζώο σας (αν έχετε)

5. Κάντε κάτι μόνο για τον εαυτό σας 

• Ηρεμήστε διαβάζοντας ένα καλό βιβλίο ή ένα περιοδικό ή ακούγοντας καλή μουσική
• Πηγαίνετε νωρίς για ύπνο
• Πάρτε ένα ημερήσιο ρεπό "ψυχικής υγείας" από τη δουλειά σας
• Φτιάξτε ένα ξεχωριστό δείπνο μόνο για τον εαυτό σας και απολαύστε το με το φως των κεριών
• Πιείτε ένα φλιτζάνι από το αγαπημένο σας ρόφημα βοτάνων
• Διαλογιστείτε (για αυτό ετοιμάζω άλλη ανάρτηση)
• Γράψτε ένα αισιόδοξο γράμμα στον εαυτό σας και ταχυδρομήστε το ή στείλτε e-mail στον εαυτό σας και παραλάβετε το στο μέλλον (εδώ)
• Δώστε στον εαυτό σας περισσότερο χρόνο από όσο χρειάζεται για να κάνετε αυτό που κάνετε. Αφήστε τον εαυτό σας να τεμπελιάσει.
• Φάτε πρωινό στο κρεβάτι
• Ακούστε μια εμψυχωτική κασέτα θετικής σκέψης
• Γράψτε ένα ειδικό ημερολόγιο με τις σκέψεις, τις ενοράσεις και τα επιτεύγματά σας

__________________________________________________________ 

Το blog αποτελεί μια ερασιτεχνική προσπάθεια όπου εκφέρεται καθαρά η προσωπική μου άποψη. Επιτρέπεται η χρήση και η αναδημοσίευση άρθρων και φωτογραφιών του blog, με σαφή αναφορά στην αρχική πηγή τους. Ότι δημοσιεύετε σ΄αυτή τη σελίδα είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog Οι Δικές μου Στιγμές Copyright © 2010 XP All rights reserved

Δούκισσα - Τα αγαπημένα

Έχω την χαρά να σας παρουσιάσω μέσα από το κανάλι μου στο youtube, ένα δείγμα από τα τραγούδια που συμπεριλαμβάνονται σε ένα δίσκο, που έχει μόνο λίγες μέρες κυκλοφορίας και τα κομμάτια είναι περιορισμένα. Για όσους δεν πρόλαβαν να προμηθευτούν τον μοναδικό δίσκο με εκτελέσεις αγαπημένων τραγουδιών από τη φωνή της μεγάλης λαϊκής τραγουδίστριας Δούκισσας μπορείτε να τα ακούσετε μόνο από εδώ...αποκλειστικά. 

Η Victory Music σε συνεργασία με τα καταστήματα Public, κυκλοφορεί ένα δίσκο με αγαπημένα τραγούδια εκτελεσμένα από την αξέχαστη και μεγάλη λαϊκή φωνή της Δούκισσας. Ένας λαϊκός δίσκος που πρέπει να έχουν στη δισκοθήκη τους, οι λάτρεις του είδους.

Ακούστε από εδώ:

Εσένα δε σου άξιζε αγάπη

Εγώ με την αξία μου

Έψαχνα άδικα να βρω

Του Βοτανικού ο Μάγκας

Του αγοριού απέναντι

Μες στην πολλή σκοτούρα μου

Φέρτε μια κούπα με κρασί

Θα μπλέξω μ΄άλλη και θα κλαις

__________________________________________________________ 

Το blog αποτελεί μια ερασιτεχνική προσπάθεια όπου εκφέρεται καθαρά η προσωπική μου άποψη. Επιτρέπεται η χρήση και η αναδημοσίευση άρθρων και φωτογραφιών του blog, με σαφή αναφορά στην αρχική πηγή τους. Ότι δημοσιεύετε σ΄αυτή τη σελίδα είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog Οι Δικές μου Στιγμές Copyright © 2010 XP All rights reserved

