Movie Review: 12 χρόνια σκλάβος (12 years a slave)

Παρά τα τρία Όσκαρ που κέρδισε, ήταν η καλύτερη ταινία της χρονιάς κι όχι μόνο για μένα. Το "12 χρόνια σκλάβος" κέρδισε το Όσκαρ καλύτερης ταινίας και για πρώτη φορά το Χόλυγουντ απονέμει την υψίστη τιμή, στη δουλειά ενός μαύρου σκηνοθέτη.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ

Ταινία: 12 χρόνια σκλάβος (12 years a slave) 

Σκηνοθεσία: Steve McQueen 

Πρωταγωνιστούν: Brad Pitt, Michael Fassbender, Chiwetel Ejiofor, Paul Giamatti,Alfre Woodard 

Είδος Ταινίας: Ταινία Δραματική/Επιστημονικής Φαντασίας 

Έτος Παραγωγής: 2013 

Διάρκεια: 134΄

ΥΠΟΘΕΣΗ: Στο προ-εμφυλιακό τοπίο των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, ο Νεοϋορκέζος Σόλομον Νόρθαπ (Τσιούιτελ Ιτζίοφορ) ζει ως ελεύθερος Αμερικανός πολίτης. Παρότι καλλιεργημένος οικογενειάρχης και ταλαντούχος μουσικός ο Σόλομον έχει ένα σημαντικό μειονέκτημα – το χρώμα του δέρματός του δεν είναι συμβατό με εκείνο της καθεστηκυίας τάξης! Λόγω αυτού λοιπόν, η μοίρα του επιφυλάσσει μια αρκετά απρόβλεπτη έκπληξη. Ο Νόρθαπ απάγεται και πωλείται ως σκλάβος στον οπισθοδρομικό Νότο, αντιμετωπίζοντας τη βιαιότητα μιας πολωμένης κοινωνίας. Μιας κοινωνίας που παρουσιάζεται προσωποποιημένη μέσα από τα μάτια ενός σκληρού, δυνάστη σωματέμπορου, τον οποίον υποδύεται ο Μάικλ Φασμπέντερ. Διατηρώντας την πίστη του στην ανθρωπιά και στην εγγενή καλοσύνη του κόσμου, ο Σόλομον δεν χάνει ποτέ την ελπίδα και το κουράγιο του για δικαιοσύνη – και παρόλο που η μοίρα του μοιάζει απόλυτα καταδικασμένη, ο ίδιος κοιμάται και ξυπνά αναζητώντας το άρωμα της χαμένης ελευθερίας. Μέσα από την ευτυχή συγκυρία της γνωριμίας του με έναν φιλάνθρωπο Καναδό (Μπραντ Πιτ), ρεφορμιστή και πολέμιο της θανατικής καταδίκης, καταφέρνει όχι μόνο να επιζήσει μέσα σ’ αυτή τη δωδεκαετή κόλαση, αλλά να βγει αλώβητος από την απίστευτη αυτή δοκιμασία, διατηρώντας, στο ακέραιο, το ήθος και την αξιοπρέπειά του.

Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ: Συνήθως οι ταινίες που κερδίζουν Όσκαρ, δεν με εντυπωσιάζουν. Πάντα όμως υπάρχουν εξαιρέσεις. Μετά τις "Υπηρέτριες", τους "Απόγονους και τον "Django ο Τιμωρός", αυτή τη φορά ήταν το "12 χρόνια σκλάβος". Καταπληκτική ταινία, εξαιρετικό σενάριο με θέμα τη δουλεία, εξαιρετικές ερμηνείες, αρκετά καλή σκηνοθεσία, με ρεαλιστικές τις σκηνές "μαστιγώματος" και όχι μόνο και με ένταση μέχρι τέλους. Πιστή μεταφορά του βιβλίου, χωρίς να ξεφεύγει. Έναν Brad Pitt, διαφορετικό από αυτόν που τον έχουμε συνηθίσει. 

ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΗ ΔΩ: Πρέπει να τη δεις.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 8/10

ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ ΕΔΩ.

