Από το Blogger.
Αγαπητέ Διονύσιε Σολωμέ,
καθώς οι στίχοι σου αντηχούν στις σελίδες των σχολικών μου βιβλίων, αισθάνομαι την ανάγκη να σου εκφράσω την βαθιά μου ευγνωμοσύνη. Ως μαθητής λυκείου, μεγαλωμένος σε μια εποχή που διαφέρει τόσο πολύ από τη δική σου, βρίσκω στα ποιήματά σου μια πηγή έμπνευσης και εθνικής υπερηφάνειας. Ο κόσμος σήμερα είναι πολύ διαφορετικός, αλλά τα ποιήματά σου εξακολουθούν να είναι τόσο σημαντικά.
Ο «Ύμνος εις την Ελευθερίαν», ο εθνικός μας ύμνος, ένα σύμβολο που ενώνει όλους τους Έλληνες, είναι το αγαπημένο μου. Όταν ακούω τους στίχους σου, πριν από κάθε αγώνα της εθνικής μας ομάδας, νιώθω μια αόρατη δύναμη μέσα μου και περηφάνια που είμαι Έλληνας. Μα κι οι «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι», στίχοι που μού δείχνουν τι σημαίνει να είσαι γενναίος και δυνατός, όπως ένιωθαν οι ήρωες του Μεσολογγίου.
Είσαι ο εθνικός μας ποιητής, αυτός που έκανε την ελληνική γλώσσα να λάμπει. Μέσα από τα ποιήματά σου, μαθαίνουμε για την ιστορία μας, για την ταυτότητά μας, για την αγάπη μας για την πατρίδα.
Σε ευχαριστώ, Διονύσιε Σολωμέ, για το πολύτιμο δώρο που μας άφησες. Οι στίχοι σου θα ζουν για πάντα στις καρδιές μας, υπενθυμίζοντάς μας την αξία της ελευθερίας, της δικαιοσύνης και της αγάπης για την Ελλάδα.
Με βαθύ σεβασμό,
Ένας μαθητής λυκείου
* Το «Γράμμα στον Διονύσιο Σολωμό» γράφτηκε στο μάθημα δημιουργικής γραφής, που έγινε την Παρασκεύη 21 Μαρτίου, ως μια άσκηση αφιερωμένη στην Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης. Στο πλαίσιο αυτό, κλήθηκα να συνθέσω μια προσωπική επιστολή προς τον αγαπημένο μου ποιητή, επιχειρώντας έναν διάλογο με την ποίηση και την ιστορία της.
Ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος πολλών επιτυχημένων ταινιών, James Mangold (Logan, Indiana Jones and the Dial of Destiny, The Wolverine) επιστρέφει με νέα ταινία που βασίζεται στο βιβλίο του Elijah Wald με τίτλο «Dylan Goes Electric!». Η ταινία «A Complete Unknown» είναι μια βιογραφική ταινία που εστιάζει στην ζωή του Μπομπ Ντίλαν, και την μετάβαση από την folk μουσική στην ηλεκτρική μουσική, κάτι που προκάλεσε αντιδράσεις στους φαν του. Στον ρόλο του Bob Dylan o Timothée Chalamet (Dune, Wonka, Call Me by Your Name). Η ταινία είχε τρεις υποψηφιότητες για Χρυσές Σφαίρες, έξι υποψηφιότητες στα Βραβεία Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου (BAFTA) και οκτώ υποψηφιότητες στα φετινά Oscar.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ
Ταινία: A Complete Unknown
Σκηνοθεσία: James Mangold
Πρωταγωνιστούν: Timothée Chalamet, Edward Norton, Elle Fanning, Scoot McNairy κ.α
Είδος ταινίας: Βιοραφική / Δραματική / Μιούζικαλ
Έτος Παραγωγής: 2024
Διάρκεια: 141'
Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ: Πρόκειται για την δεύτερη ταινία που εστιάζει στην ζωή του Bob Dylan. Η πρώτη ταινία κυκλοφόρησε το 2007, με τίτλο «I'm Not There», με έξι διαφορετικούς ηθοποιούς να υποδύονται τον ρόλο του Bob Dylan. Ο τίτλος της ταινίας «A Complete Unknown» προέκυψε από το εμβληματικό τραγούδι του Μπομπ Ντίλαν, «Like a Rolling Stone», που κυκλοφόρησε το 1965. Συγκεκριμένα, η φράση «a complete unknown» (ένας εντελώς άγνωστος) ακούγεται στο ρεφρέν του τραγουδιού.
Ένας αινιγματικός 19χρονος καλλιτέχνης, από τη Μινεσότα, ο Μπομπ Ντίλαν, μετακομίζει στη Νέα Υόρκη και από ένας άσημος μουσικός της φολκ σκηνής εξελίσσεται σε έναν από τους πιο εμβληματικούς τραγουδοποιούς του 20ού αιώνα. Θα γνωρίσει και θα επηρεαστεί από σημαντικές φιγούρες της αμερικανικής μουσικής σκηνής της εποχής, όπως οι: Woody Guthrie, Peter Seeger, Johnny Cash, Joan Baez. Οι σχέσεις του Ντίλαν με τις γυναίκες θα επηρεάσουν τη μουσική του και θα συμβάλλουν σημαντικά στη διαμόρφωση της καλλιτεχνικής του ταυτότητας. Οι γυναίκες της ζωής του θα αποτελέσουν πηγή έμπνευσης για πολλά από τα τραγούδια του, που αργότερα θα γίνουν μεγάλες επιτυχίες.
τα φολκ τραγούδια πρέπει να αντέχουν στον χρόνο...
