Παρτιτούρες για Μπουζούκι #3

10 χρόνια πριν, εκεί γύρω στα 14, η αγάπη μου για τη μουσική, με έκανε να ασχοληθώ έστω και ερασιτεχνικά με το μπουζούκι. Δεν ήθελα και πολύ για να πείσω τους δικούς μου, που δεν τους φάνηκε και παράξενο σε αντίθεση με κάποιους άλλους. Τον δάσκαλο τον είχα βρει εύκολα. Οικογενειακός φίλος. Η πρώτη επαφή με το μπουζούκι ήρθε λίγες εβδομάδες μετά, με την επίσκεψη στο Ωδείο της πόλης μου. Ο δάσκαλος μου μού είχε παραγγείλει ήδη το μπουζούκι και την επομένη θα το είχα στα χέρια μου. Η πρώτη μέρα στο Ωδείο ήταν κάπως για μένα. Φυσικά οι υπόλοιποι που μάθαιναν το συγκεκριμένο μουσικό όργανο ήταν αγόρια και όπως ήταν φυσικό τους ήταν παράξενο που μια κοπέλα θέλει να μάθει μπουζούκι. Δεν βλέπεις και εύκολα κορίτσια να παίζουν με μπουζούκι. Βέβαια ευτυχώς για μένα τα μαθήματα θα γίνονταν σπίτι μου. Η πρώτη μέρα ήταν απλά θεωρία στο Ωδείο. Για 2 σχεδόν χρόνια το μπουζούκι ήταν η κύρια δραστηριότητα για μένα, μιας που έπρεπε να αποφασίσω για το ποια δραστηριότητα, έστω και για δύο χρόνια, έπρεπε να εγκαταλείψω. Την ενασχόληση μου με τους παραδοσιακούς χορούς ή αυτή με το μπουζούκι. Φυσικά και το δεύτερο για μένα ήταν αυτό που ήθελα να κάνω.

10 χρόνια μετά και πλέον μπορώ να πω πως συνεχίζω, όχι βέβαια με το ίδιο πάθος, την ενασχόληση μου με το μπουζούκι. Ευκαιρία λοιπόν να μοιραστώ ότι έχω μάθει. Πολλές από αυτές δεν είναι γραμμένες σε πεντάγραμμο ωστόσο σκοπεύω να μοιραστώ αρκετές παρτιτούρες τραγουδιών που έμαθα να παίζω και συνεχίζω. Από εδώ μέσα παρουσιάζω λοιπόν, τις «Παρτιτούρες για Μπουζούκι». Οι «Παρτιτούρες για Μπουζούκι» πρόκειται για ένα μουσικό τετράδιο μέσα από το οποίο θα παρουσιάζω τις δικές μου σημειώσεις, παρτιτούρες, που μου δόθηκαν από τον καθηγητή που ήταν υπεύθυνος για την εκμάθηση μου στο μουσικό όργανο, το μπουζούκι. Τραγούδια που αγαπήσαμε μέσα από παρτιτούρες, μόνο για μπουζούκι (τετράχορδο), τις οποίες και μοιράζομαι.

Πατήστε πάνω στο τίτλο και μεταφερθείτε στις «Παρτιτούρες για Μπουζούκι».
Αλήτη μ είπες μια βραδιά
Το δίχτυ
Η άμαξα μες στη βροχή
Αχ ρε παλιομισοφόρια

Ευχαριστώ για άλλη μια φορά τον δάσκαλο μου κ.Κουρμπίδη Γιώργο για όλα αυτά που μου έμαθε.