_______________________________________________________________

* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε ταινίες που έχω παρακολουθήσει

10+1 λόγοι για να παίξετε τένις

Το τένις θεωρούνταν το «άθλημα των ελίτ» ωστόσο τα τελευταία χρόνια έχει κερδίσει πολλούς φίλους. Άλλωστε είναι ένα άθλημα που συνδυάζει την διασκέδαση με την άσκηση και συμβάλλει θετικά στη φυσική, ψυχονοητική αλλά και στη συναισθηματική εξέλιξη του ατόμου, καθώς προσφέρει πολλά οφέλη που προέρχονται από τη φύση και τις μορφές του παιχνιδιού. Για ποιο λόγο να αρχίσετε και εσείς να παίξετε τένις;

1.  Οι άνθρωποι που ασχολούνται με το τένις πολλές ώρες την εβδομάδα μειώνουν στο μισό τον κίνδυνο θανάτου από οποιαδήποτε αιτία.
2. Το τένις καίει περισσότερες θερμίδες από ό, τι άλλα αθλήματα όπως το αερόμπικ, η ποδηλασία, σύμφωνα με μελέτες
3.  Η αερόβια άσκηση και η καύση λίπους έχουν ως αποτέλεσμα τη βελτίωση της καρδιαγγειακής φυσικής κατάστασης σας και τη διατήρηση σας σε υψηλότερα επίπεδα ενέργειας.
4.  Γυμνάζει όλο σώμα. Δυναμώνουν οι μύες των ποδιών (π.χ. τετρακέφαλος, γλουτιαίοι, προσαγωγοί) και του κορμού (π.χ. κοιλιακοί, πλάγιοι, ραχιαίοι), καθώς και τα πόδια.
5. Συντελεί στην ενδυνάμωση των οστών, γι’ αυτό και ενδείκνυται ακόμα και για ανθρώπους με οστεοπόρωση. Βοηθά και στην πρόληψη της οστεοπόρωσης.
6.  Μαθαίνουμε να αξιοποιούμε τα αντανακλαστικά μας
7. Για ψυχολογικούς λόγους, ενδείκνυται για άτομα στρεσαρισμένα. Ιδανική ευκαιρία να απαλλαγούμε από την ένταση της ημέρας
8. Να ελέγχεται αποτελεσματικά το άγχος, διότι η σωματική, ψυχική και συναισθηματική πίεση του τένις θα σας αναγκάσει να αυξήσετε την ικανότητά σας για την αντιμετώπιση του άγχους
9. Ευ αγωνίζεσαι μιας και το τένις μας διδάσκει να ανταγωνιζόμαστε ισότιμα με τους αντιπάλους
10. Για να διασκεδάσετε – γιατί τα υγιή συναισθήματα της απόλαυσης, της ανταγωνιστικότητας και τη σωματική πρόκληση είναι εγγενείς στον αθλητισμό
11. Γιατί μέσα από αυτό θα αναπτύξω άλλες πτυχές του εαυτού μου, θα κάνω γνωριμίες αλλά και να αισθάνομαι καλά με τον εαυτό μου. Επιπλέον μπορώ να δείξω σε άλλους πόσο καλός είμαι στα σπορ.

Γιατί το τένις είναι ένα παιχνίδι για όλους, ένα παιχνίδι στο

οποίο μπορούν να προσαρμοστούν και να παίξουν ανταγωνιστικά ή μόνο για 

διασκέδαση άτομα κάθε ηλικίας και επιπέδου

Movie Review: Endless Love

Χιλιοπαιγμένο σενάριο που ωστόσο πάντα κερδίζει θετικές κριτικές και πολλούς φίλους, για την ακρίβεια φίλες. Μια ρομαντική ταινία που κέρδισε το κοινό, από την πρώτη του προβολή.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΤΑΙΝΙΑΣ
Ταινία: Endless Love

Σκηνοθεσία: Shana Feste

Πρωταγωνιστούν: Gabriella Wilde, Alex Pettyfer, Bruce Greenwood,Joely Richardson, Robert Patrick

Είδος Ταινίας: Ταινία Ρομαντική/Δραματική

Έτος Παραγωγής: 2014

Διάρκεια: 104

ΥΠΟΘΕΣΗ: Δύο νεαρά παιδιά, η Τζέιντ κι ο Ντέιβιντ, ερωτεύονται. Το πάθος τους όμως θα βρει αντίθετους του γονείς της κοπέλας, που προσπαθούν να τους κρατήσουν μακριά. Αυτό θα φέρει άσχημα αποτελέσματα και στη συνέχεια την εμμονή και την τραγωδία.

Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ: Αν και δεν είμαι φαν ρομαντικών ταινιών και αποφεύγω να τις βλέπω, πραγματικά όταν κάθομαι να δω κάποια, πέφτω πάντα έξω. Λίγο πολύ η υπόθεση είναι χιλιοπαιγμένη. Ένα ζευγάρι που ενάντια σε στερεότυπα, συντηρητισμό και εμπόδια, προσπαθεί να μείνει μαζί μέχρι το τέλος. Ωραία υπόθεση, ωραίες ερμηνείες που σου βγάζουν συναίσθημα. Με λίγα λόγια η ιδανική ρομαντική ταινία που μπορείτε να δείτε.

ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΗ ΔΩ: Αν σου αρέσει να βλέπεις τέτοιου είδους ταινίες, πραγματικά Μην το χάσεις. Αξίζει. 

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 7/10

ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ ΕΔΩ.

_______________________________________________________________________

* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε ταινίες που έχω παρακολουθήσει

Movie Review: Η Τριλογία της Απόκλισης: Οι Διαφορετικοί (Divergent)

Με τις ευλογίες του «Hunger Games» το πρώτο μέρος της «Τριλογίας της Απόκλισης» έρχεται ως η αποθέωση του girl power, τουλάχιστον όσο το σενάριο μένει κολλημένο πάνω στην «πόρωση» με το όνομα Shailene Woodley. Η ταινία μας μεταφέρει σε ένα μέλλον όπου οι άνθρωποι χωρίζονται βάσει προσωπικότητας σε φατρίες, αποκλειστικά αφιερωμένες στην καλλιέργεια μιας συγκεκριμένης αρετής. Η πρωταγωνίστρια της ιστορίας, όμως, συνειδητοποιεί ότι είναι η εξαίρεση στον κανόνα και ανήκει σε παραπάνω από μία φατρίες. Για να επιβιώσει, θα πρέπει να κρύψει τη φύση της.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ

Ταινία: Η Τριλογία της Απόκλισης: Οι Διαφορετικοί (Divergent)

Σκηνοθεσία: Neil Burger

Πρωταγωνιστούν: Kate Winslet, Shailene Woodley, Theo James, Ashley Judd,Maggie Q, Μiles Teller 

Είδος Ταινίας: Ταινία Δράσης/Επιστημονικής Φαντασίας/Περιπέτειας 

Έτος Παραγωγής: 2014 
Διάρκεια: 139΄

ΥΠΟΘΕΣΗ: Μακρινό μέλλον και η κοινωνία είναι χωρισμένη σε πέντε φατρίες. Η Τρις Πράιορ γνωρίζει πως αποτελεί μια ξεχωριστή, «αποκλίνουσα» περίπτωση, η οποία δεν μπορεί να κατηγοριοποιηθεί σε καμία από τις γνωστές φατρίες, βάση της ήδη υπάρχουσας ταξινόμησης. Αποτελεί μια «Απόκλιση». Ωστόσο, όταν η Τρις ανακαλύπτει μια καλά κρυμμένη συνωμοσία η οποία φέρνει στη φόρα ένα σχέδιο εξόντωσης όλων των «διαφορετικών», θα προσπαθήσει με όλη της τη δύναμη να ανακαλύψει οπωσδήποτε τι είναι αυτό που καθιστά τις «αποκλίσεις» τόσο επικίνδυνες, πριν να είναι πολύ αργά για το «είδος» της.

Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ: Ένα ακόμη βιβλίο και μάλιστα best seller, μεταφέρεται στην οθόνη. Αρκετή δράση, αγωνία, υπέροχο καστ με καλές ερμηνείες, καλοστημένη σκηνοθετικά, καλογυρισμένη, γεμάτη περιπέτεια και ερωτισμό συνθέτουν το πρώτο μέρος της τριλογίας "Οι Διαφορετικοί". Κινείται στα πρότυπα του Hunger Games (Αγώνες Πείνας) χωρίς ωστόσο να υπάρχουν ομοιότητες μεταξύ τους. Ίσως το μόνο κοινό των δυο ταινιών, οι νεαρές πρωταγωνίστριες Shailene Woodley & Jennifer Lorence.

ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΗ ΔΩ: Ναι. Ειδικά αν είσαι λάτρης ταινίες τριλογιών και θες να κολλήσεις.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 7/10

ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ ΕΔΩ.

___________________________________________________________

* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε ταινίες που έχω παρακολουθήσει

TRAVEL STORY: Ρόδος – Το νησί των Ιπποτών

Ένα από τα ωραιότερα και μεγαλύτερα νησιά της Ελλάδος αλλά και ένας από τους δημοφιλέστερους τουριστικούς προορισμούς διεθνώς εδώ και χρόνια αδιαμφισβήτητα είναι αυτό της Ρόδου ή αλλιώς το νησί των Ιπποτών. Μετά από ένα χρόνο παραμονής μου στο νησί αυτό αλλά και για ολιγοήμερες διακοπές που πηγαίνω όταν μπορώ – για να δώ και τους συγγενείς μου, μπορώ να πω πώς, πλέον, μπορώ να περιγράψω το νησί και τις ομορφιές τους και να σας το γνωρίσω από κοντά. Και για όσους δεν την έχουν επισκεφτεί ελπίζω να σας κάνω να την επισκεφτείτε πολύ σύντομα και να δείτε από κοντά αυτές τις ομορφιές.

Ξεκινάμε μια βόλτα από την Παλιά Πόλη και στα ιδιαίτερα μεσαιωνικά σοκάκια της, όπου μπορεί να βρει κανείς ότι θελήσει. Από καταστήματα μέχρι και μικρά μαγαζάκια, γρήγορο φαγητό αλλά και διασκέδαση. Έξω από την Παλιά Πόλη, τώρα, κάντε μια βόλτα προς το λιμάνι, στο Μανδράκι. Κάπου εκεί θα δείτε και 2 χάλκινα ελάφια – λέγεται ότι σε κείνο το σημείο βρισκόταν ο Κολοσσός της Ρόδου – και από πίσω ακριβώς φαίνονται οι μύλοι.

Γραφικές παραλίες αλλά και χωριουδάκια, καταπράσινες ρεματιές, το Φαληράκι και η περίφημη κοιλάδα των πεταλούδων, τα ιαματικά λουτρά της Καλλιθέας, το Ενυδρείο , η Ακρόπολη της Ρόδου, η Παναγιά Τσαμπίκα, το κάστρο της Λίνδου και το κάστρο των Ιπποτών όπου βρίσκεται το Παλάτι των Μεγάλων Μάγιστρων από μόνα τους σε κάνουν να ερωτευτείς τη Ρόδο. 

Κάστρο της Λίνδου

Κάστρο της Λίδνου

ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ/ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ

Μέσα στην Παλιά Πόλη βρίσκονται όπως προανέφερα αρκετά μέρη για να διασκεδάσεις. Το συντριβάνι στο κέντρο γίνεται σημείο συνάντησης. Εκεί ακριβώς βρίσκεται το Soho, πολύ γνωστό club με ξένη και ελληνική μουσική στο οποίο σχεδόν κάθε βράδυ γίνεται πανικός. Κάνοντας μια βόλτα κάπου στα σοκάκια θα βρεί ο καθένας ότι θελήσει. Ακόμα και latin να χορέψεις στο Todo. Το latin bar σε παρασέρνει στους ρυθμούς της salsa και οι επαγγελματίες χορευτές κλέβουν την παράσταση.

Αν σας αρέσει πάλι και θέλετε να ακούσετε μόνο ελληνική μουσική, προτιμήστε τον Κούκο, στον πεζόδρομο της Μανδηλαρά. Ένας παραδοσιακός καφενές-μεζεδοπωλείο με παρεΐστικο κλίμα και μόνο ελληνική μουσική. Αν πάλι θέλει κάποιος μπουζούκια στην Ιαλυσό θα βρείτε το Arena και λίγο παραδίπλα το Astra.

Για κάτι εναλλακτικό είναι το Cavo Tango, όπου θυμίζει Κυκλάδες με την ξεχωριστή διακόσμηση του, την πέτρα, το λευκό, το γαλάζιο να κυριαρχούν και ένα μικρό συντριβανάκι με ψάρια. Πραγματικά ένας χώρος διαφορετικός, όπου έφυγα με τις καλύτερες εντυπώσεις.