Στα συν της ταινίας, η σκηνοθεσία που αναδεικνύει την μουσική ιστορία με την ζωή του καλλιτέχνη. Η αναπαράσταση της δεκαετίας του '60. Η μουσική και τα τραγούδια που επιλέχθηκαν να ακουστούν. Η επιλογή του καστ που αποτελείται από καταξιωμένους ηθοποιούς, με αποτέλεσμα να αποδίδουν με πειστικότητα τους ρόλους τους, προσδίδοντας βάθος στην αφήγηση. Όλες οι ερμηνείες ήταν εξαιρετικές. Ξεχώρισε ο πρωταγωνιστής Timothée Chalamet για την ερμηνεία του ως Μπομπ Ντίλαν, αποτυπώνοντας με πειστικότητα την αμφιταλάντευση και το χάρισμα του καλλιτέχνη. Η Elle Fanning είναι υπέροχη ως Συλβί, κοπέλα του Bob (γνωστή ως Suze Rotolo). Μαγική υποκριτικά η Monica Barbaro ως Joan Baez. Ο Edward Norton γοητεύει ως Peter Seeger.
Στα μείον της ταινίας, οτι καλύπτει μόνο τα πρώτα χρόνια της καριέρας του Bob. Σεναριακά η ιστορία στο μεγαλύτερο μέρος της δεν συστήνει τον Bob Dylan, στο κοινό που ίσως να μην ξέρει πολλά για τη ζωή του. Στις πρώτες σκηνές μάλιστα βλέπουμε τον πρωταγωνιστή να επισκέπτεται τον Woody Guthrie σε ένα νοσοκομείο. Δεν γίνεται γνωστό στον θεατή πως ήξερε ο Bob που βρίσκεται ο τραγουδιστής Woody. Επίσης κάποιοι χαρακτήρες δεν αναπτύχθηκαν όσο έπρεπε και παρέμειναν άγνωστες φιγούρες που βρέθηκαν δίπλα στον καλλιτέχνη.
Εν κατακλείδι, η ταινία «A Complete Unknown» δεν είναι απλώς μια βιογραφική ταινία, αλλά μια ωδή στη δύναμη της μουσικής, μια εξερεύνηση της δημιουργικής διαδικασίας και μια ματιά στην ψυχή ενός καλλιτέχνη που τόλμησε να είναι διαφορετικός. Η ταινία μεταφέρει τον θεατή σε μια εποχή όπου η μουσική ήταν κάτι περισσότερο από απλή διασκέδαση – ήταν μια δύναμη που μπορούσε να αμφισβητήσει το κατεστημένο, να εμπνεύσει αλλαγή και να αγγίξει τις ψυχές των ανθρώπων. Παράλληλα ακούγονται τραγούδια που αντέχουν στον χρόνο και συνεχίζουν να εμπνέουν γενιές.
ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΗ ΔΩ: Ναι αν σας ενδιαφέρουν ταινίες βιογραφικού τύπου ή είστε λάτρεις του Bob Dylan.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 7/10
TRAILER:
_________________________________
* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε ταινίες που έχω παρακολουθήσει
Ο συγγραφέας Γιώργος Γιώτσας μιλάει για το τελευταίο του προσωπικό μυθιστόρημα με τίτλο «Το ξεχωριστό παιδί». Πρόκειται για ένα ιδιαίτερο βιβλίο για τον ίδιο τον συγγραφέα, μιας που παρουσιάζει μια συγκλονιστική ιστορία για έναν πατέρα που προσπαθεί να κατανοήσει και να αποδεχτεί τον αυτιστικό γιο του. Ο Γιώργος Γιώτσας είναι ο μοναδικός Έλληνας συγγραφέας του φανταστικού με τρία βιβλία back to back στα top-10 των βραβείων Public, όπως τα ψήφισαν χιλιάδες αναγνώστες. To 2025 η Athens Voice ανέδειξε “Το Ξεχωριστό Παιδί” (εκδ. Bell) ως το "Καλύτερο βιβλίο της χρονιάς" μετά από επιλογή στα 12 καλύτερα βιβλία, από την συντακτική της ομάδα, και ψηφοφορία αναγνωστών για την πρώτη θέση.
1. Το τελευταίο σας βιβλίο, «Το ξεχωριστό παιδί» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Bell και είναι η ιστορία ενός πατέρα που προσπαθεί να κατανοήσει και να αποδεχτεί τον αυτιστικό γιο του. Σαν πατέρας με παιδί με αυτισμό, πόσο δύσκολο ήταν να μετατρέψετε μια προσωπική εμπειρία σε λογοτεχνικό έργο;
Αρχικά να μοιραστώ μαζί σας αυτό: Αισθάνομαι πως το να είμαι γονιός σε ένα παιδί με αυτισμό, στην πραγματικότητα με άλλαξε· Θέλω κάθε μέρα να γίνομαι καλύτερος άνθρωπος, σας το γράφω με το χέρι στην καρδιά. Θέλω να είμαι εκεί για το παιδί, και καλλιεργώ την ενσυναίσθηση μου για όλους τους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν δύσκολες καταστάσεις. Στα λιγότερο σημαντικά πάλι, με έκανε αν μου επιτρέπετε, καλύτερο και ως συγγραφέα. Γιατί αν μιλήσουμε για τα βιβλία τώρα, γράφω με ψυχή. Γράφω με καρδιά. Για "Το ξεχωριστό παιδί" ως πατέρας παιδιού στο φάσμα του αυτισμού, αλλά ταυτόχρονα και ως έμπειρος συγγραφέας, η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετώπισα ήταν να αποστασιοποιηθώ από την ιστορία, παρουσιάζοντας όλα όσα βιώνουμε καθημερινά εμείς και αρκετές οικογένειες. Ήταν αρκετά δύσκολο και γεμάτο ρίσκο. Εν τέλει πέτυχα πιστεύω έναν συνδυασμό, με το βιβλίο να έχει πολλά βιωματικά στοιχεία από την μία, αλλά ταυτόχρονα ο ήρωας να είναι ένας «κόντρα ρόλος» σε εμένα, όπως σημείωσε πολύ σωστά ο εκδότης των εκδόσεων Bell Χάρης Νικολακάκης. Τη στιγμή που σας γράφω τις γραμμές αυτές, βλέπω την ανακοίνωση για ένα σημαντικό βραβείο, για "Το ξεχωριστό παιδί", καθώς η Athens Voice το φιλοξενεί στις σελίδες της ως "Το καλύτερο fiction μυθιστόρημα της χρονιάς"!