__________________________________________________________ 

Το blog αποτελεί μια ερασιτεχνική προσπάθεια όπου εκφέρεται καθαρά η προσωπική μου άποψη. Επιτρέπεται η χρήση και η αναδημοσίευση άρθρων και φωτογραφιών του blog, με σαφή αναφορά στην αρχική πηγή τους. Ότι δημοσιεύετε σ΄αυτή τη σελίδα είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog Οι Δικές μου Στιγμές Copyright © 2010 XP All rights reserved

Κεφάλαιο 1: Εκλογές & τα παραλειπόμενα

Κεφάλαιο: Πρώτο

Η ιστορία: Εκλογές & τα παραλειπόμενα

Ήρωας/ες: Εμείς 

Λίγο πριν φύγει ο μήνας, το πρώτο κεφάλαιο του δικού μου βιβλίου (δείτε εδώ την αρχή) έχει να κάνει με τις πολυαναμενόμενες εκλογές και τα αποτελέσματα αυτών. Οι πράξεις αυτής της νέας κυβέρνησης θα δείξει κατά πόσο αληθεύουν όλα όσα μας υπόσχονταν προεκλογικά ο κ.Τσίπρας.

                                     --------------------------                            

Το 2015, μας έκανε ποδαρικό με εκλογές. Ναι!!! Τι καλύτερο από το να μπαίνει μια νέα χρονιά και να βλέπεις πολιτικούς, να παρελαύνουν από τηλεοπτικά παράθυρα αλλά και σε ξεχασμένες περιοχές και χωριά, ειδικά στον Έβρο, που μόνο τότε θυμούνται να έρθουν και να αρχίσουν τον προεκλογικό τους αγώνα, δίνοντας υποσχέσεις που μπορεί και ποτέ να μην πραγματοποιήσουν. Ειρωνεία!!!  Αυτά έχουν οι εκλογές.

Το ανεξήγητο στις εκλογές είναι φυσικά και η δημιουργία νέων κομμάτων. Από τη μια έχουμε την ύπαρξη δύο κομμάτων από ανθρώπους της τηλεόρασης(=που συμπαθώ ιδιαίτερα) και από την άλλη το κόμμα ενός ανθρώπου που υποσχόταν ότι ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ(=πρέπει να είχε μεγάλο θράσος). 

Στην πρώτη περίπτωση μιλώ για τη δημιουργία του κόμματος του κ.Σταύρου Θεοδωράκη, το "Ποτάμι", όπου ακόμα αδυνατώ να πιστέψω πως από δημοσιογράφος (=τον οποίο και εκτιμούσα και εκτιμώ ακόμη, αφού έβλεπα ανελλιπώς τους Πρωταγωνιστές) ο εν λόγω κύριος αποφάσισε να ιδρύσει κόμμα και να το παίξει και αυτός, πρόεδρος κόμματος, μόνο και μόνο για να μπει στη Βουλή και να παίρνει τα "εύκολα" χρήματα. Σαφώς ήταν κι ένα κόμμα που είχα στα υπόψιν μου, πάραυτα να ψηφίσω αλλά τελικώς δεν το έκανα. Αμέσως μετά έχουμε το νεοϊδρυθέν κόμμα του κ.Απόστολου Γκλέτσου, την "Τελεία". Ένας ακόμη γνωστός άνθρωπος της τηλεόρασης μετά τον κ.Θεοδωράκη, που αποφάσισε να κάνει το δικό του κόμμα. Όχι ότι τα πήγε κι άσχημα. Αλλά θα προτιμούσα να κατέβει με κάποιο κόμμα ως υποψήφιος βουλευτής που θα είχε πολλές πιθανότητες να εκλέγονταν. Δύο κόμματα, που το ένα μπήκε στη βουλή, και το άλλο όχι, ακόμα κι αν έμπαινε, έλεγαν ότι δεν θέλουν να κυβερνήσουν τη χώρα αλλά να βοηθήσουν. Δε θα αναφερθώ σε άλλα κόμματα που ιδρύθηκαν άλλωστε δεν υπάρχει λόγος.

