(Λίγα λόγια...ένα μικρό αφιέρωμα για μια πόλη, την πόλη μου) ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ: Η πόλη μας ένα σταυροδρόμι...Ο ανοιχτός ορίζοντας. Ένας καφές στο λιμάνι....Διαφορετικοί άνθρωποι....Κοινές αναμνήσεις...Το ραντεβού στο Φάρο....Οι γονείς κάθονται....Τα παιδιά παίζουν....Οι φοιτητές συζητάνε.....
10 χρόνια πριν, εκεί γύρω στα 14, η αγάπη μου για τη μουσική, με έκανε να ασχοληθώ έστω και ερασιτεχνικά με το μπουζούκι. Δεν ήθελα και πολύ για να πείσω τους δικούς μου, που δεν τους φάνηκε και παράξενο σε αντίθεση με κάποιους άλλους. Τον δάσκαλο τον είχα βρει εύκολα. Οικογενειακός φίλος. Η πρώτη επαφή με το μπουζούκι ήρθε λίγες εβδομάδες μετά, με την επίσκεψη στο Ωδείο της πόλης μου. Ο δάσκαλος μου μού είχε παραγγείλει ήδη το μπουζούκι και την επομένη θα το είχα στα χέρια μου. Η πρώτη μέρα στο Ωδείο ήταν κάπως για μένα. Φυσικά οι υπόλοιποι που μάθαιναν το συγκεκριμένο μουσικό όργανο ήταν αγόρια και όπως ήταν φυσικό τους ήταν παράξενο που μια κοπέλα θέλει να μάθει μπουζούκι. Δεν βλέπεις και εύκολα κορίτσια να παίζουν με μπουζούκι. Βέβαια ευτυχώς για μένα τα μαθήματα θα γίνονταν σπίτι μου. Η πρώτη μέρα ήταν απλά θεωρία στο Ωδείο. Για 2 σχεδόν χρόνια το μπουζούκι ήταν η κύρια δραστηριότητα για μένα, μιας που έπρεπε να αποφασίσω για το ποια δραστηριότητα, έστω και για δύο χρόνια, έπρεπε να εγκαταλείψω. Την ενασχόληση μου με τους παραδοσιακούς χορούς ή αυτή με το μπουζούκι. Φυσικά και το δεύτερο για μένα ήταν αυτό που ήθελα να κάνω.
10 χρόνια μετά και πλέον μπορώ να πω πως συνεχίζω, όχι βέβαια με το ίδιο πάθος, την ενασχόληση μου με το μπουζούκι. Ευκαιρία λοιπόν να μοιραστώ ότι έχω μάθει. Πολλές από αυτές δεν είναι γραμμένες σε πεντάγραμμο ωστόσο σκοπεύω να μοιραστώ αρκετές παρτιτούρες τραγουδιών που έμαθα να παίζω και συνεχίζω. Από εδώ μέσα παρουσιάζω λοιπόν, τις «Παρτιτούρες για Μπουζούκι». Οι «Παρτιτούρες για Μπουζούκι» πρόκειται για ένα μουσικό τετράδιο μέσα από το οποίο θα παρουσιάζω τις δικές μου σημειώσεις, παρτιτούρες, που μου δόθηκαν από τον καθηγητή που ήταν υπεύθυνος για την εκμάθηση μου στο μουσικό όργανο, το μπουζούκι. Τραγούδια που αγαπήσαμε μέσα από παρτιτούρες, μόνο για μπουζούκι (τετράχορδο), τις οποίες και μοιράζομαι.
10 Αυγούστου σήμερα....βροχή αστεριών. Η νύχτα των Πεφταστεριών, η βροχή των Περσείδων, η νύχτα του Σαν Λορέντζο ή όπως αλλιώς θέλετε. Η νύχτα που σύμφωνα με την παράδοση πέφτουν τ' αστέρια και οι ευχές γίνονται πραγματικότητα. Κάντε μια ευχή για να βγει αληθινή.
Η νέα ταινία του Aaron Eckhart, I.Frankestain, βγήκε στους κινηματογράφους, τον Ιανουάριο του 2014. Οι θαυμαστές του ηθοποιού περίμεναν με ανυπομονησία την επιστροφή του, ωστόσο η απογοήτευση τους ήταν μεγάλη. Η δική μου όμως...;
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ
Ταινία: I.Frankestain
Σκηνοθεσία: Stuart Beattie
Πρωταγωνιστούν: Aaron Eckhart, Yvonne Strahovski, Miranda Otto, Bill Nighy,Jai Courtney
Είδος Ταινίας: Ταινία Δράσης/ Επιστημονικής Φαντασίας
Έτος Παραγωγής: 2014
Διάρκεια: 92΄
ΥΠΟΘΕΣΗ: Ο Άνταμ Φρανκεστάιν δεν είναι άλλος από το τέρας του διαβόητου επιστήμονα, που πλέον έχει πάρει το επίθετο του. Η μοίρα του θα τον φέρει σε μια αρχαία πόλη, διαμέσου του πολέμου ανάμεσα σε δύο αθάνατες φυλές.
Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ: Είδα την ταινία, περισσότερο για τον πρωταγωνιστή του, παρά για την πλοκή του, που από την αρχή δεν μου κέντρισε το ενδιαφέρον. Μια συρραφή από διαφορετικά φιλμ, με λυκάνθρωπους και δαίμονες, και στη μέση, για πρωταγωνιστή, το δημιούργημα του Βίκτορ Φρανκεστάιν. Παρά τα εντυπωσιακά εφέ η ταινία δεν πρόσφερε κάτι παραπάνω. Βαρετή σε πολλά σημεία, όπου πολλές φορές δεν καταλάβαινα τι γινόταν. Μεγάλη αποτυχία της ταινίας, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και εκτός.
ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΗ ΔΩ: Αν δεν θες να χάσεις την ώρα σου, μην κάνεις τον κόπο.
