Αν και μετρώ λίγες μέρες άνεργη, μπορώ να πω πώς τα καλά με τη δουλειά που έκανα εδώ και πέντε μήνες, ήταν να έρθω λίγο πιο κοντά στα άτομα τρίτης ηλικίας. Άτομα που ήθελαν ή καλύτερα χρειάζονταν τη βοήθεια και σε πολλές περιπτώσεις γιατί όχι και (υπό)στήριξη. Ένα από αυτά τα άτομα που γνώρισα ήταν και η Μαλαματένια Κακουδάκη, μια γιαγιά που όποτε έμπαινε κανείς στο δωμάτιο της σου ΄λεγε και μια μαντινάδα...έτσι για να πάει καλά η μέρα. Πάντα με το καλό το λόγο. Αρκετές φορές μάλιστα που έβρισκα χρόνο πήγαινα και μιλούσα μαζί της και της έκανα και λίγο παρέα. Όπως είναι φυσικό οι μαντινάδες που μου έλεγε σε κάθε συζήτηση μας ήταν η μία καλύτερη από την άλλη. Εγώ συγκράτησα 4 μαντινάδες και τις παραθέτω...έτσι για μια αφιέρωση!!!
Τα μάτια σου τα έμορφα
Όταν θα με κοιτάζουν
Σε άλλο τόπο ιδανικό
Θαρρώ πως μ΄ανεβάζουν
Μάτια με μάτια παίζουνε
Κι άνθρωπος δεν ενιώθι
Καρδιά μ΄άλλη καρδιά μιλεί
Και γράφει και αναγνώθι
Σ΄αγαπώ κι είναι όνειρο
Δε θέλω να ξυπνήσω
Με την γλυκάδα τ΄όνειρου
Θέλω να ξεψυχήσω
Τα μάτια σου με πιάσανε
Τα φρύδια σου με δέσανε
Μα τα σγουρά σου τα μαλλιά
Φως μου με περιπλέξαν
Δημοσίευση σχολίου