2. Πόσος χρόνος χρειάστηκε για την ολοκλήρωση του βιβλίου;
Ο Stephen King έλεγε πως η έρευνα είναι το αλατοπίπερο ενός μυθιστορήματος. Για «Το ξεχωριστό παιδί» είχα τόνους αλατιού και πιπεριού από όσα βιώνουμε καθημερινά στην οικογένεια, αλλά και από την μακροχρόνια τριβή μου με τα του αυτισμού, και τους υπέροχους ανθρώπους που γνώρισα στο ταξίδι αυτό, και θέλοντας να διηγηθώ μια ιστορία για την αναπηρία, εντάσσοντας την σε πλαίσια ενός συναρπαστικού ελπίζω μυθιστορήματος, έμενε να το κάνω με αγάπη και σεβασμό. Η συγγραφή του βιβλίου «Το ξεχωριστό παιδί» μου πήρε περίπου 3 χρόνια. Η απαρχή έγινε το 2020, τη χρονιά της πανδημίας λόγω COVID (για αυτό και το γεγονός της καραντίνας αναφέρεται στο βιβλίο), και η ολοκλήρωση έλαβε χώρα στο πανέμορφο νησί της Σκύρου, το αποκαλόκαιρο του 2023.
3. Πως θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας;
Σε τελική ανάλυση πιστεύω πως είναι ένα βιβλίο για την αγάπη. Θα δανειστώ τη φράση του αρθρογράφου στο Metal Hammer, Γιώργου Τρίγκα, που σημείωσε για το βιβλίο: “...Εκεί κρύβεται εν τέλει το νόημα όλων των σημαντικότερων στιγμών της ζωής μας, έτσι δεν είναι;" Το μήνυμα πέραν της απόλαυσης ενός καλού βιβλίου, είναι η ενσυναίσθηση. Ο έρωτας. Η αγάπη..
4. Ποια είναι η σημασία του τίτλου «Το ξεχωριστό παιδί»;;
Είμαι πραγματικά περήφανος και χαρούμενος για τους τίτλους που έχω επιλέξει όλα αυτά τα χρόνια για τα βιβλία, είναι όλοι δικοί μου και δίνουν με έναν μοναδικό τρόπο το στίγμα τους, πριν ξεκινήσεις την ανάγνωση του κάθε βιβλίου. «Το ξεχωριστό παιδί» είναι η νέα μας συνεργασία με τις εκδόσεις Bell, μετά την επιτυχημένη λογοτεχνική μου στροφή με "Το κουτί" το 2020, που συνοδεύτηκε από ένα νέο αναγνωστικό κοινό και σημαντικές βραβεύσεις. Ένιωσα με "Το ξεχωριστό παιδί" πως ήταν η ώρα να γράψω ένα βιβλίο με διαφορετική σημασία και κοινωνικά μηνύματα σε σχέση με το προηγούμενο μυθιστόρημα που έθιγε το ρατσισμό, το σεξισμό, το bullying -και ορμητικά από μέσα μου, από την καρδιά, από τη ψυχή, από ότι αποκαλούμε "Μούσα", εμφανίστηκε το ζήτημα της αναπηρίας, του αυτισμού στην περίπτωση μας, της κοινωνικής αποδοχής ή του κοινωνικού αποκλεισμού, ζητήματα που εμείς οι οικογένειες με παιδιά ΑμεΑ αντιμετωπίζουμε καθημερινά. Που αντιμετωπίζουν καθημερινά όλα τα "ξεχωριστά παιδιά";... Ο τίτλος ήταν εκεί και η ιστορία ήρθε στη ζωή, άνθισε και εμπλουτίστηκε πέραν των άλλων, με ένα ισχυρό ερωτικό μέρος που έγινε το όχημα για να μιλήσουμε για άλλα κοινωνικά ζητήματα όπως αυτό της κακοποίησης και εκμετάλλευσης, αλλά και για ελπιδοφόρα κομμάτια της ζωής μας, όπως ο έρωτας και -όπως μου αρέσει να πιστεύω, εκείνο της κινητήριας δύναμης στη ζωή αυτή- της αγάπης.
5. Ο κεντρικός χαρακτήρας της ιστορίας είναι ο Ηλίας, συγγραφέας και πατέρας ενός παιδιού με ειδικές ανάγκες. Ο Ηλίας δεν έχει αποδεχθεί την διαφορετικότητα του παιδιού του. Ποια πιστεύετε ότι είναι τα βαθύτερα αίτια που οδηγούν κάποιους γονείς να δυσκολεύονται να αποδεχτούν την διαφορετικότητα των παιδιών τους;
Όλα αυτά τα χρόνια που προχωράμε ολόκληρη η οικογένεια, σε καθημερινό αγώνα με το παιδί, έχω μάθει δυστυχώς πως πολλές οικογένειες -αν όχι οι περισσότερες- που έχουν παιδί ΑμέΑ (με νοητική υστέρηση όπως ο μη λεκτικός αυτισμός), έχουν διαλυθεί. Και διάλυση δεν σημαίνει μόνο διαζύγιο. Είναι τόσο τρομακτικό και τόσο απλό ταυτόχρονα. Δεν άντεξαν. Και η γνώση και εμπειρία που έχω προσωπικά από αυτή την μακροχρόνια πορεία αναζήτησης γνώσης για τον αυτισμό αλλά και ενεργής περιπλάνησης στους χώρους, είναι πως οι περισσότεροι γονείς, όταν λαμβάνουν διάγνωση για τον αυτισμό, και η αόρατη αυτή αναπηρία γίνεται ορατή στα μάτια τους, και τη ζωή τους, αντιδρούν με αρνητισμό! Δεν δέχονται τη διάγνωση! Αυτό είναι το πρώτο λάθος και ένα από τα μεγαλύτερα. Το παιδί χρειάζεται πρώιμη παρέμβαση και θεραπείες, από τη στιγμή που γνωστοποιηθεί η διάγνωση και επιβεβαιωθεί αν θέλετε, σύντομα και από δεύτερο ή τρίτο γιατρό. Το γιατί δεν μπορούν να αποδεχθούν την ιδιαιτερότητα του παιδιού τους, είναι ένας συνδυασμός παραγόντων με κυριότερο το φόβο. Φόβος για την επικείμενη καθημερινή μάχη. Φόβος για τη -κάθε άλλο παρά θριαμβευτική- σταθερή απώλεια που συνεπάγεται η διάγνωση αυτή, όπως και φόβος για την αντιμετώπιση της κοινωνίας. Ως Γιώργος, συμπεριφέρθηκα με ευθύνη, αγάπη και θάρρος -έβγαλα το κεφάλι μου έξω στον κόσμο, και έγιναν όλα όσα έγιναν. Δεν ένιωσα ποτέ μου πικρία για την "αόρατη" αναπηρία του παιδιού μας, μόνο αγάπη, σεβασμό και θαυμασμό για εκείνο.