Στη δεύτερη περίπτωση, έχουμε τη δημιουργία κόμματος του Γ.Παπανδρέου, το ΚΙΔΗΣΟ. Πραγματικά πόσο θράσος παίζει να έχει ο εν λόγω, να φτιάξει δικό του κόμμα, μετά τα όσα έκανε, μας έφερε την ΤΡΟΙΚΑ, μας πήγε σε μνημόνια και μας έταζε για να το(ν) ψηφίσουμε ότι ΛΕΦΤΆ ΥΠΑΡΧΟΥΝ. Κάποιος μας έκανε πλάκα. Πόσοι ήταν αυτοί που πήγαν και το ψήφισαν μόνο και μόνο στο άκουσμα του ονόματος του ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ; Και πόσοι ήταν αυτοί που τον ψήφισαν γιατί πίστευαν αυτά που έλεγε; Αλλά από την άλλη πλευρά τον λυπάσαι αυτόν τον άνθρωπο, που κάποτε όταν πήγαινε να ψηφίσει γινόταν χαμός στο εκλογικό κέντρο, φωτογράφοι, οπαδοί του τότε ΠΑΣΟΚ από δω και από κει και ξαφνικά να τον βλέπεις, στην τηλεόραση, στο σήμερα, να περιμένει τη σειρά του για να ψηφίσει αντί να τον αφήσουν (=πρόεδρος κόμματος είναι). Το νόμισμα έχει δύο όψεις, αφήστε τον τώρα να φύγει στην Αμερική και να πάει να το παίξει καθηγητής στο Harvard. Αυτά έχουν οι εκλογές.

Αφήστε τον κ.Τσίπρα να κυβερνήσει....εδώ είμαστε και θα κρίνουμε τι θα κάνει από αυτά που υποσχόνταν. Να διώξει την ΤΡΟΙΚΑ, να μας βγάλει από τα μνημόνια, να σβήσει το χρέος. Τι ωραία που ακούγονται όλα αυτά αλήθεια ακόμα και τώρα δεν έχει πει τι και πως θα το κάνει. Μόνο έλεγε. Ακόμα και την ημέρα των εκλογών έλεγε...από αύριο εκτός η ΤΡΟΙΚΑ και όλα τα παραλειπόμενα. Διαγραφή του χρέους. Διαγραφή; Δεν είμαστε ποδοσφαιρική ομάδα (βλέπε ΑΕΚ & ΑΡΗ) να πέσουμε κατηγορία και μάλιστα στην Γ' Εθνική και να διαγραφεί έτσι απλά το χρέος. Είμαστε χώρα. 

Κι όλα αυτά φυσικά σε συνδυασμό από καταιγισμό spot και διαφημίσεων για να μας κάνουν να τους ψηφίσουμε. Φτάνει πια όχι άλλες διαφημίσεις. Μια διαφήμιση για κάθε κόμμα αρκεί. Ποιος λέει την αλήθεια; Ποιες υποσχέσεις θα τηρηθούν αύριο; Στη μέση πάντα ο πολίτης, όλοι εμείς, αποφασισμένοι και αναποφάσιστοι, για την τελική ψήφο στις κάλπες. Και το ξημέρωμα τι μας επιφυλάσσει;

Θρίαμβος του ΣΥΡΙΖΑ και του Τσίπρα, βαριά ήττα για τον Σαμαρά. Τρίτη η Χρυσή Αυγή (=το αφήνω ασχολίαστο γιατί θα πάρει η μπάλα πολλούς) τέταρτο το Ποτάμι και στο τέλος να αχνοφαίνεται το (=διαλυμμένο) ΠΑΣΟΚ. Επτακομματική Βουλή λένε. Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ (=θα πάρει υπουργείο ο κ.Καμμένος, που από δεξιός που ήταν και αν δεν έφαγε (λεφτά) ξαφνικά γίνεται ένα και κυβερνάει με τους αριστερούς. Πάλι ΕΜΕΙΣ θα την πληρώσουμε. Εμείς και κανένας άλλος. Ακόμα είναι αρχή. Περιμένουμε να δούμε τι θα κάνει η νέα κυβέρνηση. Τους βάλαμε το πιστόλι στο κρόταφο και είναι υποχρεωμένοι να τηρήσουν όσα υποσχέθηκαν. Αλλιώς κάτι μου λέει πως σε 6 μήνες θα χουμε και πάλι εκλογές.

