Από το Blogger.
22/07/2022.
Η ζωή μου άλλαξε ριζικά, με έναν τρόπο που δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ. Η γέννηση της ανιψιάς μου, με βρήκε σε μια περίοδο βαθιάς ανασφάλειας και απογοήτευσης. Η παρουσία της, έφερε μια αίσθηση χαράς και πληρότητας που δεν είχα ξανανιώσει στη ζωή μου. Η αγκαλιά της με γέμισε με μια αγάπη τόσο βαθιά, που μου έδωσε τη δύναμη να ξεπεράσω κάθε δυσκολία. Οδηγήθηκα σε μια διαδικασία αναγέννησης. Ένας κόσμος νέων δυνατοτήτων άνοιξε μπροστά μου και άρχισα να βλέπω τη ζωή με άλλα μάτια.
Εκείνη, βλέπετε, μέ έκανε να επανεξετάσω τις προτεραιότητές μου. Αποφάσισα να απομακρυνθώ από κάθε τοξική σχέση που με βάραινε και να επικεντρωθώ σε αυτά που πραγματικά με γεμίζουν. Τα βιβλία και η φωτογραφία, δύο από τα μεγαλύτερα μου πάθη, έγιναν οι σύμμαχοί μου σε αυτό το ταξίδι αυτοανακάλυψης. Μέσα από τις σελίδες των βιβλίων αναζητούσα νέες εμπειρίες και γνώσεις, ενώ μέσα από τον φακό της φωτογραφικής μηχανής αποτύπωνα τις ομορφιές του κόσμου που με περιέβαλε.
04/09/2023.
Έναν χρόνο μετά την γέννηση της Ηλέκτρας, αποφάσισα να φύγω από το πατρικό μου και να πορευτώ μόνη μου. Να αφήσω πίσω μου, γονείς και φίλους. Δεν ήταν μια απόφαση στιγμής, ούτε μια παρόρμηση αλλά μια απεγνωσμένη ανάγκη για αλλαγή. Ήταν ένα ταξίδι αυτογνωσίας, που με οδήγησε σε μια νέα αρχή. Μακριά από όλους, ανακάλυψα τη δύναμη που κρυβόταν μέσα μου. Εκεί, καθισμένη σε ένα παγκάκι, με θέα το Κάστρο της Μύρινας και το Ρωμέικο Γιαλό, κάτι με καλούσε να αφήσω πίσω μου το παρελθόν και να αγκαλιάσω το μέλλον. Εκείνη τη στιγμή κατάλαβα ότι είμαι ικανή για τα πάντα.
Επιστρέφοντας στο σπίτι μου, ήμουν έτοιμη να αντιμετωπίσω τις προκλήσεις της ζωής με ένα νέο πνεύμα.
12/11/2024
Σήμερα, κοιτάζοντας πίσω, είμαι ευγνώμων για κάθε βήμα που έχω κάνει!!!
* Το παραπάνω κείμενο γράφτηκε στα πλαίσια της εργασίας μου, στο εργαστήριο δημιουργικής γραφής. Το θέμα της εργασίας ήταν να αποτυπώσω την βιογραφία μου, σε μορφή λογοτεχνικού κειμένου (πρόζα, ημερολόγιο κ.α). Όλα τα παραπάνω είναι η ζωή μου τα τελευταία δύο χρόνια!!!
Η Τήλος, ένα από τα πιο ανεξερεύνητα νησιά των Δωδεκανήσων, αποτελεί έναν ιδανικό προορισμό για όσους αναζητούν ηρεμία. Γενέτειρα της αρχαίας ποιήτριας Ήριννας, σύγχρονης της Σαπφού, το νησί αυτό ξεχωρίζει για την φυσική ομορφιά, την πλούσια ιστορία και την φιλοξενία των λιγοστών κατοίκων του.
Παρά το μικρό της μέγεθος το νησί διαθέτει ιστορία που χρονολογείται από την αρχαιότητα. Όπως μαρτυρούν τα αρχαιολογικά ευρήματα, η Τήλος κατοικήθηκε από Μυκηναίους. Τα πρώτα μάλιστα ίχνη κατοίκησης στην Τήλο χρονολογούνται από τη Μεσολιθική εποχή, όπως αποδεικνύουν τα ευρήματα στο σπήλαιο Χαρκαδιό. Μια μοναδική ανακάλυψη ήταν τα οστά νάνων ελεφάντων που βρέθηκαν στο ίδιο σπήλαιο, αποδεικνύοντας ότι το νησί φιλοξενούσε κάποτε αυτά τα ενδημικά είδη. Σήμερα τα όστα αυτά βρίσκονται στο Μουσείο Ελεφάντων, ένα από τα αξιοθέατα του νησιού, που αξίζει να επισκεφθεί κανείς.
Μπαίνοντας στο λιμάνι της Τήλου αντικρίζει κανείς ένα τοπίο που αποπνέει ηρεμία και γαλήνη. Λευκά σπίτια, γραφικά σοκάκια και το ζεστό καλωσόρισμα των ντόπιων σού δημιουργούν μια αίσθηση απόλυτης χαλάρωσης. Οι κάτοικοι διατηρούν ζωντανές τις παραδόσεις και τα έθιμά τους, προσφέροντας μια μοναδική πολιτισμική εμπειρία.
Τι να δει κανείς στην Τήλο.
 |
| Μουσείο Ελεφάντων |
- Κάστρα και οχυρώματα: Τα κάστρα και τα οχυρώματα που σώζονται μέχρι σήμερα μαρτυρούν την στρατηγική σημασία της Τήλου (Μεσαιωνικό Κάστρο, Κάστρο της Αγιοσυκιάς)
- Εκκλησίες και μοναστήρια: Πολλές εκκλησίες και μοναστήρια κοσμούν το νησί, μαρτυρώντας την πλούσια θρησκευτική ιστορία του (Μονή του Αγίου Παντελεήμονα, εκκλησία του Αγίου Νικολάου).
- Μουσεία: Αρχαιολογικό Μουσείο Τήλου και Παλαιοντολογικό Μουσείο (γνωστό κι ως Μουσείο Ελεφάντων).
Τοπική Γαστρονομία
Η κουζίνα της Τήλου είναι απλή αλλά γεμάτη γεύση. Σε όποια ταβέρνα κι αν καθίσεις μην ξεχάσεις να δοκιμάσεις ντόπια κρέατα (κυρίως κατσικάκι), φρέσκα ψάρια (προτιμήστε τηλιακό γαριδάκι) αλλά και τοπικά προϊόντα (θυμαρίσιο μέλι). Για γλυκό να πάτε στο Γυαλό, στον Άγιο Αντώνιο (εκεί θα βρεις κατ' εμέ το καλύτερο banoffee).