6. Πιστεύετε ότι η λογοτεχνία παίζει ρόλο στην ευαισθητοποίηση του κοινού για θέματα όπως ο αυτισμός;
Όπως έγραψε και ο Ουίλιαμ Μπάροουζ, "Η συγγραφή είναι ακριβώς αυτό. Όχι μια απόδραση από την πραγματικότητα, αλλά μια προσπάθεια να αλλάξουμε την πραγματικότητα". Τα βιβλία αποτελούν μια ισχυρή βάση του πολιτισμού μας. Όπως όλες οι τέχνες, τα βιβλία είναι το κάτοπτρο της ψυχής ενός λαού. Σίγουρα επιδιώκω με τη φωνή και τη δράση μου ως πεπειραμένος συγγραφέας, να έχουμε μια κοινωνία με περισσότερη ενσυναίσθηση και αποδοχή του διαφορετικού, με αλληλεγγύη για όλους και με κατανόηση.
7. Ποια συμβουλή θα δίνατε στους γονείς παιδιών με αυτισμό;
Όπως λέει κάποια στιγμή η Νατάσα στον Ηλία μέσα στο βιβλίο, "Ο φόβος είναι ένας ηλίθιος". Ο φόβος είναι το θολό πρίσμα που διαστρεβλώνει την ευτυχία, που σβήνει τις ευκαιρίες, που καταδικάζει έναν αγώνα πριν αυτός ξεκινήσει. H συμβουλή μου στους γονείς παιδιών με αυτισμό αλλά και σε όλους τους γονείς με παιδιά ΑμέΑ είναι αυτή: Όχι στο φόβο! Για όλους μας που ζούμε μια τέτοια καθημερινότητα, θα αφιερώσω με πολύ αγάπη το τραγούδι των R.E.M. "Walk unafraid". Και το βιβλίο φυσικά!
8. Υπάρχουν επόμενα συγγραφικά σχέδια που θα θέλατε να μοιραστείτε;
Εξακολουθώ να είμαι ανήσυχος δημιουργικά, αλλά δεν έχω ξεκινήσει να γράφω νέο βιβλίο. Είναι μια περίοδος -συγγραφικά πάντα μιλώντας- ξεκούρασης και περισυλλογής που την έχω τόσο ανάγκη, καθώς φυσικά απολαμβάνω κάθε βήμα στο ταξίδι που ήδη κάνει “Το ξεχωριστό παιδί”!
Ευχαριστώ ειλικρινά για τη φιλοξενία!
Σε σκηνοθεσία Brady Corbet, το «The Brutalist» είναι ένα δράμα εποχής με φιλοδοξίες ιστορικού απολογισμού. Η ταινία που έχει λάβει θετικές κριτικές από τους κριτικούς, εξερευνά θέματα όπως η μετανάστευση, η τέχνη, η αγάπη και η απώλεια. Στον πρωταγωνιστικό ρόλο ο βραβευμένος με Oscar ηθοποιός Adrien Brody (Ο Πιανίστας). Η ταινία τιμήθηκε με 3 Χρυσές Σφαίρες και 3 Oscar. (Α’ Ανδρικού ρόλου, Μουσικής και Φωτογραφίας).
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ
Ταινία: The Brutalist
Σκηνοθεσία: Brady Corbet
Πρωταγωνιστούν: Adrien Brody, Felicity Jone, Guy Pearce, Joe Alwy, Raffey Cassidy κ.α
Είδος ταινίας: Βιοραφική / Δραματική / Κοινωνική
Έτος Παραγωγής: 2024
Διάρκεια: 215'
Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ: Η ταινία «The Brutalist» είναι το πιο φιλόδοξο έργο του σκηνοθέτη Brady Corbet, ο οποίος έγραψε το σενάριο μαζί με τη Mona Fastvold. Αξίζει να σημειωθεί ότι η ταινία είναι γυρισμένη σε VistaVision (ευρείας οθόνης, υψηλότερης ανάλυσης), κάτι που έχει να γίνει απο την δεκαετία του 60.
Ο Λάζλο Τοθ, ένας Εβραίος-Ούγγρος αρχιτέκτονας μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και έχοντας διασωθεί από στρατόπεδο συγκέντρωσης των ναζί, μεταναστεύει στην Αμερική και συγκεκριμένα στη Φιλαδέλφεια. Εκεί ξανασμίγει με τον ξάδερφό του, ο οποίος ζει με την όμορφη καθολική σύζυγό του, και διευθύνει μια επιχείρηση επίπλων που φέρει το νέο του όνομα, Miller & Sons. Εκεί, ο Λάζλο προσπαθεί να χτίσει μια νέα ζωή και μια καριέρα, αλλά έρχεται αντιμέτωπος με πολλές προκλήσεις. Ώσπου θα συναντήσει έναν πλούσιο συλλέκτη έργων τέχνης, που αναγνωρίζει το ταλέντο του και του αναθέτει ένα φιλόδοξο έργο. Έκτοτε η ζωή του θα αλλάξει και ο Λάζλο θα περιηγηθεί σε έναν κόσμο ισχύος, φιλοδοξίας και απογοήτευσης.
