Book Review: Ο Εκατοντάχρονος - Γιούνας Γιούνασον

Είναι από τα βιβλία που έγιναν best seller, πήρε εξαιρετικές κριτικές και μεταφέρεται και στην οθόνη. Ο λόγος για τον "Εκατοντάχρονο που πήδηξε από το παράθυρο και εξαφανίστηκε" του Γιούνας Γιούνασον. Το εκδοτικό φαινόμενο, είναι μια σάτιρα, ένα ταξίδι στο χρόνο ενός ηλικιωμένου που αποφασίζει στα 100α γενέθλια του να ζήσει μια ακόμα περιπέτεια. Ένα βιβλίο που καθυστέρησε να έρθει στα χέρια μου και αποτελεί ένα ακόμη στη συλλογή μου.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΒΙΒΛΙΟΥ:

α)Συγγραφέας: Γιούνας Γιούνασον 
β)Τίτλος: Ο Εκατοντάχρονος που πήδηξε από το παράθυρο και εξαφανίστηκε 
γ)Έτος έκδοσης: 2013 
δ)Έκδοση: Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ

Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ: Το διάβασα γιατί ήθελα πολύ. Ένα παραπάνω για τις κριτικές που έλαβε, αφού πάντα πριν διαβάσω ένα βιβλίο ακούω τις κριτικές για αυτό. Εκτός κι αν πρόκειται για βιβλίο αγαπημένου μου συγγραφέα, όπου εκεί δεν διαβάζω και δεν ακούω τις κριτικές. Τα γούστα όμως του καθενός πάντα διαφέρουν. Ένα βιβλίο όπως αυτό, του Εκατοντάχρονου, που παρά το γεγονός ότι έλαβε τόσο θετικές κριτικές, τόση διαφήμιση για μένα ήταν μια απογοήτευση. Εκτός του ότι ήταν ογκώδες το βιβλίο, με κούρασαν όχι τόσο οι πολλές συμπτώσεις στη ζωή του Εκατοντάχρονου, όσο τα ιστορικά γεγονότα και η ανάλυση αυτών. Σαφώς και δεν ήταν από τα βιβλία που διάβασα μονορούφι - έκανα 5 μέρες να το ολοκληρώσω. Παρόλα αυτά η ιστορία της παρέας του Εκατοντάχρονου, μου άρεσε και αν επικεντρωνόνταν γύρω από αυτήν, η πλοκή θα ήταν καλύτερη. Υπήρχαν αστεία περιστατικά, χιούμορ και σάτιρα, ήταν έξυπνη η όλη υπόθεση ωστόσο υπήρχαν αρκετά σημεία που κουράστηκα ή για να το πω αλλιώς ψιλοβαρέθηκα. Είναι ένα βιβλίο για καλή συντροφιά και δεν θα χάσετε το χρόνο σας, αν το διαβάσετε. Αλλά τελικώς πολύς λόγος για τι τίποτα.

Πλοκή: Ένας εκατοντάχρονος στα χνάρια του Φόρεστ Γκαμπ -εάν ο Γκαμπ ήταν ειδικός στα εκρηκτικά και τιμούσε υπέρ το δέον τη βότκα- αποφασίζει ότι ποτέ δεν είναι αργά για να κάνεις μια καινούργια αρχή… Μέσα στην ησυχία της κάμαράς του, στο γηροκομείο, ο Άλαν Κάρλσον περιμένει ένα πάρτι που εύχεται να μην άρχιζε ποτέ. Πρόκειται για το πάρτι των εκατοστών γενεθλίων του. Ο δήμαρχος και οι δημοτικοί σύμβουλοι θα είναι παρόντες. Οι δημοσιογράφοι από τα τοπικά μέσα ενημέρωσης θα είναι επίσης παρόντες. Ο Άλαν, όμως, αποφασίζει να είναι απών. Έτσι, βάζει τις παντόφλες του και το σκάει από το παράθυρο. Έχοντας κάνει τη μεγάλη έξοδο, θα ζήσει μιαν απίθανη περιπέτεια η οποία θα τον φέρει αντιμέτωπο με διάφορους εγκληματίες, μια βαλίτσα γεμάτη μετρητά, κάμποσους ανίκανους αστυνομικούς και έναν ελέφαντα. Για οποιονδήποτε άλλο, αυτή η περιπέτεια θα ήταν μοναδική. Όχι όμως για τον Άλαν, που έχει ένα συγκλονιστικό παρελθόν, αφού έχει μοιραστεί γεύματα - και πολλά περισσότερα- με τον Στάλιν, τον Τσόρτσιλ, τον Μάο, τον Φράνκο, τον Τρούμαν και τον Ντε Γκολ, έχοντας διαδραματίσει ένα ρόλο-κλειδί σε μερικές από τις κορυφαίες στιγμές του 20ού αιώνα. 

Ένα ξεκαρδιστικά αστείο και βαθύτατα ανθρώπινο μυθιστόρημα για το ταπεινό μεγαλείο της κάθε μέρας και την ομορφιά τού να ζεις με πάθος ακόμα και όταν ο κόσμος πάει να σε πείσει ότι όλα είναι απελπιστικά άσχημα.

3 στα 5

Το επόμενο βιβλίο που θα διαβάσω είναι ....

Δείτε την κριτική μου και στις Εκδόσεις Ψυχογιός εδώ.

* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε βιβλία που έχω διαβάσει