Book Review: Η Καρδιά Θυμάται - Καίτη Οικονόμου

Το τελευταίο μυθιστόρημα της Καίτης Οικονόμου, κυκλοφόρησε το 2013!!! Και λέω τελευταίο, διότι δυστυχώς μια από τις αγαπημένες μου συγγραφείς, απεβίωσε στις 30 Ιουνίου 2014, χάνοντας τη μάχη από την επάρατη νόσο. Η συγγραφική της πορεία μεγάλη, αφήνοντας πίσω της σπουδαία βιβλία. (Τα οποία σχεδόν όλα τα έχω διαβάσει - κάποια από αυτά στη βιβλιοθήκη μου- με τη Λευκή Ορχιδέα είναι από τα καλύτερα της μακράν). Το τελευταίο της βιβλίο με τίτλο "Η καρδιά θυμάται" είναι ένα αινιγματικό αλλά και τρυφερό κοινωνικό μυθιστόρημα! Πριν ένα μήνα, επιτέλους, έφτασε στα χέρια μου, μιας που το δανείστηκα από την ξαδέρφη μου. (της το είχα κάνει δώρο στα γενέθλια της, με την προϋπόθεση ότι θα μου το δώσει να το διαβάσω)

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΒΙΒΛΙΟΥ:

α)Συγγραφέας: Καίτη Οικονόμου 

β)Τίτλος: Η Καρδιά Θυμάται 

γ)Έτος έκδοσης: 2013 

δ)Έκδοση: Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ

Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ: Στα βιβλία της Καίτης Οικονόμου, δεν χρειάστηκε να διαβάσω τις κριτικές. Σε αγαπημένους, άλλωστε, συγγραφείς, ποτέ δε το κάνω, απλά παίρνω το βιβλίο, είτε αυτό αξίζει είτε όχι. Τα βιβλία όλα της κ.Οικονόμου τα συστήνω σε όλους ανεπιφύλακτα. Ιδιαίτερα τη "Λευκή Ορχιδέα" αλλά και το "Η καρδιά Θυμάται". Το τελευταίο της βιβλίο, ήταν ένα ακόμη πραγματικά καταπληκτικό βιβλίο. Διαβάζεται μονορούφι - το τελείωσα σε μια μέρα. Από την αρχή της ιστορίας μέχρι το τέλος σου κρατάει το ενδιαφέρον. Οι χαρακτήρες, η όμορφη πλοκή, η περιγραφή της άλλοτε πρωτεύουσας της Ελλάδας, το Ναύπλιο, όπου σε ταξιδεύει στα μονοπάτια του, τα έντονα συναισθήματα που εναλλάσσονται, οι πολλές συγκινήσεις και φυσικά ένα happy end, που περιμένεις πως και πως. Μια ιστορία, που ξετυλίγεται, ένα ζευγάρι, εκ των οποίων ένας ανήκει στο Star System, έστω και αν δε θέλει να λέγεται πως ανήκει εκεί αλλά και τα προβλήματα που δημιουργούνται και βιώνει το ζευγάρι μέσα απ΄αυτό το δύσκολο επάγγελμα. Πόσο δύσκολο είναι να ανήκει ο σύντροφος σου στον κόσμο της τέχνης και δή της υποκριτικής; Μπορούν να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα που δημιουργούνται ή τα δημιουργούν κάποιοι; Μπορεί μια αμνησία να κάνει κάποιον να ξεχάσει αυτά που θέλει και πρέπει; Άπειρα ερωτήματα που σου δημιουργεί ένα βιβλίο. Η καρδιά θα απαντήσει γιατί η καρδιά θυμάται. Κρίμα που θα στερηθούμε τη γραφή της κ.Οικονόμου. Μας λείπει!!!