Για το φαγητό υπάρχουν στο Μανδράκι, τα λεγόμενα «100 μαγαζιά», μικρά μαγαζιά με διάφορα γρήγορα φαγητά. Πίτσες/κρέπες/σάντουιτς και ότι άλλο τραβάει η όρεξη σου. Βέβαια αν θες κάτι σε γλυκό ή και παγωτό το καλύτερο ζαχαροπλαστείο στη Ρόδο έχει όνομα ΣΤΑΝΗ. Για κάτι διαφορετικό και συνάμα κρητικό είναι η «Αστερούσια» με κρητικές νοστιμιές στο πιάτο, ρακί αλλά και κρασί και κρητική μουσική.  

Όσο για τον καφέ σου, αν έχεις παιδιά το ΑΚΤΑΙΟΝ στο Μανδράκι είναι ιδανικό. (Εκεί παρών κάθε μέρα, όταν και έζησα ένα χρόνο στο νησί). Οι γονείς πίνουν τον καφέ με θέα το λιμάνι και τα παιδιά να παίζουν στο λούνα παρκ.  Εκτός από το ΑΚΤΑΙΟΝ υπάρχουν πολλές καφετέριες στο νησί και εδικά στην γύρω περιοχή αλλά και μέσα στην Παλιά Πόλη. Πλέον το σημείο συνάντησης πολλών, ανεξαρτήτως ηλικίας, είναι η καφετέρια του Γιώργου Γιαννιά, που βρίσκεται κοντά στο παλιό λιμάνι. Ο λόγος για το OPUS Inner Pleasure.

ΑΓΟΡΕΣ

Για τις αγορές σας στη Ρόδο υπάρχουν πολλά καταστήματα όπου μπορεί κανείς να αγοράσει από ρούχα και παπούτσια μέχρι και πράγματα για την παραλία. Υπάρχουν και πολλά καταστήματα αναμνηστικών, με τουριστικά είδη. Ένα από τα πολλά είναι και το μαγαζάκι μας.

ΤΟΠΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ

Η Ρόδος έχει το δικό της πολύ καλό κρασί αλλά και τη δική της σούμα – ένα είδος ούζου με σταφύλι. Επιπλέον έχει και το δικό της λικέρ, το περίφημο Cordiadolino. Εκτός από τα ποτά στην Ρόδο υπάρχει και ένα γλύκισμα το οποίο προσφέρεται στους γάμους και στα βαφτίσια. Το πεντανόστιμο παραδοσιακό γλυκό από μέλι και σουσάμι. Το μελεκούνι. Ένα είδος παστελιού.

Ένας μαγικός & καλοκαιρινός προορισμός σας περιμένει να τον ξεναγήσετε. Κι αν τυχόν βρεθείτε στο νησί για πολλές μέρες, κρατήστε μια μέρα για μια επίσκεψη στο πανέμορφο γραφικό νησί της Σύμη αλλά και στον Πανορμίτη (=> το ταξίδι συνεχίζεται).

__________________________________________________________ 

Το blog αποτελεί μια ερασιτεχνική προσπάθεια όπου εκφέρεται καθαρά η προσωπική μου άποψη. Επιτρέπεται η χρήση και η αναδημοσίευση άρθρων και φωτογραφιών του blog, με σαφή αναφορά στην αρχική πηγή τους. Ότι δημοσιεύετε σ΄αυτή τη σελίδα είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog Οι Δικές μου Στιγμές Copyright © 2010 XP All rights reserved

Book Review: Το Σπίτι των Σκιών - Χρυσηίδα Δημουλίδου

Από τη μέρα της κυκλοφορίας του, ήθελα να το αποκτήσω και να το έχω στην βιβλιοθήκη μου. Για πολλούς λόγους άργησε να έρθει στην κατοχή μου. Μέχρι πριν λίγες μέρες όπου και μου το έκαναν δώρο γενεθλίων. Ναι η αλήθεια είναι πως όταν με ρώτησαν τι θα ήθελα για δώρο γενεθλίων είπα το βιβλίο το συγκεκριμένο. Άλλωστε είναι λίγο πολύ γνωστό στο οικείο περιβάλλον μου πως είμαι λάτρης με αυτού του είδους βιβλία και πόσων μάλλον με την συγγραφέα Χρυσηίδα Δημουλίδου(από τις αγαπημένες μου). Η αίσθηση του να κρατάς ένα καινούριο βιβλίο και πόσο μάλλον που θα σου ανήκει και θα βρίσκεται στη βιβλιοθήκη σου είναι διαφορετική αλλά και μοναδική. "Ναι. Ένα ακόμη βιβλίο στη συλλογή μου".