Ελπίζω να με διαψεύσει η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα και να κάνει όντως όσα περισσότερα από αυτά που υποσχέθηκε. Ελπίζω να μην γίνει ότι έγινε και με το ΠΑΣΟΚ, στις τελευταίες εκλογές, που παρά την μεγάλη νίκη επί της ΝΔ, δεν τήρησε όσα υποσχέθηκε και καταλήξαμε εκεί που καταλήξαμε. Και με ένα ΠΑΣΟΚ που προσπαθεί να μαζέψει τα ασυμμάζευτα. Ελπίζω να μην έχουμε χειρότερη κατάληξη με την κυβέρνηση του κ.Τσίπρα. ΕΜΕΙΣ ο λαός, την κάναμε την αλλαγή, σας αφήνουμε να κυβερνήσετε να δούμε κι εσάς. Κάντε αυτό που είναι να κάνετε αλλιώς μαζέψτε τα. Ελπίζω να μην υπάρξουν άλλες εκλογές, πριν τελειώσετε την τετραετία σας σαν κόμμα γιατί αν υπάρξουν, η ΕΛΠΙΔΑ ΔΕΝ ΗΛΘΕ(=που τάζατε).  

Ο Ιανουάριος μας αφήνει, και οι υπόλοιποι μήνες να μην είναι σαν κι αυτόν!!!

__________________________________________________________ 

Το blog αποτελεί μια ερασιτεχνική προσπάθεια όπου εκφέρεται καθαρά η προσωπική μου άποψη. Επιτρέπεται η χρήση και η αναδημοσίευση άρθρων και φωτογραφιών του blog, με σαφή αναφορά στην αρχική πηγή τους. Ότι δημοσιεύετε σ΄αυτή τη σελίδα είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog Οι Δικές μου Στιγμές Copyright © 2010 XP All rights reserved

Book Review: Ο Εκατοντάχρονος - Γιούνας Γιούνασον

Είναι από τα βιβλία που έγιναν best seller, πήρε εξαιρετικές κριτικές και μεταφέρεται και στην οθόνη. Ο λόγος για τον "Εκατοντάχρονο που πήδηξε από το παράθυρο και εξαφανίστηκε" του Γιούνας Γιούνασον. Το εκδοτικό φαινόμενο, είναι μια σάτιρα, ένα ταξίδι στο χρόνο ενός ηλικιωμένου που αποφασίζει στα 100α γενέθλια του να ζήσει μια ακόμα περιπέτεια. Ένα βιβλίο που καθυστέρησε να έρθει στα χέρια μου και αποτελεί ένα ακόμη στη συλλογή μου.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΒΙΒΛΙΟΥ:

α)Συγγραφέας: Γιούνας Γιούνασον 
β)Τίτλος: Ο Εκατοντάχρονος που πήδηξε από το παράθυρο και εξαφανίστηκε 
γ)Έτος έκδοσης: 2013 
δ)Έκδοση: Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ

Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ: Το διάβασα γιατί ήθελα πολύ. Ένα παραπάνω για τις κριτικές που έλαβε, αφού πάντα πριν διαβάσω ένα βιβλίο ακούω τις κριτικές για αυτό. Εκτός κι αν πρόκειται για βιβλίο αγαπημένου μου συγγραφέα, όπου εκεί δεν διαβάζω και δεν ακούω τις κριτικές. Τα γούστα όμως του καθενός πάντα διαφέρουν. Ένα βιβλίο όπως αυτό, του Εκατοντάχρονου, που παρά το γεγονός ότι έλαβε τόσο θετικές κριτικές, τόση διαφήμιση για μένα ήταν μια απογοήτευση. Εκτός του ότι ήταν ογκώδες το βιβλίο, με κούρασαν όχι τόσο οι πολλές συμπτώσεις στη ζωή του Εκατοντάχρονου, όσο τα ιστορικά γεγονότα και η ανάλυση αυτών. Σαφώς και δεν ήταν από τα βιβλία που διάβασα μονορούφι - έκανα 5 μέρες να το ολοκληρώσω. Παρόλα αυτά η ιστορία της παρέας του Εκατοντάχρονου, μου άρεσε και αν επικεντρωνόνταν γύρω από αυτήν, η πλοκή θα ήταν καλύτερη. Υπήρχαν αστεία περιστατικά, χιούμορ και σάτιρα, ήταν έξυπνη η όλη υπόθεση ωστόσο υπήρχαν αρκετά σημεία που κουράστηκα ή για να το πω αλλιώς ψιλοβαρέθηκα. Είναι ένα βιβλίο για καλή συντροφιά και δεν θα χάσετε το χρόνο σας, αν το διαβάσετε. Αλλά τελικώς πολύς λόγος για τι τίποτα.