Πλοκή: Τον ξέβρασε αναίσθητο η θάλασσα σε μια παραλία του Ναυπλίου μετά από ένα τοπικό μπουρίνι. Στο νοσοκομείο διαπιστώθηκε ότι πάσχει από αμνησία. Μόλις ανάρρωσε από τα τραύματά του, βρήκε δουλειά και σπίτι, και συνδέθηκε ερωτικά με μια δασκάλα. Αλλά δεν είχε ανακτήσει τη μνήμη του, δε θυμόταν ούτε το όνομά του. Μια μέρα χτύπησε την πόρτα του μια άγνωστη. Δεν μπόρεσε να δει πώς ήταν – την ηλικία της, το ύψος της, το ντύσιμό της· γιατί μόλις αντίκρισε τα μάτια της αισθάνθηκε χαμένος. Ήταν σκούρα μπλε σαν το ανοιχτό πέλαγος και, καθώς τα κοίταζε καθηλωμένος, μια αβάσταχτη νοσταλγία πλημμύρισε την ψυχή του... «Αντρέα, δε με θυμάσαι;» του είπε η άγνωστη με τα μπλε μάτια. «Είμαι η γυναίκα σου». Λίγο αργότερα έμαθε ότι ο γάμος τους είχε ναυαγήσει και ζούσαν σαν δυο ξένοι κάτω από την ίδια στέγη. Το μυαλό του δε θυμόταν τίποτα από την παλιά ζωή του. Αλλά η καρδιά θυμάται…

5 στα 5

Δείτε την κριτική μου και στις Εκδόσεις Ψυχογιός εδώ.

* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε βιβλία που έχω διαβάσει

6 λόγοι να μην δείτε τις 50 Αποχρώσεις του Γκρι

Ένα βιβλίο γίνεται ταινία. Πρωτοτυπία; Για ακόμη μια φορά η αμερικάνικη βιομηχανία μεταφέρει βιβλίο στην οθόνη για το απλό λόγο ότι έχει στερέψει από ιδέες. Αυτή τη φορά το περιβόητο best seller και εκδοτικό φαινόμενο σε όλον τον κόσμο τις 50 Αποχρώσεις του Γκρι (50 Shades of Grey). Πούλησε πάνω από 30 εκατομμύρια αντίτυπα, περισσότερα κι από αυτά του «Χάρι Πότερ», του «Κώδικας Ντα Βίντσι», του «Κορίτσι Με Το Τατουάζ». Ευτυχώς δεν ξεπέρασε και τον «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών». Πόσες γυναίκες το αγόρασαν ή το δανείστηκαν και προφανώς, το συστήνουν και στις φίλες τους και το διαβάζουν κι αυτές. (Θα τρελαθούμε τελείως. Ένα βιβλίο, το 50 Shades of Grey, έτσι το είπαμε, να ξεπερνάει σε πωλήσεις μεγάλες εκδοτικές επιτυχίες;). 

50 Αποχρώσεις του Γκρι (τριλογία)

Για την ιστορία η Ana, φοιτήτρια κολεγίου, συνάπτει σχέση (Ο Θεός να την κάνει σχέση) με ένα Χριστιανό, επιτυχημένο και πλούσιο επιχειρηματία. Οι δύο τους συμμετέχουν σε μια σεξουαλική σχέση που γίνεται ολοένα και καταχρηστική. Σήμερα, Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, αυτή η πολυαναμενόμενη ταινία κάνει πρεμιέρα σε όλους τους κινηματογράφους στην Ελλάδα.

Σαφώς και είμαι από αυτούς που δεν θα πάω να τη δω και οι λόγοι είναι πολλοί. Καταρχάς πολλοί ήταν αυτοί, γνωστοί και φίλοι, που δεν ενθουσιάστηκαν ούτε με το βιβλίο, αφού τους φάνηκε κουραστικό, βαρετό αλλά πάνω απ΄όλα, ανώμαλο, όπως μου το χαρακτήρισαν, αλλιώς σαδομαχιστικό. Παρακάτω παραθέτω 6 λόγους που ελπίζω να σε κάνουν να μην πας να τη δεις και να χαλάσεις τα όσα λεφτά έχεις για αυτήν ταινία που τόσος ντόρος έχει γίνει.

1.Όχι ρομαντική αλλά πορνογραφική ταινία (αλλιώς και τσόντα)

Σύμφωνα και με τους New York Times, η ταινία δεν είναι ρομαντική, από αυτές που έχουμε δει λίγο πολύ, αλλά πορνογραφική στο έπακρο.

2.Ποτέ μια ταινία δεν είναι σαν το βιβλίο.