Στα συν της ταινίας, το ιδιαίτερο στυλ σκηνοθεσίας, η αισθητική της όλης ταινίας και η ποιότητα της εικόνας. Επίσης τα ρεαλιστικά σκηνικά, η ενδυματολογία που θυμίζει τις εποχές που εξελίσσεται η ιστορία (το μεγαλύτερο μέρος της διαδραματίζεται στην δεκαετία του '50). Οι συμβολισμοί και τα μηνύματα που περνάει η ταινία. Η επιλογή του καστ και οι πολύ καλές ερμηνειες των Adrien Brody, Felicity Jones και Guy Pearce.
Στα μείον της ταινίας, ο ρυθμός της που είναι αργός. Εξ' ου και η διάρκεια της ταινίας (3 ώρες και 20 λεπτά, χωρίς διάλλειμα). Η απουσία ανατροπών και το βιαστικό φινάλε.
Εν κατακλείδι, η ταινία «The Brutalist» είναι μια πολυσύνθετη ταινία που εξερευνά βαθιά ανθρώπινα θέματα, προσφέροντας παράλληλα μια μοναδική κινηματογραφική εμπειρία, σε έναν απαιτητικό σινεφιλ.
ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΗ ΔΩ: Ναι αν σας ενδιαφέρουν ταινίες βιογραφικού τύπου.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 7/10
TRAILER:
_________________________________
* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε ταινίες που έχω παρακολουθήσει
Ο διαιτολόγος - διατροφολόγος Στέφανος Παπαναστασίου δείχνει τον δρόμο για μια ισορροπημένη διατροφή και οικονομία. Πως; Δίνοντας πρακτικές συμβουλές που θα σώσουν την ΤΣΕΠΗ και τη ΣΙΛΟΥΕΤΑ σου! Σοκολάτες, πατατάκια και άλλοι.. 'πειρασμοί': Όλοι το έχουμε πάθει: Πας για λίγα ψώνια και φεύγεις με το καρότσι γεμάτο. Δες πώς να το αποφύγεις.
Αγόρασε έξυπνα, φάε υγιεινά και ζήσε καλύτερα.
Πρώτα απ’ όλα, μην πας ενώ πεινάς!
Ποτέ μην πηγαίνεις στο σούπερ μάρκετ με άδειο στομάχι. Ένα φρούτο ή λίγοι ξηροί καρποί θα σε σώσουν από τις 'αμαρτωλές' αγορές...και θα δεις διαφορά.
Δεύτερο και βασικό: φτιάξε μια λίστα!
Όχι στο μυαλό σου, κανονική λίστα, σε χαρτί ή στο κινητό. Σκέψου τι θα χρειαστείς για την εβδομάδα και σημείωσέ το. Έτσι δεν θα μπλέξεις με περιττές αγορές.
Ξεκίνα από τα βασικά:
Φρούτα, λαχανικά, ψωμί, γαλακτοκομικά, κρέας, ψάρι, αυτά που χρειάζεσαι για τα καθημερινά σου γεύματα. Αν έχεις αυτά στο καρότσι από την αρχή, είναι πιο δύσκολο να γεμίσεις με ανθυγιεινά σνακ.
Επίσης, πρόσεχε λίγο τις ετικέτες.
Μην τσιμπάς στις μεγάλες φράσεις όπως "light" ή "χωρίς ζάχαρη", δες τα συστατικά. Αν βλέπεις πολλά ονόματα που δεν μπορείς καν να προφέρεις, καλύτερα άφησέ το.
Για τα σνακ..
Αυτή η γωνιά με τα πατατάκια και τις σοκολάτες είναι επικίνδυνη, αν δεν θες να μπεις στον πειρασμό, μην περάσεις καν από εκεί. Αν όμως ψάχνεις κάτι να τσιμπολογάς, πάρε ξηρούς καρπούς, ρυζογκοφρέτες ή λίγη μαύρη σοκολάτα – τουλάχιστον αυτά είναι καλύτερες επιλογές.
Όσο για τις προσφορές, μην τρελαίνεσαι.
Το "2+1 δώρο" σε κρουασάν και μπισκότα μπορεί να φαίνεται δελεαστικό, αλλά σκέψου: το χρειάζεσαι πραγματικά; Μην παίρνεις κάτι μόνο και μόνο επειδή είναι φτηνό.
Τέλος, αν θες κάτι για να απολαύσεις..
Προτίμησε κάτι μικρό και υγιεινό που θα σου φτιάξει τη διάθεση. Μια σοκολάτα με υψηλή περιεκτικότητα κακάο, ένα γιαουρτάκι με φρούτα, κάτι που να σου αρέσει αλλά να μην ξεφεύγει θερμιδικά και ποσοτικά.
Κάνε το σούπερ μάρκετ σύμμαχό σου. Με λίγη προετοιμασία και σωστές επιλογές, μπορείς να γεμίσεις το ψυγείο σου με πράγματα που θα σε βοηθήσουν να τρως πιο υγιεινά και χορταστικά.