Πλοκή: Ένας εκατοντάχρονος στα χνάρια του Φόρεστ Γκαμπ -εάν ο Γκαμπ ήταν ειδικός στα εκρηκτικά και τιμούσε υπέρ το δέον τη βότκα- αποφασίζει ότι ποτέ δεν είναι αργά για να κάνεις μια καινούργια αρχή… Μέσα στην ησυχία της κάμαράς του, στο γηροκομείο, ο Άλαν Κάρλσον περιμένει ένα πάρτι που εύχεται να μην άρχιζε ποτέ. Πρόκειται για το πάρτι των εκατοστών γενεθλίων του. Ο δήμαρχος και οι δημοτικοί σύμβουλοι θα είναι παρόντες. Οι δημοσιογράφοι από τα τοπικά μέσα ενημέρωσης θα είναι επίσης παρόντες. Ο Άλαν, όμως, αποφασίζει να είναι απών. Έτσι, βάζει τις παντόφλες του και το σκάει από το παράθυρο. Έχοντας κάνει τη μεγάλη έξοδο, θα ζήσει μιαν απίθανη περιπέτεια η οποία θα τον φέρει αντιμέτωπο με διάφορους εγκληματίες, μια βαλίτσα γεμάτη μετρητά, κάμποσους ανίκανους αστυνομικούς και έναν ελέφαντα. Για οποιονδήποτε άλλο, αυτή η περιπέτεια θα ήταν μοναδική. Όχι όμως για τον Άλαν, που έχει ένα συγκλονιστικό παρελθόν, αφού έχει μοιραστεί γεύματα - και πολλά περισσότερα- με τον Στάλιν, τον Τσόρτσιλ, τον Μάο, τον Φράνκο, τον Τρούμαν και τον Ντε Γκολ, έχοντας διαδραματίσει ένα ρόλο-κλειδί σε μερικές από τις κορυφαίες στιγμές του 20ού αιώνα. 

Ένα ξεκαρδιστικά αστείο και βαθύτατα ανθρώπινο μυθιστόρημα για το ταπεινό μεγαλείο της κάθε μέρας και την ομορφιά τού να ζεις με πάθος ακόμα και όταν ο κόσμος πάει να σε πείσει ότι όλα είναι απελπιστικά άσχημα.

3 στα 5

Το επόμενο βιβλίο που θα διαβάσω είναι ....

Δείτε την κριτική μου και στις Εκδόσεις Ψυχογιός εδώ.

* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε βιβλία που έχω διαβάσει

Καλωσόρισες Νέε Χρόνε 2015

Ας είναι το Νέο Έτος γεμάτο με κρυστάλλινες στιγμές γεμάτες υγεία, ευτυχία, ειρήνη, αγάπη και χαμογέλα. Χρόνια Πολλά. Καλή χρονιά!!! Το 2015 εύχομαι να γράψετε όλοι την δική σας "ιστορία" με το "περιεχόμενο" που εσείς επιθυμείτε και το τέλος που όλοι ελπίζεται! Ένα βιβλίο που περιέχει 12 κεφάλαια ,365 σελίδες και τους δικούς σας καθημερινούς ήρωες. Η πρώτη σελίδα ξεκινά σήμερα...και κάπως έτσι ξεκινάει η νέα στήλη μου, η οποία θα ανεβαίνει στο τέλος της εβδομάδας ή και του μήνα, αναλόγως τα κέφια μου.