Οι παραλίες της Τήλου
Η Τήλος, αν και μικρό νησί, διαθέτει αρκετές παραλίες που ικανοποιούν κάθε γούστο. Εικάζεται ότι έχει στο σύνολο 17 παραλίες (μαζί με τους μικρούς κολπίσκους). Το σίγουρο είναι ότι υπάρχουν αρκετές επιλογές για να εξερευνήσει κανείς. Μεταξύ των πιο γνωστών και δημοφιλών παραλιών του νησιού είναι η Εριστός (η μεγαλύτερη και πιο οργανωμένη, σε ένα σημείο της επιτρέπεται και ο γυμνισμός), ο Αγιος Αντώνιος (γραφική με βότσαλα), η Πλάκα (με κρυστάλλινα νερά) και τα Λιβάδια (κοντά στο λιμάνι). Υπάρχουν και παραλίες που είναι προσβάσιμες μόνο με καϊκι, με άγρια ομορφιά...και είναι για όσους αναζητούν ησυχία.
Το νησί έχει γίνει σύμβολο αειφορίας, καθώς έχει προχωρήσει σε έργα που το καθιστούν ενεργειακά αυτόνομο. Από το 2019, η Τήλος έγινε το πρώτο νησί στην Μεσόγειο που χρησιμοποιεί σχεδόν αποκλειστικά ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, ενώ έχει απαγορεύσει τη χρήση πλαστικών σακούλων, δείχνοντας τον δρόμο για ένα πιο βιώσιμο μέλλον.
Η Τήλος, με το μοναδικό της παρελθόν, τη φυσική ομορφιά και το όραμά της για ένα βιώσιμο μέλλον, δεν είναι απλώς ένας προορισμός. Είναι ένα ζωντανό παράδειγμα αρμονικής συνύπαρξης ανθρώπου και φύσης, όπου κάθε επισκέπτης μπορεί να βρει την ηρεμία, την έμπνευση και τη σύνδεση με την αυθεντική πλευρά του Αιγαίου.
Ένας ακόμη προορισμός σας περιμένει να τον ξεναγήσετε. Η Τήλος είναι το νησί της ηρεμίας και της αειφορίας (=& το ταξίδι συνεχίζεται).
Η πιο διαδεδομένη και αναγνωρισμένη παγκοσμίως Ημέρα Ντόνατς θεωρείται η πρώτη Παρασκευή του Ιουνίου. Η αλήθεια είναι ωστόσο ότι η Παγκόσμια Ημέρα Ντόνατς δεν έχει μια ενιαία ημερομηνία γιορτής. Εκτός από την πρώτη Παρασκευή του Ιουνίου, λιγότερο γνωστή είναι η 5η Νοεμβρίου.
Οι διαφορετικές ιστορικές αναφορές που συνδέονται με την προέλευση του ντόνατ, οδήγησαν σήμερα στην καθιέρωση δύο διαφορετικών ημερομηνιών. Σε ορισμένες περιοχές ενδέχεται να υπάρχουν τοπικές παραδόσεις ή έθιμα που συνδέονται με συγκεκριμένες ημερομηνίες κατανάλωσης ντόνατς.
Η πρώτη ημερομηνία (του Ιουνίου) είναι η επικρατέστερη και αυτό γιατί έχει τις ρίζες της σε μια εκδήλωση του 1938 στην Αμερική, όπου εθελόντριες προσέφεραν ντόνατς στους στρατιώτες. Τα τελευταία χρόνια όμως η 5η Νοεμβρίου έχει τους υποστηρικτές της.
Η ιστορία των ντόνατς ξεκινά από την αρχαιότητα. Αρχαίοι πολιτισμοί, όπως οι Ρωμαίοι και οι Έλληνες, απολάμβαναν παρόμοια γλυκά, τηγανίζοντας λωρίδες ζύμης και προσθέτοντας διάφορες γλυκές ή αλμυρές γαρνιτούρες. Η χαρακτηριστική τρύπα στο κέντρο του ντόνατ, που εξασφαλίζει ομοιόμορφο ψήσιμο και δημιουργεί μια πιο ελκυστική εμφάνιση, λέγεται ότι επινοήθηκε από έναν έφηβο μαθητευόμενο αρτοποιό. Σύμφωνα με την ιστορία, ο έφηβος έβαλε τυχαία το δάχτυλό του στη ζύμη, δημιουργώντας την πρώτη τρύπα. Αυτή η τυχαία ανακάλυψη αποδείχθηκε επαναστατική και έδωσε στα ντόνατ τη μορφή που γνωρίζουμε σήμερα.
Ανεξάρτητα από την ημερομηνία που επιλέγουμε, η Παγκόσμια Ημέρα Ντόνατς είναι μια ευκαιρία να απολαύσετε αυτό το αγαπημένο γλυκό και να γιορτάσετε την ιστορία και την κουλτούρα που το περιβάλλει.
Ενδιαφέρουσες πληροφορίες που ίσως να γνωρίζεις ή και όχι:
- Ποικιλία γεύσεων: Σήμερα, υπάρχουν αμέτρητες γεύσεις και ποικιλίες ντόνατς, από τα κλασικά με ζάχαρη μέχρι τα πιο εξωτικά με γεμίσεις σοκολάτας, καφέ, φρούτων και πολλά άλλα.
- Ντόνατς και κουλτούρα: Τα ντόνατς έχουν γίνει ένα σύμβολο της αμερικανικής κουλτούρας και εμφανίζονται συχνά σε ταινίες, τηλεοπτικές σειρές και διαφημίσεις.
- Ντόνατς και υγεία: Αν και τα ντόνατς είναι ένα γλυκό με υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη και λίπος, υπάρχουν και πιο υγιεινές επιλογές, όπως τα ντόνατς ολικής αλέσεως ή με φυσικά γλυκαντικά.
Η ζωή είναι σαν ένα κουτί με ντόνατς: ποτέ δεν ξέρεις ποια γεύση θα βρεις!
Ο Γιάννης Νάκος είδε τη θεατρική παράσταση «Το χρονικό ενός δυσλεκτικού» στο θέατρο 104 και γράφει τις εντυπώσεις.
Η βραβευμένη ομωνυμη νουβέλα του Γιάννη Πάσχου, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Περισπωμένη, μετά από τις περσινές sold-out παραστάσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, ο συναρπαστικός αυτός μονόλογος, με την εξαιρετική ερμηνεία του Δημήτρη Μαμιού, επιστρέφει για δεύτερη χρονιά στο Θέατρο 104 σε σκηνοθεσία του Ντίνου Ψυχογιού.
Ο μονόλογος παρουσιάζει την ιστορία ενός δυσλεκτικού αγοριού, που αφηγείται τη ζωή του από τα παιδικά του χρόνια μέχρι τη φοιτητική του περίοδο, εκφράζοντας τις δυσκολίες και τις εσωτερικές του σκέψεις. Από μια οικογένεια γεμάτη δασκάλους, μεγάλωσε γράφοντας κείμενα που μόνο εκείνος μπορούσε να αποκωδικοποιήσει. Η μητέρα του ήταν πάντα τρυφερή και υποστηρικτική, ενώ ο αυστηρός πατέρας έδινε στην ίδια την ευθύνη για τις δυσκολίες του γιου τους. Το αγόρι περιγράφει τις δυσκολίες του στο σχολείο, τις κοροϊδίες των συμμαθητών του και την ανάγκη να βρει έναν δικό του τρόπο να επιβιώσει.