** Αν θες κι εσύ να μοιραστείς κάτι δικό σου, κάποια στιγμή σου, την άποψη σου ή οτιδήποτε άλλο, μάθε πως εδώ
Το παρακάτω κείμενο γράφτηκε στα πλαίσια της εργασίας μου, στο εργαστήριο δημιουργικής γραφής. Το θέμα της εργασίας ήταν να αποτυπώσω ένα όνειρο σε λογοτεχνικό κείμενο (250 λέξεις). Τίτλος της ιστορίας αυτής, θα ήταν «Επιστροφή στο χωριό». Εν τέλει κατέληξα στον τίτλο: «Ο φόβος που ξυπνά». *
Έβαλα στην πόρτα τα κλειδιά και άνοιξα το σπίτι στο χωριό. Εκεί με υποδέχτηκε η χαρακτηριστική μυρωδιά της κλεισούρας. Σκόνη και υγρασία μαζί. Κάθε γωνία του σπιτιού ήταν γεμάτη αντικείμενα του παρελθόντος που μου προκαλούσαν νοσταλγία. Καθώς περπατούσα και κοίταζα τους χώρους, το πάτωμα έτριζε. Σύντομα μια παράξενη ανησυχία άρχισε να με κατακλύζει. Ένιωθα ένα σφίξιμο στο στομάχι μου, λες και κάποιος ή κάτι με περίμενε από καιρό. Τα βήματα μου με πήγαν στο δωμάτιο. Άνοιξα το φως και τότε είδα μικρά μαύρα σημάδια στο πάτωμα. Ένα κύμα αηδίας με κατέκλυσε. Ήθελα να φωνάξω αλλά δεν έβγαινε ήχος από το στόμα μου. Τα πόδια μου είχαν καρφωθεί στο πάτωμα και η καρδιά μου χτυπούσε σαν τρελή. Μαύρες και καφέ κατσαρίδες έτρεχαν στο πάτωμα και ανεβοκατέβαιναν στους τοίχους. Ξαφνικά ακούστηκε χτύπημα στην πόρτα. Με την καρδιά μου να χτυπά ακόμα σαν τρελή, ανοίγω την πόρτα και βλέπω τον Θανασάκη. Η ανακούφιση που ένιωσα όταν τον είδα, δεν μπορεί να εκφραστεί. Πλέον δεν ήμουν μόνη ούτε φοβισμένη. Γρήγορα συνέρχομαι και καλώ μέσα τον άνθρωπο. Γυρίζω στο δωμάτιο να του δείξω τις κατσαρίδες, όμως ανακαλύπτω ότι δεν υπάρχουν. Πολύ σύντομα συνειδητοποιώ ότι ούτε Θανασάκης δεν ήταν εκεί. Η πόρτα του σπιτιού ανοιχτή και εγώ να βρίσκομαι σε ένα άδειο δωμάτιο, χωρίς καμία εξήγηση. Παίρνω μια ανάσα και κλείνω τα μάτια μου για να ηρεμήσω. Μετά από μια στιγμή σύγχυσης, άνοιξα τα μάτια μου και βρέθηκα στο κρεβάτι μου, ιδρωμένη. Όλα ήταν ένα κακό όνειρο. Αύριο όμως θα πρέπει να αντιμετωπίσω την πραγματικότητα αφού θα πάω στο χωριό, μετά από καιρό.
* Ο τίτλος της ιστορίας, «Ο φόβος που ξυπνά», αντικατοπτρίζει την ψυχολογική κατάσταση του αφηγητή, συνδέει τον φόβο με την αφύπνιση, υποδηλώνοντας ότι ο φόβος δεν εξαφανίζεται με το ξύπνημα, αλλά αντίθετα, παραμένει.
Ο σεναριογράφος Βαγγέλης Μπέκας συστήθηκε στο αναγνωστικό κοινό, το 2009 μέσα από το πρώτο βιβλίο του, με τίτλο «Το 13ο υπόγειο», που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Μπαρτζουλιάνος. Για το βιβλίο έλαβε βραβείο από την Ένωση Σεναριογράφων Ελλάδος. Η «Γένεσις» είναι το έβδομο συνολικά βιβλίο του, το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΒΙΒΛΙΟΥ:
α) Συγγραφέας: Βαγγέλης Μπέκας
β) Τίτλος: Γένεσις
γ) Έτος Έκδοσης: 2024
δ) Έκδοση: Εκδόσεις Ψυχογιός
Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ: Αν και ο Βαγγέλης Μπέκας είναι ένας συγγραφέας γνωστός στο αναγνωστικό κοινό, δεν είχα ποτέ μέχρι σήμερα διαβάσει βιβλίο του. Παρόλο που κατά καιρούς αναγνώστες της σελίδας μού πρότειναν βιβλία του, η αλήθεια είναι ότι η στιγμή δεν είχε έρθει. Να όμως που το νέο του βιβλίο με τίτλο «Γένεσις» ήρθε στα χέρια μου. Ο τίτλος του βιβλίου, το εκπληκτικό εξώφυλλο και το όνομα του συγγραφέα μού δημιούργησαν ένα μίγμα μυστηρίου και ενδιαφέροντος.
Ο τίτλος "Γένεσις" είναι από μόνος του αρκετά φορτισμένος σημασιολογικά και δημιουργεί μια αίσθηση μυστηρίου και περιέργειας. Το εξώφυλλο από την άλλη, με το χέρι που απλώνεται και το ανθρώπινο σώμα που αιωρείται, σαν να είναι μια μαριονέτα, δημιουργεί μια ατμόσφαιρα έντασης και αγωνίας. Τέλος, η ενδιαφέρουσα περίληψη στο οπισθόφυλλο δημιουργεί μεγάλες προσδοκίες για το τι θα διαβάσει κανείς. Μια ιστορία που φαίνεται να συνδυάζει στοιχεία μυστηρίου, περιπέτειας και ίσως και επιστημονικής φαντασίας.
Ένα από τα μεγαλύτερα νησιά της Ελλάδας, με βουνά, γραφικά χωριά, δάση και αμμουδιές, φιλοξενεί οικογένειες με διαφορετικές ιστορίες αλλά συνδεδεμένες με μυστικά από το παρελθόν. Ο Νίκος, ένας γενικός χειρουργός που επέστρεψε στον τόπο καταγωγής του μετά από χρόνια στο εξωτερικό, και η Δήμητρα, μια δυναμική αντιεισαγγελέας με μητέρα δικαστή, βρίσκονται αντιμέτωποι με μια σκοτεινή υπόθεση που απειλεί την ηρεμία του νησιού. Λίγο πριν την έναρξη της τουριστικής περιόδου, το ατύχημα του Μιχάλη Στεργίου είναι απλώς η σπίθα που πυροδοτεί μια σειρά γεγονότων με απρόβλεπτες συνέπειες. Όλα όσα θα ακολουθήσουν θα φέρουν τα πάνω κάτω στις ζωές των κατοίκων του νησιού και των ηρώων της ιστορίας. Κανείς δεν θα μείνει ανεπηρέαστος από την καταιγίδα αποκαλύψεων και ανατροπών που θα ξεσπάσει. Ο αστυνόμος Αντύπας, με την ιδιαίτερη αγάπη του για την τεχνητή νοημοσύνη και τις σύγχρονες μεθόδους έρευνας, αναλαμβάνει να εξιχνιάσει την υπόθεση ενώ ταυτόχρονα φτιάχνει ένα λογισμικό που θα επιβάλλει δικαιοσύνη.