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΒΙΒΛΙΟΥ:

α)Συγγραφέας: Χρυσηίδα Δημουλίδου 
β)Τίτλος: Το Σπίτι των Σκιών 

γ)Έτος έκδοσης: 2013 
δ)Έκδοση: Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ

Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ: Ένα εξώφυλλο που πραγματικά σε μαγνητίζει και ταυτόχρονα μπορεί και να σε τρομάζει. Μέσα σε 4 μέρες τα συναισθήματα που σου βγάζει το βιβλίο: από την χαρά-αγάπη στο μίσος, από τον τρόμο στον φόβο και από τη συγκίνηση στην λύτρωση. Ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα με πολύ ωραία πλοκή, με εναλλαγές συναισθημάτων και ανατροπές και αγωνία μέχρι το τέλος. Εξαιρετικές εναλλαγές και στον χρόνο. Μοναδική η αναπαράσταση των γεγονότων του ελληνο-ιταλικού πολέμου που σε πάει αρκετά χρόνια πίσω και σε κάνει σαν τα ζεις σαν να ήσουν εκεί. Τέλος, οι ορισμένες διάσπαρτες φράσεις στο βιβλίο όπου περνάει κοινωνικά, πολιτικά και άλλου είδους μηνύματα. Ένα εξαιρετικό βιβλίο.

Πλοκή: Αθήνα, Πρωτοχρονιά του 1938. Μέσα στη μεγάλη σάλα χορού, ένας κεραυνοβόλος έρωτας ανάβει πυρκαγιά στις καρδιές της δεκαοχτάχρονης μαθήτριας Ειρήνης και του Κωνσταντίνου, μοναδικού γόνου της πάμπλουτης οικογένειας Μποτέλη. Ενάντια σε όλα τα εμπόδια που δεν τους θέλουν μαζί, οι δύο νέοι ετοιμάζονται να παντρευτούν. Όμως την ημέρα του γάμου τους, ένα φρικτό γεγονός ανατρέπει τα πάντα και η Ειρήνη, καταρρέοντας ψυχολογικά, λίγους μήνες πριν ξεσπάσει ο Ελληνοϊταλικός πόλεμος, φυγαδεύεται στον Καναδά, αφήνοντας πίσω της τον έρωτα και τα όνειρά της να γίνουν στάχτη και φωτιά, όπως και η γη της πατρίδας της. Σχεδόν εξήντα χρόνια αργότερα, η Ελεονόρα Ντάγκλας, μια πλούσια Αμερικανίδα με ελληνικές ρίζες, έρχεται διακοπές στην Ελλάδα προσπαθώντας να ξεπεράσει ένα προσωπικό δράμα. Μια καινούργια γνωριμία θα την πείσει να μείνει στην Αθήνα. Ψάχνοντας για σπίτι, ανακαλύπτει τυχαία μια παλαιά κι εγκαταλειμμένη από χρόνια έπαυλη που τη μαγνητίζει τόσο, ώστε αποφασίζει να την αγοράσει. Καθώς την ανακαινίζει αποκαλύπτεται κάτω από μια παλιά ταπετσαρία η τοιχογραφία ενός νέου ζευγαριού στις αρχές του αιώνα? η κοπέλα της μοιάζει πολύ και η Ελεονόρα το θεωρεί καλό οιωνό. Όμως λίγο καιρό μετά την εγκατάσταση της, αρχίζουν να συμβαίνουν κάποια περίεργα πράγματα, που, ενώ την τρομάζουν, παράλληλα την προκαλούν να ερευνήσει την ταυτότητα του ζευγαριού της τοιχογραφίας, νιώθοντας πως εκεί κρύβεται η απάντηση και ο λόγος που εκείνος τα βράδια περιφέρεται στα δωμάτια διεκδικώντας την...

5 στα 5

* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε βιβλία που έχω διαβάσει