Η θεατρική μεταφορά του "Χρονικού ενός Δυσλεκτικού" είναι μια οπτικοακουστική πανδαισία που συναρπάζει από την πρώτη στιγμή. Πρόκειται για ένα έργο που ταξιδεύει τον θεατή, στη ζωή ενός παιδιού που αγωνίζεται να βρει τη θέση του σε έναν κόσμο που δίνει ιδιαίτερη έμφαση στα γράμματα. Με χιούμορ και ειλικρίνεια, ο συγγραφέας αποτυπώνει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει, αλλά και την αστείρευτη φαντασία του.
Η σκηνοθεσία του Ντίνου Ψυχογιού, σε συνδυασμό με την ερμηνεία του Δημήτρη Μαμιού, δημιουργούν μια ζωντανή και αυθεντική παράσταση που παρασύρει τον θεατή στον κόσμο του ήρωα. Η εξαιρετική σκηνογραφία που έχει επιμεληθεί η Νίκη Ψυχογιού, οι φωτισμοί της Μαριέττας Παυλάκη και η μουσική του Γιώργου Χριστιανάκη συμπληρώνουν το σκηνικό και ενισχύουν την αφήγηση, προσφέροντας μια μοναδική θεατρική εμπειρία.
Η ερμηνεία του Δημήτρη Μαμιού είναι εξαιρετική. Ο Μαμιός ερμηνεύει διάφορα πρόσωπα της ζωής του αγοριού, αποκαλύπτοντας το βάθος της ψυχολογίας τους και δημιουργώντας έναν μικρόκοσμο γεμάτο ένταση και αλήθεια. Μέσα από τον κεντρικό χαρακτήρα αναδύονται θέματα όπως η διαφορετικότητα και οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα παιδιά στο εκπαιδευτικό σύστημα καθώς και η σημασία της μητρικής αγάπης και της υποστήριξης. Πάραυτα η συνολική παρουσίαση της δυσλεξίας ήταν επιφανειακή.
Εν κατακλείδι η θεατρική παράσταση «Το χρονικό ενός δυσλεκτικού» είναι μια ιστορία θάρρους και αυτοπεποίθησης, με το μήνυμα ότι όλοι μπορούμε να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες και να πάρουμε τον έλεγχο της ζωής μας. Αποτελεί μια ενδιαφέρουσα προσπάθεια να προσεγγίσει ένα σημαντικό θέμα, αυτό της δυσλεξίας, ωστόσο, δεν καταφέρνει να αποτυπώσει πλήρως τη σοβαρότητα και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν τα άτομα με αυτή τη μαθησιακή δυσκολία.
Η παράσταση φαίνεται να απευθύνεται σε ένα ευρύ κοινό, με έμφαση ωστόσο σε εφηβικό-νεαρό κοινό, εκπαιδευτικούς και γονείς, άτομα με δυσλεξία και τις οικογένειες τους. Προλάβετε για όσο παίζεται στο θέατρο.
ΠΛΟΚΗ: “Ας γίνει το παιδί ο,τι θέλει, δεν είναι ανάγκη να μάθει γράμματα!” Ο ήρωας μας μεγαλώνει σε ένα ορεινό χωριό της Ηπείρου. Ονειρεύεται και ανακαλύπτει τον κόσμο σχεδόν όπως κάθε παιδί, μα ένα “λάθος” που κουβαλάει τον στιγματίζει, τον απομονώνει και την ίδια στιγμή τον πεισμώνει. Με όχημα την μοναδική του ματιά για τα πράγματα, το χιούμορ αλλά και την αγάπη των ανθρώπων του, αντιμετωπίζει καταστάσεις που μοιάζουν να συνθέτουν το ψηφιδωτό ενός παράξενου, μαγικού κόσμου. Το παιδί ενηλικιώνεται, αλλά πόσα "λάθη" χωράνε σε ένα κόσμο γεμάτο "σωστούς" ανθρώπους; Θα καταφέρει άραγε να κατακτήσει την πιο ψηλή κορφή της φαντασίας του; Θα μπορέσει να είναι ποτέ σαν όλους τους άλλους;
Παίζουν: Ο ήρωας: Δημήτρης Μαμιός Παραγωγή Ο2Ο ΑΜΚΕ
Το κλασικό έργο επιστημονικής φαντασίας που μας ταξιδεύει σε ένα δυστοπικό μέλλον, το «Φαρενάιτ 451» του Ray Bradbury πρωτοκυκλοφόρησε στην Ελλάδα, το 1968 από τις εκδόσεις Γρηγόρη. Μέχρι και σήμερα έχει κυκλοφορήσει άλλες δύο φορές, από διαφορετικούς εκδοτικούς (εκδόσεις Παρά Πέντε & εκδόσεις Άγρα) ενώ το 2010 κυκλοφόρησε και σε graphic novel (εκδόσεις Μεταίχμιο). Τον Αύγουστο του 2024, οι εκδόσεις Άγρα προχωρούν στην δεύτερη έκδοση του βιβλίου του σπουδαιότερου σύγχρονου Αμερικανού συγγραφέα.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΒΙΒΛΙΟΥ:
α) Συγγραφέας: Ray Bradbury
β) Τίτλος: Φαρενάιτ 451
γ) Έτος Έκδοσης: 2024
δ) Έκδοση: Εκδόσεις Άγρα
Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ: Με πωλήσεις που ξεπερνούν τα πέντε εκατομμύρια αντίτυπα, το μυθιστόρημα του Ray Bradbury αποτελεί μέχρι και σήμερα μια προειδοποίηση για τους κινδύνους της λογοκρισίας, της χειραγώγησης της πληροφορίας και της απώλειας της ατομικής σκέψης. Ένα από τα πιο σημαντικά έργα επιστημονικής φαντασίας και δυστοπίας του 20ού αιώνα επιτέλους μετά από πολύ καιρό, που ήταν στα ράφια της βιβλιοθήκης μου αποτέλεσε την επόμενη αναγνωστική επιλογή
Η ιστορία μας μεταφέρει σε ένα μέλλον όπου τα βιβλία έχουν απαγορευτεί και οι πυροσβέστες, αντί να σβήνουν φωτιές, έχουν ως αποστολή να καίνε κάθε βιβλίο που θα βρουν. Ο πρωταγωνιστής, ο Γκάι Μόνταγκ, ένας πυροσβέστης που λατρεύει τη δουλειά του, αρχίζει σταδιακά να αμφισβητεί τον κόσμο του και να ανακαλύπτει τη δύναμη της γνώσης που κρύβεται στα βιβλία.
«...και τότε άρχισε να μου μιλάει για τα βιβλία, για το πώς ήταν να τα κρατάς στα χέρια σου και να νιώθεις το χαρτί, τη μελάνη, τη μυρωδιά τους. Μου είπε ότι τα βιβλία δεν είναι απλώς λέξεις γραμμένες σε μια σελίδα, αλλά ιδέες που ζουν και αναπνέουν. Μου είπε ότι τα βιβλία μπορούν να μας κάνουν να σκεφτούμε, να αισθανθούμε, να αλλάξουμε.»