Λίγες είναι οι περιπτώσεις όπου οι ταινίες είναι καλύτερες από το βιβλίο. Ή που και το βιβλίο και η ταινία ήταν το ίδιο ωραίο. Ή που το βιβλίο ήταν μακράν καλύτερο από την ταινία. Στην συγκεκριμένη περίπτωση και το βιβλίο ήταν κακογραμμένο αλλά και στην ταινία οι διάλογοι δεν πήγαν πίσω(από κάποιον γνωστό που πήγε πριν λίγο στο σινεμά). Αν διαβάσεις το βιβλίο μην δεις την ταινία ή αν δεις πρώτα την ταινία μην διαβάσεις το βιβλίο. ΝΟΜΟΣ 

3. Το καστ, κυρίως για την πρωταγωνίστρια. 

Από τα πρώτα traier που είχα δει δεν ενθουσιάστηκα, με τους πρωταγωνιστές του. Γούστα είναι αυτά. Κυρίως δε, με την άγνωστη, σε μένα, πρωταγωνίστρια της ταινίας, που ούτε το όνομα την δε θυμάμαι. Πραγματικά δεν ξέρω κατά πόσο την έψαξαν. Από το λίγο που είδα σκηνές από την ταινία, δε με έπεισε.Όχι ότι είχε και κανένα σπουδαίο ρόλο. (Μια ακόμη κοπέλα που ονειρεύεται να έχει δίπλα της ένα πλούσιο άντρα)

4.Δεν αξίζει το χρόνο και τα χρήματά μας

Όχι δεν θα έδινα 7 ή και 10€ για να δω αυτήν την ταινία, που δεν μου προσφέρει τίποτα, που δεν μου περνάει κάποιο μήνυμα. Για ποιο λόγο να χάσω το χρόνο μου και να δω μια ταινία που δύο άνθρωποι, κάνουν ότι κάνουν, με αρκετά σαδιστικό τρόπο. Εντάξει όχι ότι δεν υπάρχουν άνθρωποι που τα κάνουν αλλά οκ. Όχι να πληρώσω για να τα βλέπω.

5. Ποπ κορν και τσόντα πάνε μαζί;

Είναι γενικό ότι οι περισσότεροι όταν πάνε να δουν μια ταινία στον κινηματογράφο, πάντα θα πάρουν μαζί τους πατλάκες, (ποπ κορν, δηλαδή), αναψυκτικά και οτιδήποτε άλλο. Τώρα εγώ δεν μπορώ να φανταστώ να τρώω ποπ κορν και να πίνω την κόκα κόλα μου και να βλέπω τέτοια πράγματα. Αν εσείς μπορείτε οκ. Προσέξτε μην πνιγείτε!!!

6.Η ταινία δεν είναι ούτε υποψήφια σε βραβεία.

Η αλήθεια είναι ότι δεν διάβασα κάπου ότι η ταινία αυτή, όπως και άλλες που ήταν εκδοτικές επιτυχίες και παραμένουν ακόμη, ήταν υποψήφια σε βραβεία. Ιδιαίτερα δέ, στα Όσκαρ, όπως έγινε με τον Χάρυ Πότερ ή και τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών. 

Πραγματικά το μόνο που ξεχωρίζει και αξίζει απ΄όλη την ταινία ήταν και είναι το soundtrack, Crazy In Love (Beyonce). Πάντως κάντε εδώ και το test, όπως δημοσιεύτηκε από το Mad για να μάθετε, αν όντως πρέπει να πάτε να τη δείτε ή όχι.

