Έπεσε στα χέρια μου πριν λίγο καιρό μια συλλογή από ποιήματα του Τάσου Λειβαδίτη "Νυχτερινός Επισκέπτης", που μέχρι πρότινος δεν τον γνώριζα και πολύ λυπάμαι για αυτό. Έψαξα όμως και βρήκα περισσότερες πληροφορίες για τον ίδιο. Ιδιαίτερη γραφή και όλα τα ποιήματα του το ένα καλύτερο από το άλλο. Μετά από αυτήν την συλλογή βρήκα στη βιβλιοθήκη της πόλης μου ποιήματα του και τα διάβαζα, που η ποίηση δεν είναι και το καλύτερο μου. Ανάμεσα σε αυτά η "Αγαπημένη" από την συλλογή
"Aυτό το αστέρι είναι για όλους μας" που μου έκανε ένα κλικ.
"Aυτό το αστέρι είναι για όλους μας" που μου έκανε ένα κλικ.
Απλά διαβάστε ένα απόσπασμα:
Στην πιο μικρή στιγμή μαζί σου,
έζησα όλη τη ζωή..
Θα ξαναβρεθούμε μια μέρα
και τότε όλα τα βράδια
κι όλα τα τραγούδια θα ΄ναι δικά μας
Θα 'θελα να φωνάξω τ΄ όνομά σου,
αγάπη μου, μ΄ όλη μου τη δύναμη.
Nα το φωνάξω τόσο δυνατά που να μην
ξανακοιμηθεί κανένα όνειρο στον κόσμο
ξανακοιμηθεί κανένα όνειρο στον κόσμο
καμιά ελπίδα πια να μην πεθάνει.
Ναι, αγαπημένη μου, πολύ πριν να σε συναντήσω
εγώ σε περίμενα. Πάντοτε σε περίμενα…
Στην πιο μικρή στιγμή μαζί σου,
έζησα όλη τη ζωή.
Θά 'θελα να φωνάξω το όνομά σου,
αγάπη, μ’ όλη μου τη δύναμη.
αγάπη, μ’ όλη μου τη δύναμη.
Δημοσίευση σχολίου