Το βιβλίο του Ρέι Μπράντμπερι είναι γεμάτο από βαθύτερα νοήματα και προκαλεί τον αναγνώστη να σκεφτεί κριτικά για τον κόσμο γύρω του. Αν και γράφτηκε τη δεκαετία του '50, το βιβλίο προβλέπει με ανησυχητική ακρίβεια την εποχή μας, όπου η πληροφορία είναι άφθονη αλλά επιφανειακή, και η πραγματική γνώση υποκαθίσταται από την ψυχαγωγία και την παθητική κατανάλωση. Ο φόβος της λογοκρισίας και της χειραγώγησης της πληροφορίας είναι ένα διαχρονικό πρόβλημα που το "Φαρενάιτ 451" θέτει με δραματικό τρόπο.
Ο συγγραφέας με γραφή, απλή, κατανοητή αλλά ταυτόχρονα ποιητική, χρησιμοποιεί μια σειρά από έντονους συμβολισμούς για να μεταφέρει τα μηνύματά του και παράλληλα να δημιουργήσει μια δημιουργεί μια ατμόσφαιρα φόβου, απομόνωσης και απώλειας. Οι χαρακτήρες είναι πλήρεις και πολυδιάστατοι, με τον Γκάι Μόνταγκ να αποτελεί έναν αντιήρωα που εξελίσσεται από έναν αφοσιωμένο πυροσβέστη σε έναν επαναστάτη.
Αν ακούγαμε τη λογική μας, ποτέ δεν θα ερωτευόμασταν. Ποτέ δεν θα είχαμε φιλίες. Ποτέ δεν θα ασχολούμασταν με επιχειρήσεις. Θα ήμασταν πολύ κυνικοί
Ο αριθμός 451: Είναι η θερμοκρασία στην οποία καίγεται το χαρτί. Συμβολίζει την καταστροφή της γνώσης και του πολιτισμού. Τα βιβλία: Είναι σύμβολα της γνώσης, της ιστορίας και της ανθρώπινης εμπειρίας. Η τηλεόραση: Συμβολίζει την παθητική κατανάλωση, την επιφανειακότητα και την έλλειψη κριτικής σκέψης.
Συνοπτικά το «Φαρενάιτ 451» του Ray Bradbury δεν είναι απλά ένα μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας. Είναι ένα βιβλίο που έχει αφήσει ανεξίτηλο το σημάδι του στη λογοτεχνία. Ένα έργο που μας προκαλεί να αναλογιστούμε τη θέση μας στον κόσμο και τη σημασία της γνώσης στη ζωή μας. Είναι ένα βιβλίο που θα σε κάνει να σκεφτείς, να συζητήσεις και να αναρωτηθείς. Θα μείνει για πάντα χαραγμένο στη μνήμη. Απευθύνεται σε όσους λατρεύουν την επιστημονική φαντασία, τη δυστοπία, αλλά και για όσους αγαπούν τα βιβλία και θέλουν να σκεφτούν κριτικά για τον κόσμο που ζούμε. Και ίσως να σάς κάνει να εκτιμήσετε ακόμα περισσότερο τα βιβλία που έχετε στη βιβλιοθήκη!!!
_______________________________________________
* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε βιβλία που έχω διαβάσει
Γνωρίζετε ότι σε ένα μικρό νησί, ζούσαν κάποτε ελέφαντες; Θέλετε να μάθετε πως έφτασαν οι ελέφαντες στο νησί και για ποιο λόγο συρρικνώθηκαν; Υπάρχει ένα μικρό ελληνικό νησί, που κρύβει ένα μοναδικό μυστικό στα σπλάχνα της: τους νάνους ελέφαντες. Πλάσματα που έζησαν και εξαφανίστηκαν από το νησί πριν από χιλιάδες χρόνια. Σήμερα αποτελούν έναν από τους σημαντικότερους παλαιοντολογικούς θησαυρούς της Ελλάδας. Μια επίσκεψη στο Μουσείο Ελεφάντων της Τήλου αρκεί ώστε να ταξιδέψετε πίσω στον χρόνο και να μάθετε την ιστορία αυτών των σπάνιων πλασμάτων.
Το μοναδικό Μουσείο Νάνων Ελεφάντων (αλλιώς και Παλαιοντολογικό Μουσείο) στην Ελλάδα, βρίσκεται στην Τήλο, ένα μικρό και γραφικό νησί των Δωδεκανήσων. Το νησί καταφέρνει να συνδυάσει την φυσική ομορφιά με την ιστορία του. Η ανακάλυψη των ελεφάντων στο νησί αποτελεί σημαντική ανακάλυψη για την παλαιοντολογία.
Το μουσείο φιλοξενούνταν από το 1994 σε ένα μικρό κτίριο στην καρδιά του Μεγάλου Χωριού, σε κοντινή απόσταση από το Δημαρχείο. Το 2009, μετά από τις προσπάθειες του καθηγητή Γιώργου Θεοδώρου και της δημάρχου Μαρία Καμμά-Αλιφέρη, το μουσείο απέκτησε νέο, σύγχρονο χώρο, 130 τετραγωνικών μέτρων.
.png)
Σήμερα όσοι επισκεφθούν το μουσείο θα συναντήσουν μια συλλογή από απολιθωμένα οστά και δόντια αυτών των εντυπωσιακών ζώων, τα οποία ανακαλύφθηκαν στο σπήλαιο Χαρκαδιό. Αναπαραστάσεις των νάνων ελεφάντων, καθώς και διαδραστικά εκθέματα βοηθούν τους επισκέπτες να γνωρίσουν περισσότερα για τη ζωή των πλασμάτων αυτών, πως προσαρμόστηκαν στις συνθήκες του νησιού, πως συρρικνώθηκαν και πώς τελικά εξαφανίστηκαν. Παράλληλα μαθαίνουν για τις ανασκαφές που πραγματοποιήθηκαν στο σπήλαιο Χαρκαδιό και για τη σημασία τους για την παλαιοντολογία.
Πριν από 45.000 χρόνια, ελέφαντες από την Ασία βρήκαν καταφύγιο στην Τήλο, διασχίζοντας θαλάσσιες εκτάσεις. Απομονωμένοι στο νησί, και λόγω της δυσκολίας να βρουν τροφή, αυτοί οι ελέφαντες εξελίχθηκαν σε νάνους, φτάνοντας περίπου το 1,5 μέτρο σε ύψος. Με μέσο βάρος 500-600 κιλά, είχαν μια σχετικά μακρά ζωή που ξεπερνούσε τις τέσσερις δεκαετίες. Οι νάνοι ελέφαντες της Τήλου αποτελούν τους τελευταίους ελέφαντες που έζησαν στην Ευρώπη. Οι αιτίες της εξαφάνισής τους παραμένουν αβέβαιες, ωστόσο οι επιστήμονες εξετάζουν διάφορους παράγοντες, όπως η ηφαιστειακή δραστηριότητα, οι κλιματικές αλλαγές, η άνοδος της στάθμης της θάλασσας και η μείωση της έκτασης των νησιών.