Η τεχνήτη νοημοσύνη μπορεί να ανατρέψει τα πάντα.
Στο νέο του βιβλίο ο συγγραφέας Βαγγέλης Μπέκας, παρουσιάζει μια ενδιαφέρουσα ιστορία αγάπης, εγκλήματος και μυστηρίου που καθηλώνει από την πρώτη σελίδα, χρησιμοποιώντας μάλιστα έναν μυστηριώδη αφηγητή που γνωρίζει τα πάντα για τους πάντες και απευθύνεται σε έναν άγνωστο «ανακριτή». Μέσα από μια περίτεχνα δομημένη πλοκή που συνδέει τη δικαιοσύνη με τον υπόκοσμο, οι ήρωες έρχονται αντιμέτωποι με μια αμείλικτη πραγματικότητα: η τεχνολογία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να χειραγωγήσει την αλήθεια, αλλά και για να την αποκαλύψει. Η αγωνία κλιμακώνεται με κάθε κεφάλαιο, καθώς μυστικά, συμμαχίες και απαγορευμένες σχέσεις έρχονται στο φως, κρατώντας τον αναγνώστη σε διαρκή εγρήγορση.
Στο "Γένεσις" ο συγγραφέας, δημιουργεί χαρακτήρες με βάθος και ρεαλισμό, οι οποίοι αλληλεπιδρούν με τρόπο που πυροδοτεί σκέψεις και προβληματισμούς για την εποχή μας. Μέσα από τον αστυνόμο Αντύπα, ο συγγραφέας μας καλεί να αναρωτηθούμε για την τεχνολογία και την ασφάλεια της ιδιωτικής ζωής. Η Δήμητρα, με τη σειρά της, φέρνει στο προσκήνιο ζητήματα μητρότητας και εξωσωματικών (τα έχουν αυτά οι εξωσωματικές. Γεννούν και συνθλίβουν τις ελπίδες των ανθρώπων). Παράλληλα, ο συγγραφέας δεν διστάζει να αγγίξει καίρια ζητήματα όπως το δημογραφικό, η αυξανόμενη εγκληματικότητα και η μετανάστευση, συνθέτοντας ένα σύγχρονο και πολυδιάστατο κοινωνικό πορτρέτο.
τίποτα δεν μένει κρυφό σε αυτή τη χώρα δίχως κάλυψη
Συνοπτικά η «Γένεσις» του Βαγγέλη Μπέκα είναι ένα αστυνομικό θρίλερ με γρήγορη ροή, ανατροπές και έντονη ατμόσφαιρα, που εξερευνά τις σκοτεινές πτυχές της ανθρώπινης φύσης και τις επιπτώσεις των μυστικών του παρελθόντος.
.png)
_______________________________________________
* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε βιβλία που έχω διαβάσει
Ο σκηνοθέτης Ρόμπερτ Έγκερς, γνωστός για τις σκοτεινές και ατμοσφαιρικές ταινίες του όπως "Ο Φάρος" και "The Witch", επανέφερε στη μεγάλη οθόνη τον μύθο του Νοσφεράτου. Αυτή η νέα κινηματογραφική μεταφορά του κλασικού έργου του Φριτς Λανγκ αποτελεί ένα φόρο τιμής στο πρωτότυπο, ενώ παράλληλα προσφέρει μια φρέσκια ματιά σε μια ιστορία που έχει συναρπάσει γενιές θεατών. Η ταινία είναι υποψήφια για 4 Oscar.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ
Ταινία: Nosferatu (Νοσφεράτου )
Σκηνοθεσία: Robert Eggers
Πρωταγωνιστούν: Nicholas Hoult, Lily-Rose Depp, Bill Skarsgård, Willem Dafoe κ.α
Είδος ταινίας: Μυστήριου / Τρόμου / Φαντασίας
Έτος Παραγωγής: 2024
Διάρκεια: 133'
Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ: Σχεδόν 100 χρόνια μετά την πρώτη ταινία (1992), ο Νοσφεράτος, ο αινιγματικός βαμπίρ, επιστρέφει για να στοιχειώσει τις ζωές των ανθρώπων και να τους οδηγήσει σε μια περιπέτεια γεμάτη τρόμο. Η ταινία μας μεταφέρει σε μια εποχή όπου οι σκιές κρύβουν απειλές και οι θρύλοι ζωντανεύουν.
Τον 19ο αιώνα η Έλεν, μια νεαρή γυναίκα κυριεύεται από ένα υπερφυσικό πλάσμα. Λίγα χρόνια αργότερα σε μια πόλη της Γερμανίας το 1838, η Έλεν είναι παντρεμένη με τον συμβολαιογράφο Thomas Hutter. Ο τελευταίος εργάζεται για τον ιδιοκτήτη μιας χρηματιστηριακής εταιρείας που θα του υποσχεθεί πλήρη απασχόληση εάν καταφέρει να ταξιδέψει μέχρι το κάστρο του κόμη Orlok για να κλείσει μια συμφωνία ιδιοκτησίας. Ο συμβολαιογράφος, αναζητώντας μια λύση στα οικονομικά του προβλήματα, θα ταξιδέψει μέχρι τα Καρπάθια Όρη για να ολοκληρώσει την συμφωνία πώλησης. Ωστόσο, με την άφιξη του στο κάστρο για να συναντήσει τον Κόμη Όρλοκ, συνειδητοποιεί ότι η απλή συμφωνία θα μετατραπεί σε μια εφιαλτική περιπέτεια που θα τον σημαδέψει ανεξίτηλα. Αυτό που δεν ξέρει ακόμη είναι ό,τι ο κόμης, που είναι στην πραγματικότητα ένα αιμοδιψές βαμπίρ, έχει ως στόχο τη σύζυγο του συμβολαιογράφου.