Προς αποφυγή παρεξηγήσεων

  

• Δεν είμαι ειδικός ούτε κριτικός Κινηματογράφου/Βιβλίων. Απλά εκφέρω την προσωπική μου γνώμη-κριτική στο οτιδήποτε ανεβάζω και σύμφωνα με τα δικά μου γούστα. Οτιδήποτε ανεβάζω μπορεί σε κάποιον να μην αρέσει. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα πρέπει ο άλλος να συμφωνεί πάντα με αυτά που γράφω

__________________________________________________________ 

Το blog αποτελεί μια ερασιτεχνική προσπάθεια όπου εκφέρεται καθαρά η προσωπική μου άποψη. Επιτρέπεται η χρήση και η αναδημοσίευση άρθρων και φωτογραφιών του blog, με σαφή αναφορά στην αρχική πηγή τους. Ότι δημοσιεύετε σ΄αυτή τη σελίδα είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog Οι Δικές μου Στιγμές Copyright © 2010 XP All rights reserved

Παρέα με τη Green Cola

Λόγω καιρικών συνθηκών, ένα ακόμη βράδυ, με πολλές διακοπές ρεύματος, μας βρίσκει πάλι υπό το φως των κεριών. Οπότε τι καλύτερο από το να είσαι σπίτι, να μην μπορείς να κάνεις τίποτα και να μιλάς με τις ώρες στο τηλέφωνο ή με την αδερφή σου ή με τους δικούς σου, εν πάσει περιπτώση, συντροφιά με τη αγαπημένη συνήθεια, που έγινε εδώ και καιρό, την Green Cola. Για μένα πλέον και για πολλούς, μπορώ να πω ότι η Green Cola τείνει να γίνει, για να μην πω ότι έγινε ήδη αγαπημένη συνήθεια. Δεν λείπει ποτέ από το τραπέζι μας, ειδικά τα μεσημέρια του Σαββάτου, αλλά ακόμα κι όταν θα δούμε κάποια ταινία, θα βρίσκεται δίπλα μας. Πλέον μόνο Green Cola, γιατί πρέπει να στηρίξουμε και τα ελληνικά προϊόντα. Ένα σχετικά νέο προϊόν, από τον τόπο μου, που φυσικά το καλωσόρισα με μεγάλη χαρά, μιας που πρόκειται για ένα αναψυκτικό, με λίγες θερμίδες, φυσική καφεΐνη και φυσικά στέβια αλλά και χωρίς ζάχαρη, μα πάνω απ΄όλα ωραία γεύση. 

Με έδρα την Λεπτή Ορεστιάδας, η Green Cola, τον τελευταίο καιρό, μαθαίνω από άτομο της παραγωγής, έχει γίνει υπερκατάστατο της Coca Cola και μάλιστα προσπαθεί για την εξαγωγή του προϊόντος σε άλλες χώρες όπως η Γερμανία. Ποιοτική. υγιεινή και ελληνική. Στηρίζουμε τα ελληνικά προϊόντα, δίνουμε δουλειά στα παιδιά που δουλεύουν. To κάμαρι του Έβρου έχει όνομα....Green Cola!!! Δοκιμάστε την... και βάλτε την το ψυγείο σας και στο τραπέζι σας.

__________________________________________________________ 

Το blog αποτελεί μια ερασιτεχνική προσπάθεια όπου εκφέρεται καθαρά η προσωπική μου άποψη. Επιτρέπεται η χρήση και η αναδημοσίευση άρθρων και φωτογραφιών του blog, με σαφή αναφορά στην αρχική πηγή τους. Ότι δημοσιεύετε σ΄αυτή τη σελίδα είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog Οι Δικές μου Στιγμές Copyright © 2010 XP All rights reserved

Movie Review:Το παιχνίδι της μίμησης (The Imitation Game)

Η πολυαναμενόμενη ταινία «Το παιχνίδι της μίμησης» είναι βασισμένη στη ζωή του Βρετανού μαθηματικού, κρυπτογράφου και πρωτοπόρου επιστήμονα υπολογιστών Άλαν Τούρινγκ. αποτέλεσε σημαντική φιγούρα της ιστορίας καθώς κατάφερε να σπάσει τον Κωδικό Enigma της Ναζιστικής Γερμανίας, ένα επίτευγμα που βοήθησε τους συμμάχους να νικήσουν στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. 8 υποψηφιότητες για Όσκαρ, 5 υποψηφιότητες για Χρυσή Σφαίρα.  