Οι ανασκαφές στο σπήλαιο Χαρκαδιό έχουν αποκαλύψει έναν πραγματικό θησαυρό από οστά νάνων ελεφάντων, με τα μέχρι τώρα ευρήματα να αντιστοιχούν σε μόλις το ένα τρίτο του συνολικού υλικού που κρύβεται κάτω από τη γη. Εκτός από τους ελέφαντες, το σπήλαιο φιλοξενεί και άλλους παλαιοντολογικούς θησαυρούς, όπως νεολιθικά εργαλεία και οστά ελαφιών που προέρχονται από μια εποχή πολύ πιο μακρινή από εκείνη των ελεφάντων.
Το μουσείο προσφέρει μια συναρπαστική περιήγηση στο παρελθόν του νησιού, με στόχο την ενημέρωση του κοινού για την ιστορία και την εξέλιξη αυτών των εκπληκτικών πλασμάτων, ενώ παράλληλα προάγει την ευαισθητοποίηση για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος.
Το Μουσείο Νάνων Ελεφάντων λειτουργεί την θερινή σεζόν, από Μάιο έως Οκτώβριο. Καθημερινά, εκτός Δευτέρας, από τις 09 ως τις 16:00.
Για την είσοδο στο Μουσείο υπάρχει χρηματικό αντίτιμο των 2€. Υπάρχει και κατάστημα με αντικείμενα προς αγορά για να ενισχύσετε το έργο του μουσείου.
* Ευχαριστώ πολύ για την δημοσίευση του παρόντος αφιερώματος την «Ροδιακή Εφημερίδα» στην έκδοση του Σαββάτου 19.10.2024, φύλλο 23828. Δείτε εδώ την ηλεκτρονική μορφή.
Βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο best seller της Elin Hilderbrand είναι η σειρά του Netflix, «The Perfect Couple» (στα ελληνικά: Το τέλειο ζευγάρι), η οποία από τις αρχές Σεπτεμβρίου είναι διαθέσιμη στο ελληνικό Netflix και μέσα σε λίγες μέρες από την προβολή της, βρέθηκε στις πρώτες θέσεις σε όλες τις χώρες. Πρόκειται για μια αστυνομική σειρά μυστηρίου που αποτελείται συνολικά από έξι επεισόδια σε σκηνοθεσία Susanne Bier και με πρωταγωνιστές τους Nicole Kidman, Eve Hewson και Dakota Fanning.
The Perfect Couple (Το τέλειο ζευγάρι)Πρωταγωνιστούν: Nicole Kidman, Liev Schreiber, Eve Hewson, Billy Howle κ.α / Είδος: Αστυνομική - Δραματική - Μυστηρίου / Έτος Παραγωγής: 2024 / Season: 1
ΥΠΟΘΕΣΗ: Η Amelia πρόκειται να παντρευτεί γόνο μιας από τις πιο πλούσιες οικογένειες στο Nantucket. Ωστόσο, το βράδυ πριν από τη μεγάλη της μέρα, η κουμπάρα της βρίσκεται νεκρή. Ξαφνικά, όλοι στο γαμήλιο πάρτι είναι ύποπτοι. Η πεθερά της Amelia, Greer και ο πεθερός, Tag, προσπαθούν να έχουν υπό έλεγχο την υπόθεση δολοφονίας. Όμως κάθε ζευγάρι σε αυτό το νησί απέχει πολύ από το τέλειο.
Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ: Από την πρώτη στιγμή θα συνειδητοποιήσει κανείς ότι πρόκειται να παρακολουθήσει μια whodunit σειρά που θυμίζει Αγκάθα Κρίστι. Μια σειρά μόλις έξι επεισοδίων με ένα δυνατό καστ, εξαιρετικά σκηνικά και με φόντο το μαγευτικό νησί Ναντάκε της Μασαχουσέτης.
Μια διάσημη συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων ετοιμάζεται να παντρέψει τον γιο της. Όμως μια μέρα πριν το γάμο, ένας φόνος έρχεται να ταράξει την οικογένεια της. Όλοι θεωρούνται ύποπτοι, ακόμα και η ίδια η συγγραφέας. Κάθε ζευγάρι κρύβει μυστικά τα οποία πολύ γρήγορα θα αποκαλυφθούν. Όλοι θα δείξουν το πραγματικό τους πρόσωπο. Σε αυτήν την οικογένεια υπάρχει το τέλειο ζευγάρι ή όλα είναι για το θεαθήναι;
Έξι επεισόδια διάρκειας 50 λεπτά γεμάτα έρωτες, μυστήριο, σασπένς, γρήγορη ροή και ανατροπές. Ένας γάμος, ένας πρόωρος θάνατος καλεσμένου, μια τεράστια περιουσία, μια εγκυμοσύνη και τέσσερα ζευγάρια. Όλα αυτά με θέα την παραθαλλάσια νήσο Nantucket, που βρίσκεται νοτιοανατολικά της Μασαχουσέτης και της Νέας Αγγλίας. Όσο η αστυνομία προσπαθεί να βρει τον δολοφόνο και τα κίνητρα του, μυστικά και προδοσίες έρχονται στο φως.
Η σειρά έχει ωραία πλοκή. Όμως τα σκηνικά της, και το χολυγουντιανό καστ κερδίζει τις εντυπώσεις από την πρώτη στιγμή. Η σκηνοθεσία είναι αρκετά καλή. Υπάρχουν κάποιες αναδρομές σε κάποιους ήρωες και παράλληλα αποκαλύπτονται παράνομες σχέσεις. Όλα αυτά κρατούν το ενδιαφέρον του θεατή. Κάποιες σκηνές δεν είχαν νόημα ή δεν βοηθούσαν στην εξέλιξη της ιστορίας πχ η εισαγωγική σκηνή όπου όλοι οι χαρακτήρες χορεύουν στην παραλία.
Προσωπικά δεν έχω διαβάσει το βιβλίο, οπότε δεν ξέρω αν έγινε σωστή μεταφορά του βιβλίου στην οθόνη. Αυτό που είδα μου άρεσε. Μέχρι και το τελευταίο επεισόδιο, δεν ξέρεις ποιος μπορεί να είναι ο δολοφόνος. Το φινάλε ήταν λίγο περίεργο αλλά συνολικά «Το τέλειο ζευγάρι» είναι μια ανάλαφρη και διασκεδαστική μίνι σειρά μυστηρίου που τα έχει όλα.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 7/10
TRAILER:
* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη.
Σε πολλές χώρες, οι άνθρωποι θεωρούν τον καφέ ως αναπόσπαστο μέρος της καθημερινότητάς τους. Υπάρχουν πολλοί που δεν μπορούν να φανταστούν μία μέρα χωρίς καφέ. Άλλοι πάλι έχουν αντίθετη άποψη. Για μένα, το ξεκίνημα της ημέρας, με βρίσκει πάντα με τον καφέ στο χέρι. Είναι μια πρωινή τελετουργία, θα πω.
