Ο Σεπτέμβριος, είναι ο κατεξοχήν μήνας, που οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, επιστρέφουμε στη δουλειά μας και τα παιδιά στα θρανία. Επιστροφή στη βάση μας ,που λέμε. Πλέον το φθινόπωρο μπήκε (καλό μήνα) και μικροί και μεγάλοι (μαθητές, εκπαιδευτικοί), σε λίγες μέρες επιστρέφουν στα θρανία. Και κάτι τέτοιες στιγμές, αναπολώ τα παιδικά μου χρόνια, που ξυπνούσα από τις εφτά και μισή, να ετοιμαστώ και στις οκτώ να είμαι στο σχολείο.
Να βγει ένα παιδί στο μικρόφωνο, να κάνει την προσευχή, να μπούμε στις τάξεις, να μπει η δασκάλα ή ο δάσκαλος, να της/του πούμε καλημέρα κυρία/κύριε, να μας πει να βγάλουμε το βιβλίο της Γλώσσας (πάντα ήταν το πρώτο μάθημα στο πρόγραμμα - τις περισσότερες φορές) και να αρχίσει το μάθημα. Να μετράμε τα λεπτά για το πρώτο χτύπημα του κουδουνιού για το πρώτο διάλειμμα κ.ο.κ. Ωραίες παλιές στιγμές που τις θυμάμαι ακόμα.
Να βγει ένα παιδί στο μικρόφωνο, να κάνει την προσευχή, να μπούμε στις τάξεις, να μπει η δασκάλα ή ο δάσκαλος, να της/του πούμε καλημέρα κυρία/κύριε, να μας πει να βγάλουμε το βιβλίο της Γλώσσας (πάντα ήταν το πρώτο μάθημα στο πρόγραμμα - τις περισσότερες φορές) και να αρχίσει το μάθημα. Να μετράμε τα λεπτά για το πρώτο χτύπημα του κουδουνιού για το πρώτο διάλειμμα κ.ο.κ. Ωραίες παλιές στιγμές που τις θυμάμαι ακόμα.
Και γυρνάω στο τώρα, να ξυπνάω στις 11(πολλές φορές και 12) και να ετοιμάζω το μεσημεριανό φαγητό. Μιας που πλέον το μοναδικό άτομο που εξακολουθεί να πηγαίνει σχολείο είναι η μαμά μου, με τη διαφορά ότι πάει να παραδώσει μάθημα στους δικούς της μαθητές ,στα δικά της παιδιά που πολλές φορές την αποκαλούν και μαμά.
Καλή σχολική χρονιά με διάθεση ,δύναμη και αισιοδοξία!!!
8 και 5 θυμάμαι έμπαινα από την πόρτα κι άκουγα την προσευχή...ποτέ δεν την προλάβαινα μπας και γλιτώσω να με φωνάξουν να την πω. Τώρα 8 ακριβώς είμαι εκεί λόγω του μικρού μου....Αλλάζουν οι εποχές. Βλέπω περσινή η ανάρτηση σου αλλά επίκαιρη. Καλή σχολική χρονιά σε όλους (μικρούς & μεγάλους)
ΑπάντησηΔιαγραφή