Στα συν της ταινίας, το σενάριο, η σκηνοθεσία, τα σκηνικά, η αποπνικτική, γοτθική ατμόσφαιρα που σε παρασύρει στον κόσμο του τρόμου και του μυστηρίου, η ενδυματολογία και η φωτογραφία. Ερμηνευτικά όλοι οι ηθοποιοί είναι εξαιρετικοί. Ξεχωρίζει ωστόσο ο Bill Skarsgård, σε έναν ακόμη κακό ρόλο, μετά από τον τρομακτικό Pennywise. Αυτή την φορά υποδύεται τον Κομη Ορλόκ. Η Lily-Rose Depp διαπρέπει ως η δαιμονισμένη Έλεν, με μια συναρπαστική και στοιχειωμένη ερμηνεία. Ο Willem Dafoe μπαίνει αργά στην ταινία όμως τραβάει αμέσως την προσοχή με την παρουσία του.
Στα μείον της ταινίας, ο αργός ρυθμός από το δεύτερο μισό και μετά, οι υπερβολικά τραβηγμένες σκηνές και η διάρκεια της συνολικά.
Εν κατακλείδι, η ταινία «Νοσφεράτου» είναι ένα συναρπαστικό μείγμα ιστορίας και μυθολογίας, οπτικά εντυπωσιακή, ωστόσο δεν προσφέρει κάτι καινούριο ή πρωτότυπο στον μύθο του βαμπίρ. Σίγουρα θα συναρπάσει τους λάτρεις του σκοτεινού σινεμά και της γοτθικής αισθητικής.
ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΗ ΔΩ: Αν έχεις παρακολουθήσει προηγούμενες δουλειές του σκηνοθέτη. Αν απολαμβάνεις σκοτεινές ατμοσφαιρικές ταινίες που σχετίζονται με βαμπίρ.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 6/10
TRAILER:
_________________________________
* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε ταινίες που έχω παρακολουθήσει
Θα ΄θελα μια μέρα να δραπετεύσουμε μαζί
για να σου χαρίσω της ψυχής μου το κλειδί
Να κάνουμε τα σύννεφα κουπιά
και να μεθύσουμε με τα παλιά.
Θα ΄θελα μια μέρα να ταξιδέψουμε μακριά
να σου ξεκλειδώσω της καρδιάς τα μυστικά
Να μοιραστούμε της λήθης το κρασί
και στα χείλη ένα άλικο φιλί.
Είναι ο χρόνος πάντα αδυσώπητος σκληρός
Γητευτής της μοίρας μας, παράξενος γιατρός.
Γνέθει με αδράχτι μαγικά χαλιά
και απ΄τα όνειρά μας παίρνει τα φτερά
Από την συγγραφέα Νατάσα Γκουτζικίδου
** Αν θες κι εσύ να μοιραστείς κάτι δικό σου, κάποια στιγμή σου, την άποψη σου ή οτιδήποτε άλλο, μάθε πως εδώ
Το παρακάτω κείμενο γράφτηκε στα πλαίσια της εργασίας μου, στο εργαστήριο δημιουργικής γραφής. Το θέμα της εργασίας ήταν να περιγράψω το σκηνικό ενός σπιτιού με απόντα ιδιοκτήτη, μια φοιτήτρια ιατρικής (200 λέξεις). Τίτλος της ιστορίας αυτής, «Το Κρυφό Παιχνίδι». *
Η Λίλυ πετάχτηκε ξαφνικά από τον ύπνο της. Ένας δυνατός θόρυβος απέξω την τρόμαξε. Χασμουρήθηκε, τεντώθηκε νωχελικά και σηκώθηκε αργά. Δεν ήταν σίγουρη αν ήταν μέρα ή νύχτα. Τέντωσε τ’ αυτιά της, γυρνώντας το κεφάλι δεξιά κι αριστερά, μήπως κι ακούσει κάποιον ήχο μέσα από το σπίτι. Ήταν μόνη της; Μα πού είναι η Ξένια; αναρωτήθηκε.
Προχώρησε προς την κουζίνα, ενώ το στομάχι της γουργούριζε αλλά όσο κι αν έψαχνε δεν υπήρχε ίχνος από φαγητό. Δυσανασχέτησε. Το βλέμμα της περιπλανήθηκε στο χώρο. Βιβλία σκορπισμένα στον καναπέ, ένα κερί που είχε λιώσει στο τραπεζάκι και παραδίπλα ένα αντισηπτικό. Στο γραφείο, το λάπτοπ αναβόσβηνε σε αναστολή και παντού υπήρχαν πεταμένες σημειώσεις, που περιμένουν να διαβαστούν. Στη βιβλιοθήκη, στο πρώτο ράφι ένα κουτί Πρώτων Βοηθειών και ένα μικρό γλαστράκι. Στο δεύτερο και το τρίτο ράφι υπήρχαν διάφορα ιατρικά εγχειρίδια, βιβλία φυσιολογίας και ανατομίας και στο τελευταίο ράφι ένα κουτί με διάφορα καλώδια τακτοποιημένα.
Η Λίλυ πλησίασε τον νεροχύτη. Είδε ένα άπλυτο πιάτο και μια μισοάδεια κούπα καφέ. Η Λίλυ χτύπησε νευρικά την ουρά της και αναστέναξε «Δεν μου άφησε φαγητό». Ξαφνικά μια σκιά φάνηκε κάτω από την πόρτα και η καρδιά της άρχισε να χτυπά δυνατά. Η Λίλυ πάγωσε. Να επιτεθεί ή να κρυφτεί; Η πόρτα άνοιξε και… η φωνή της Ξένιας ήχησε: «Γλυκιά μου, σου έφερα λιχουδιές!» Η Λίλυ νιαούρισε ανακουφισμένη και έτρεξε στην αγκαλιά της.
* Ο τίτλος της ιστορίας, «Το Κρυφό Παιχνίδι», υπονοεί ότι η γάτα παίζει ένα κρυφό παιχνίδι μέσα στο σπίτι, ανακαλύπτοντας αντικείμενα, στην προσπάθεια της να βρει φαγητό.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Social Icons