Μπορεί να είναι σκέτος, γλυκός, μέτριος με ολίγη, μπορεί κάποιες φουσκάλες του να σκάνε σαν τα κύματα, μαζί του όμως γίνονται τα καλύτερα ξυπνήματα.
Κατά μέσο όρο, περίπου 2 δισεκατομμύρια φλιτζάνια καφέ καταναλώνονται κάθε μέρα σε ολόκληρο τον κόσμο! Ο καφές έχει γίνει απαραίτητο μέρος της ζωής για πολλούς. Αξίζει να σημειωθεί ότι πολλά γλυκά έχουν για βάση τους τον καφέ. Τα πιο γνωστά είναι το τιραμισού, τα Macarons και το brownies.
Το 2020 ο καφές αποτέλεσε αφορμή ώστε να δημιουργηθεί ένα λογοτεχνικό project. Για πρώτη φορά είκοσι δύο Έλληνες συγγραφείς συνθέτουν ένα συλλογικό έργο που περιέχει 22 διηγήματα με κεντρικό ήρωα των αγαπημένο όλων μας... καφέ.
Απολαύστε την κάθε γουλιά και κάντε την ημέρα σας ξεχωριστή.
Στις 21 Σεπτεμβρίου 2024 ο διάσημος Αμερικανός συγγραφέας θρίλερ και τρόμου μπήκε στο 77ο έτος της ηλικίας του. Έχει γράψει περισσότερα από 60 μυθιστορήματα και συνεχίζει να ταξιδεύει τους εκατομμύρια αναγνώστες του σε φανταστικούς και τρομακτικούς κόσμους. Πολλά από τα έργα του έχουν μεταφερθεί στην μικρή και μεγάλη οθόνη. Κάποια από αυτά έχουν διασκευαστεί. Ορισμένες προσαρμογές των έργων του King όμως αποκλίνουν σημαντικά από το αρχικό υλικό, με αποτέλεσμα την απογοήτευση των θαυμαστών. Extra χαρακτήρες προστίθεται αλλοιώνοντας τις ιστορίες και το φινάλε τους.
Από τη σελίδα στην οθόνη υπάρχουν μεγάλες διαφορές και αποκλίσεις. Η προσαρμογή των έργων του βασιλιά του τρόμου King δεν είναι μια απλή διαδικασία. Υπάρχουν δημιουργοί που έχουν διασκευάσει με εκπληκτική ακρίβεια έργα του βασιλιά. Υπάρχουν και ιστορίες του Stephen King μόνο κατ' όνομα, με σημαντικές αποκλίσεις από τα βιβλία που τις ενέπνευσαν.
Με αφορμή τα 50 χρόνια από την ημέρα που ο συγγραφέας εξέδωσε το πρώτο του βιβλίο, το Carrie, θυμόμαστε ποιες ταινίες και σειρές μεταφέρθηκαν στην οθόνη αλλά εν τέλει διέφεραν από τα βιβλία του.
1. Under The Dome (στα ελληνικά: Ο θόλος). Πρόκειται για το 48ο μυθιστόρημα του βασιλιά. Η σειρά που βασίστηκε στο ομώνυμο βιβλίο διήρκεσε τρεις σεζόν, με την πρώτη σεζόν να προβάλλεται τον Ιούνιο του 2013. Η υπόθεση του βιβλίου επικεντρώνεται στους κατοίκους μιας γραφικής πόλης που ξαφνικά βρίσκονται παγιδευμένοι κάτω από έναν τεράστιο διάφανο θόλο που καλύπτει ολόκληρη την πόλη. Τίποτε δεν περνάει το Θόλο...Κανείς δεν ξέρει τι ακριβώς είναι αυτό που τους απέκοψε από τον υπόλοιπο κόσμο, από τι προήλθε, ούτε πως μπορούν να το διαπεράσουν. Αλλά ένας φανατικός και αδίστακτος άνθρωπος, ο Τζιμ Ρένι, βλέπει στο Θόλο την τέλεια ευκαιρία για να υποτάξει την πόλη στην παρανοϊκή εξουσία του. Το βιβλίο ξεπερνάει τις 1000 σελίδες.
Στην σειρά, ενώ ο πρώτος κύκλος ήταν αρκετά καλός, από ένα σημείο και μετά παρουσιάζεται μια διαφορετική ιστορία από το βιβλίο. Η αφήγηση της σειράς εστιάζει περισσότερο προς το μυστήριο του θόλου και τη μοίρα των πολιτών.
Θεωρείται από πολλούς το πιο σημαντικό και μεγαλύτερο έργο του βασιλιά του τρόμου. Δυστυχώς, η μεταφορά του στην μεγάλη οθόνη, το 2017, με πρωταγωνιστές τους Idris Elba και Matthew McConaughey, απογοήτευσε κοινό και κριτικούς. Η ταινία δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες των φανατικών αναγνωστών του συγγραφέα και δικαίως. Δείτε εδώ περισσότερα. Ας ελπίσουμε ότι ο Mike Flanagan που έχει στα χέρια του τα δικαιώματα του Μαύρου Πύργου, να δημιουργήσει κάτι καλύτερο. Άλλωστε ο ίδιος έχει ανακοινώσει πώς παρά το γεγονός ότι έχει δουλειά μπροστά του, η προσέγγισή του στο φανταστικό έργο του King θα παραμείνει πιστή στο πρωτότυπο υλικό.
3. Cell (στα ελληνικά: Το κινητό). Πρόκειται για ένα αποκαλυπτικό μυθιστόρημα τρόμου που μεταφέρθηκε στην μεγάλη οθόνη το 2016, έχοντας στους πρωταγωνιστικούς ρόλους τους John Cusack και Samuel L. Jackson. Η ιστορία του βιβλίου επικεντρώνεται γύρω από το ξέσπασμα ενός μυστηριώδους σήματος που ταξιδεύει μέσω των προσωπικών κινητών τηλεφώνων, μολύνοντας όσους το ακούνε και με την οδηγία να σκοτώσουν τους μη μολυσμένους.
Η ταινία ενώ ξεκινάει όπως και το βιβλίο, στο δεύτερο μισό τα γεγονότα αλλάζουν. Παρουσιάζονται διαφορετικής σκηνές δράσης, διαφορετικά νοήματα στο φινάλε.
4. The Lawnmower Man (στα ελληνικά: Επαφές μιας ξεχωριστής πραγματικότητας). Μια παράξενη ιστορία όπου ένας επιστήμονας πειραματίζεται πάνω στις δυνατότητες της εικονικής πραγματικότητας, χρησιμοποιώντας ως πειραματόζωο έναν διανοητικά καθυστερημένο κηπουρό. Σύντομα όμως, ο τελευταίος αναπτύσσει υπερφυσικές δυνατότητες.