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ
Ταινία: Το παιχνίδι της μίμησης (The Imitation Game)
Σκηνοθεσία: Morten Tyldum
Πρωταγωνιστούν: Benedict Cumberbatch, Keira Knightley, Matthew Goode, Rory Kinnear
Είδος Ταινίας: Ταινία βιογραφική/ιστορική/θρίλερ
Έτος Παραγωγής: 2014
Διάρκεια: 114΄

ΥΠΟΘΕΣΗ: Το χειμώνα του 1952, οι Βρετανικές αρχές εισέβαλαν στο σπίτι του μαθηματικού κι αναλυτή Άλαν Τιούρινγκ, και τον συνέλαβαν για «απρεπή συμπεριφορά», μια κατηγορία που αργότερα θα οδηγούσε στην καταδίκη του με την κατηγορία της ομοφυλοφιλίας- ωστόσο κανείς δε γνώριζε ότι επρόκειτο για ένα πρωτοπόρο και ιδιοφυή επιστήμονα στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου είχε καθοδηγήσει με επιτυχία μια ομάδα επιστημόνων, κι «έσπασε» τον κώδικα της περίφημης Γερμανικής μηχανής Enigma. Ένα στοιχειωτικό πορτραίτο ενός σπουδαίου και παράλληλα περίπλοκου ανθρώπου, στον οποίο εκατομμύρια άνθρωποι οφείλουν τη ζωή τους.

Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ: Συνήθως οι ταινίες που είναι υποψήφιες για Όσκαρ ή το έχουν πάρει, τελικώς δεν μου αρέσουν, παρά μόνο σε ελάχιστες περιπτώσεις (βλέπε 12 χρόνια σκλάβος), αποφεύγοντας να τις παρακολουθώ. Όμως πραγματικά υπάρχουν κάποιες ταινίες που αξίζει να τις δει κάποιος. Στην προκειμένη περίπτωση, κι επειδή γνώριζα την υπόθεση και για την αληθινή ιστορία του Άλαν Τούρινγκ (είχα διαβάσει ένα βιβλίο), είδα αυτό που περίμενα. «Το παιχνίδι της μίμησης» ήταν από τις καλύτερες ταινίες που έχω δει τελευταία (και πάει πολύς καιρός). Αν και υπάρχουν ανακρίβειες σχετικά με την ιστορία κατά τ΄άλλα ήταν ένα πολύ ωραίο θρίλερ, αρκετά καλοστημένο αλλά συγκινητικά ανθρώπινο καθώς πρόκειται για μια αληθινή ιστορία. Με την μαεστρία του σκηνοθέτη Morten Tyldum, παρουσιάζεται ένας καταπληκτικός Benedict Cumberbatch, στην ίσως καλύτερη του ερμηνεία από ποτέ ακόμα και από αυτή του Σέρλοκ Χόλμς. Αρκετά σοβαροί, στέκονται και οι υπόλοιποι της παρέας του, ακόμη και η Keira Knightley, που μου έγιναν αρκετά συμπαθείς. Τέλος, θίγεται ένα θέμα ταμπού για την τότε εποχή, αυτό της ομοφυλοφιλίας και ο τρόπος που αντιμετωπίζονταν ρατσιστικά ευφυέστατα μυαλά, όπως αυτό του Άλαν. Μετά από χρόνια, μέσα από αυτήν την ταινία, δίνεται φόρος τιμής στο πρόσωπο αυτό που είναι «πατέρας των υπολογιστών» (κάτι που μαθαίνουμε και στο τέλος της ταινίας). Μια εξαιρετική δουλειά με καταπληκτικές ερμηνείες, σκηνοθεσία, σενάριο ακόμη και ενδυματολογία, πιστή στην τότε εποχή, άξια βρίσκεται στις φετινές υποψηφιότητες για Όσκαρ και μάλιστα θεωρείται και φαβορί. Προβλέπω ότι θα σαρώσει.  

ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΗ ΔΩ: Σαφέστατα και πρέπει να τη δει οποιοσδήποτε. Η ταινία αυτή αξίζει την προσοχή του θεατή. 

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 8/10

ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ ΕΔΩ.(προτιμήστε το πρώτο link που δίνεται)

_______________________________________________________________________

* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε ταινίες που έχω παρακολουθήσει