Η ταινία του 1992 που βασίζεται στο ομώνυμο διήγημα είναι ακόμα πιο περίεργη και παράξενη. Ωστόσο δεν έχει απολύτως κανένα κοινό με το έργο του Stephen King, ο οποίος κινήθηκε νομικά ζητώντας να αφαιρεθεί το όνομα του από τον τίτλο της ταινίας, απόδειξη της απόκλισής του από το υποτιθέμενο υλικό πηγής.
5. Maximum Overdrive. Πρόκειται για μια ταινία, του 1986, που βασίστηκε στο διήγημα του Stephen King. Μάλιστα το σενάριο και την σκηνοθεσία της ταινίας ανέλαβε ο ίδιος ο συγγραφέας, ο οποίος συνειδητοποίησε τελικά ότι είναι δύσκολη η προσαρμογή των ιστοριών του στην οθόνη. Η μοναδική ταινία του Stephen King που σκηνοθέτησε ο ίδιος ο συγγραφέας αποδεικνύεται μια από τις λιγότερο πιστές στη γραφή του.
Οταν η Γη θα βρεθεί στην ουρά ενός περαστικού κομήτη όλες οι μηχανές θα αποκτήσουν οντότητα και θα αρχίσουν να σκορπούν τον τρόμο στους ανυποψίαστους ανθρώπους. Τα φορτηγά θα αποκτήσουν την ανεξαρτησία τους και ακυβέρνητα θα μετατραπούν σε ανηλεείς δολοφονικές μηχανές...Μια ομάδα ανθρώπων προσπαθεί να επιβιώσει όταν οι μηχανές αρχίζουν να ζωντανεύουν και να γίνονται ανθρωποκτονίες.
6. Carrie (στα ελληνικά: Κάρι). Πρόκειται, οπως προαναφέρθηκε παραπάνω, για το πρώτο βιβλίο που κυκλοφόρησε ο συγγραφέας, πριν πενήντα χρόνια. Έχουν γίνει πολλές διασκευές, ωστόσο στην μεταφορά του έργου στην μεγάλη οθόνη το 2002, η αρχική μετάφραση του έργου κάπου χάθηκε. Η Κάρι Γουάιτ είναι ένα νεαρό κορίτσι που αναπτύσσει ψυχικές δυνάμεις, η οποία υπομένει τα βασανιστήρια το οικογενειακό και σχολικό περιβάλλον της πριν τελικά τρελαθεί. Η ταινία του 2002 απέτυχε παταγωδώς.
7. Pet Semetary (στα ελληνικά: Νεκρωταφίο Ζώων). Πρόκειται για το βιβλίο που τρόμαξε ακόμα και τον ίδιο τον δημιουργό του. Μετά την Carrie, άλλη μια διάσημη ιστορία του συγγραφέα, μεταφέρθηκε στην οθόνη και μάλιστα πολλές φορές. Το βιβλίο αφηγείται την ιστορία της οικογένειάς του γιατρού Κρίντ με ένα νεκροταφείο, έναν αρχαίο ταφικό χώρο ικανό να ανασταίνει ανθρώπους και ζώα, αλλά με φρικτό τίμημα.
Η ταινία του 1989 ήταν πιο κοντά στο βιβλίο ενώ το remake του 2019 είχε κάποιες αποκλίσεις από την αρχική πηγή. Προστίθενται νέα στοιχεία που περιστρέφονται γύρω από τα φαντάσματα του παρελθόντος της οικογένειας ενώ και το φινάλε που παρουσιάζεται είναι ένα τελείως διαφορετικό, δημιουργώντας μια σχεδόν εντελώς νέα ιστορία.
8. Mercy. Πρόκειται για διήγημα που συμπεριλαμβάνεται στην συλλογή διηγημάτων με τίτλο "Skeleton crew - Η ομίχλη και άλλες ιστορίες". Η ιστορία επικεντρώνεται σε ένα νεαρό αγόρι που έχει επιστρέψει στη γενέτειρα της μητέρας του ώστε να φροντίσουν την γιαγιά που έπαθε εγκεφαλικό. Όμως η γιαγιά αποδεικνύεται ότι είναι μάγισσα και το αγόρι θα προσπαθήσει να ξεφύγει από τη δαιμονική επιρροή της.
Δεν έχουν γίνει ουσιαστικές αλλαγές στην ταινία. Είναι μια καλή μεταφορά έργου του συγγραφέα. Πάραυτα ο ίδιος ο Stephen King θεωρεί πως δεν είναι από τα αγαπημένα του έργα που έπρεπε να μεταφερθούν στην οθόνη.
9. The Running Man (στα ελληνικά: Ο δρομέας). Πρόκειται για το τελευταίο μυθιστόρημα, που έγραψε ο King με το ψευδώνυμο, Richard Bachman. "Ο Δρομέας" είναι ένα δυστοπικό μυθιστόρημα που μεταφέρθηκε στην μεγάλη οθόνη το 1987, έχοντας στον πρωταγωνιστικό ρόλο, τον Arnold Schwarzenegger. Με την επιλογή αυτή, η ιστορία της ταινίας απομακρύνθηκε από αυτή του βιβλίου.
Το 2017 η παγκόσμια οικονομία έχει καταρρεύσει. Η Αμερική είναι μια απολυταρχική κοινωνία με το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού να ζει στη φτώχεια, και με την τηλεόραση να χρησιμοποιείται για τη χειραγώγηση της μάζας. Το πιο επιτυχημένο πρόγραμμα στην ιστορία της τηλεόρασης είναι ένα είδος ριάλιτι σόου, στο οποίο παίρνουν μέρος κατάδικοι και λέγεται “Ο Δρομέας”. Εκεί, οι κατάδικοι ελευθερώνονται σε ένα παλιό κατεστραμμένο σημείο της πόλης και γίνονται θηράματα αιμοσταγών κυνηγών, παλεύοντας για τη ζωή τους, με μεγάλο έπαθλο την ελευθερία τους, αν φυσικά βγουν ζωντανοί. Σ’ αυτό το παιχνίδι θα πάρει μέρος κι ένας πρώην αστυνομικός, ο Μπεν Ρίτσαρντς, στον οποίο οι ανώτεροι του του φόρτωσαν τον φόνο 300 άοπλων πολιτών και τον έκλεισαν φυλακή. Ο Μπεν έχει την ευκαιρία, βγαίνοντας ζωντανός από το παιχνίδι, να αποδείξει την αθωότητα του.
10. The Shining (στα ελληνικά: Η λάμψη). Απ΄όλα τα έργα του συγγραφέα που μεταφέρθηκαν στην οθόνη, "Η λάμψη", σαν ταινία έκανε την διαφορά, τόσο σε εισπράξεις, όσο και στην αποδοχή του κοινού μέχρι και σήμερα. Για πολλούς θεωρείται η καλύτερη ταινία υπερφυσικού τρόμου που σκηνοθέτησε ο Stanley Kubrick. Ωστόσο διαφέρει η ταινία από το πραγματικό βιβλίο. Και στο βιβλίο και στην ταινία, η ιστορία ακολουθεί την κάθοδο του συγγραφέα Τζακ Τόρανς, ο οποίος εργάζεται ως επιστάτης σε ένα παλιό και διαβόητο ξενοδοχείο. Η ερμηνεία του Τζακ Νίκολσον στο ρόλο του Τζακ Τόρανς, τρομάζει και συναρπάζει.
Ωστόσο, το όραμα του Kubrick για την ιστορία διαφέρει πολύ από το όραμα του King. Ο συγγραφέας κατήγγειλε τον σκηνοθέτη καθώς θεωρεί ότι έγιναν πολλές αλλαγές στην ταινία ενώ παρουσιάστηκε και διαφορετικό τέλος που δεν λυτρώνει τον πρωταγωνιστή της ιστορίας. Γενικότερα 'Η Λάμψη" του Kubrick βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με το μυθιστόρημα του Stephen King.
Εσείς θεωρείτε ότι υπάρχουν κι άλλα έργα του βασιλιά που δεν μεταφέρθηκαν πιστά στην οθόνη;
Δείτε εδώ τις καλύτερες μεταφορές βιβλίων του συγγραφέα στην οθόνη.
Η δημοσιογράφος και συγγραφέας Μάγδα Κισσούδη συστήθηκε στο αναγνωστικό κοινό, το 1999 μέσα από το πρώτο βιβλίο της, μια ποιητική συλλογή, με τίτλο «Στον βυθό των ονείρων». Μέχρι και σήμερα κείμενα και ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες της Θεσσαλονίκης. Το 2018 κυκλοφόρησε το πρώτο της παιδικό χριστουγεννιάτικο μυθιστόρημα. Οι «Μωβ Σκιές» είναι το τρίτο της συνολικά βιβλίο, το πρώτο που απευθύνεται σε ενήλικες και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Γράφημα.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΒΙΒΛΙΟΥ:
α) Συγγραφέας: Μάγδα Κισσούδη
β) Τίτλος: Μωβ Σκιές
γ) Έτος Έκδοσης: 2023
δ) Έκδοση: Εκδόσεις Γράφημα
Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ: Οι εκδόσεις Γράφημα συνεχίζουν να μην απογοητεύουν. Ιδιαίτερα και έντονα εξώφυλλα, ωραίες ιστορίες, με επίκαιρα μηνύματα, δια χειρός Ελλήνων συγγραφέων. Αυτή τη φορά, σειρά έχουν οι «Μωβ Σκιές» της Εβρίτισσας, Μάγδας Κισσούδη.
Τόσο το εξώφυλλο όσο και ο τίτλος του βιβλίου έχουν απόλυτη σχέση με την πλοκή. «Μωβ Σκιές». Η ζωή της πρωταγωνίστριας, έχει μωβ αποχρώσεις. Έχει μια ζωή γεμάτη όμορφες, χαρούμενες μα και λυπημένες στιγμές. Όταν τα πράγματα στη ζωή της δεν θα πάνε καλά, πάντα θα υπάρχει το φως και η ελπίδα. Κι όταν κάτι τελειώσει, μπορεί να είναι η αρχή για κάτι νέο. Η ζωή είναι γεμάτη ανατροπές και ποτέ τίποτα δεν είναι δεδομένο. Στο κυνήγι της προσωπικής ευτυχίας και της επαγγελματικής καταξίωσης, ανθρώπινες σχέσεις θα δοκιμαστούν, μα θα αντέξουν μέχρι το τέλος.
στην ζωή δεν έχουν αξία οι καριέρες, αλλά η αγάπη
Μια δημοσιογράφος και μια ανερχόμενη ηθοποιός, αδελφικές φίλες, θα αναζητήσουν τον έρωτα, την ευτυχία αλλά και την επαγγελματική καταξίωση. Ο δρόμος όμως δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα. Θα πονέσουν, θα κλάψουν, θα ξεσπάσουν. Θα βιώσουν σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο, την κακοποίηση, σε όλες τις μορφές της. Θα γνωρίσουν τον έρωτα και την ευτυχία. Μα θα έρθουν αντιμέτωπες με τη μοίρα τους. Θα παλέψουν με όλες τις δυνάμεις τους. Όμως θα μπορέσουν να ξεπεράσουν τις όποιες απώλειες και να προχωρήσουν στην ζωή τους;
Ποτέ να μην εγκαταλείπεις, χωρίς να αγωνιστείς
Η συγγραφέας Μάγδα Κισσούδη, παρουσιάζει μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία, που διαβάζεται απνευστί. Οι χαρακτήρες της ιστορίας είναι αληθινοί. Άνθρωποι που υπάρχουν ανάμεσά μας. Άνθρωποι που η ζωή τους θα αλλάξει από την μία στιγμή στην άλλη. Όλοι τους προσπαθούν να διαχειριστούν αυτές τις αλλαγές.
καμία συγχώρεση δεν μπορεί να σώσει μια προδομένη αγάπη...δεν κερδίζεται έτσι η αγάπη...Θέλει αγώνα. Θέλει θυσίες, Προσπάθειες. Να παλεύεις με τον εγωισμό σου.
Πρόκειται για μια ιστορία που εξελίσσεται μεταξύ Αθήνας και Θεσσαλονίκης. Η συγγραφέας έχει δημιουργήσει ωραίους, αληθοφανείς χαρακτήρες, περιγράφει εξαιρετικά τη ζωή όλων των ηρώων αυτής της ιστορίας, παρουσιάζοντας ακόμα και τις πιο ενδόμυχες σκέψεις τους. Παράλληλα καταφέρνει μέσα από τη ζωή των χαρακτήρων να θίξει πολλά θέματα όπως η φιλία, η απιστία, η κακοποίηση στον εργασιακό χώρο, η ενδοοικογενειακή βία και άλλα πολλά.
Ζήσε ό,τι πιο όμορφο μπορείς, χωρίς τον φόβο ότι στο τέλος θα σε πικράνει. Άφησε να μπουν στη ζωή σου καινούριοι άνθρωποι, καινούριες καταστάσεις, καινούρια όνειρα. Πες τον εαυτό σου ότι γεννήθηκες σήμερα, τώρα, και ξεκίνα από την αρχή με τα δεδομένα που έχεις. Μόνο μην πετάξεις τη σοφία που κέρδισες από τον πόνο. Άφησε την να σε οδηγήσει.
Συνοπτικά οι «Μωβ Σκιές» της Μάγδας Κισσούση είναι ένα καλογραμμένο κοινωνικό μυθιστόρημα με αρχή, μέση και τέλος. Έχει γρήγορη ροή, ποικιλία συναισθημάτων από την πρώτη μέχρι και την τελευταία σελίδα, έρωτες, ανατροπές και ένα φινάλε αντάξιο της όλης ιστορίας. Κι όλα αυτά, με φόντο το θέατρο και το χώρο της τηλεόρασης.
_______________________________________________
* Η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική γνώμη. Μπορείτε να βρείτε εδώ κι άλλες κριτικές μου σε βιβλία που έχω διαβάσει
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Social Icons